Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά
ATPL
AIRLINE PILOT
B737NG AIRBUS 320
ΕΛΣΤΑΤ: Η Ελλάδα έχει 68.500 γιατρούς, 13.900 οδοντιάτρους και 10.500 φαρμακεία. Θεωρείται δεδομένο ότι η Ελλάδα «παράγει» περισσότερους γιατρούς από ό,τι μπορεί να… καταναλώσει. Αυτό γίνεται αντιληπτό από τις διεθνείς στατιστικές, όπου η Ελλάδα εδώ και μία 20ετία βρίσκεται ανελλιπώς στην πρώτη οκτάδα των χωρών με τους περισσότερους γιατρούς ανά μονάδα πληθυσμού (το νούμερο βγαίνει από το πόσοι γιατροί υπάρχουν ανά 100.000 πληθυσμού).
Το ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν γιατροί στα δημόσια νοσοκομεία και όλοι οι διαγωνισμοί που γίνονται βγαίνουν άγονοι, προφανέστατα δεν οφείλεται στην έλλειψη γιατρών, αφού είμαστε κατά κεφαλήν 4η χώρα στον κόσμο.
Άρα πού οφείλεται αυτή η εξαθλίωση του ΕΣΥ;
Γεια σας, είμαι σε έναν κυκεώνα μετακινήσεων, με πολύ λίγες ώρες ύπνου και εναλλαγή 8 πόλεων μέσα σε τρεις ημέρες. Έχω πολύ θυμό μέσα μου από αυτά που συμβαίνουν σε αυτήν την Βαλκάνια χώρα. Πιάσαμε πάτο αν το έχετε πάρει χαμπάρι.
Μετά τον σάλο που ξέσπασε με τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία και όλα αυτά που συνέβησαν και την καρατόμηση από τον Υπουργό κ. Δένδια όλων των ηγεσιών που απαρτίζουν αυτά. Μάλιστα ο ένας Δραμινός, ο έτερος δε συμμαθητής μου στην Έκτη Δημοτικού και από τότε μετά σχεδόν 40 χρόνια συναντηθήκαμε τυχαία στο Σικάγο στο λόμπυ ενός ξενοδοχείου.
Ομολογώ ότι έτσι όπως τον άφησα, παιδί με έπαρση έτσι και είχε παραμείνει και τώρα που τον ξανασυνάντησα μετά τόσα χρόνια. Μάλιστα δε για τη μικρή αυτή αναφορά την τότε 25η Μάρτιου επελέγην για σημαιοφόρος της παρελάσεως του σχολείου μου με αυτόν παραστάτη και δεν έκανε παρέλαση, αρνούμενος να αποδεχτεί ότι αυτός δεν θα ήταν σημαιοφόρος. Αυτό λέγει πολλά.
Μετά την καρατόμηση δεν βλέπω το νυστέρι να μπαίνει βαθιά μέχρι το κόκκαλο μιας και οι υπεύθυνοι – ανεύθυνοι υπάρχουν και αφενός το ψάρι βρωμά από το κεφάλι αλλά και το υπόλοιπο κομμάτι, λαιμός, στομάχι παρέμειναν αδιαμαρτύρητα σε όλη αυτήν την κατάσταση. Ούτε μια στοματική καούρα δεν είχαν ως αντίδραση στο τόσο λιγουριό, αλλά δικά μας παιδιά ήταν και δικά μας θα παραμείνουν.
Πάμε παρακάτω. Τι αποκομίζουμε από αυτό το θλιβερό γεγονός, ότι η διαφθορά ζει και βασιλεύει ακόμη και σε χώρους που τα πράγματα και οι συνθήκες έχουν περισσότερα στεγανά και μάλιστα σε δυο κλινικές όπως η Καρδιοχειρουργική και το Αιματολογικό – Βιοχημικό τμήμα των Νοσοκομείων αυτών που είθισται να έχουν πολλές προμήθειες αναλώσιμων και ειδικών παραγγελιών με ό,τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Όλα ξεκίνησαν από ασφαλισμένους τόσο εν ενεργεία στρατιωτικούς όσο και συνταξιούχους, μιας και αυτά τα Νοσοκομεία είναι για τους ένστολους όλων των τάξεων και βαθμίδων των Ενόπλων Δυνάμεων που απαρτίζουν το στρατιωτικό γίγνεσθαι. Και ο λόγος η τεράστια αναμονή που υπήρχε μιας και τα παλικάρια που σπούδασαν με έξοδα του κράτους δη των φορολογούμενων ψάρευαν πελάτες από έξω πολίτες και τους έβαζαν μέσα για εξετάσεις, νοσηλείες και χειρουργεία με σκοπό την έξτρα οικονόμα.
Δυστυχώς τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν σε πολλά Νοσοκομεία με πρωτεύοντα παίκτη τα ιδιωτικά Νοσοκομεία της χώρας.
Εθιμοτυπικά βρέθηκα σήμερα σε ένα ιδιωτικό Νοσοκομείο, όπου ακόμη και τον βήχα τον πληρώνεις και μου λύει ο γιατρός που συναντήθηκα περιχαρής «Καπετάνιε πάω για Ιαπωνία» και η αφοπλιστική δική μου απάντηση μου ήταν σε πάνε Ιαπωνία και μάλιστα 15 ημέρες.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που διδάσκει το σύνολο των νέων γιατρών οι οποίοι νομίζουν ότι επειδή σπούδασαν την Ιατρική πρέπει την επομένη να κερδίζουν άμεσα πολλά χρήματα και απεμπολώντας μου ήρθαν στιγμές από Ιατρούς του τόπου μου που άφησαν όνομα τόσο για τη γενική τους μόρφωση, για το επίπεδό τους, για τη συνεχόμενη επιμόρφωσή τους και για την αγάπη τους πρώτα για την Ιατρική και μετέπειτα για τα χρήματα.
Πους να πρωτοθυμηθώ και ποιους να αφήσω, θα αδικούσα σίγουρα κάποιους. Αναφέρω έτσι πεταχτά τους αείμνηστους Μπαλαντινάκη, Αμπελίδη, Αδαμίδη, Κοσμίδη, Δενδρινό, Καμπούρη, Φουτσιτζή, Σαμαρτζίδη. Είχαν ήθος, είχαν αγάπη για την δουλεά τους και τους μαθητές που εκπαίδευσαν βγήκαν άξιοι και κράτησαν πολλές από τις παρακαταθήκες τους.
Σήμερα ακόμη δεν βγήκαν από τη σχολή τους χωρίς ειδικότητα και αρχίζουν τις απαιτήσεις και ό,τι άλλο τρελό που μπορούν να πουν ως δικαιολογία και δεν κοιτούν το πώς να προχωρήσουν στην ειδικότητά τους να επιμορφωθούν και να αγωνιστούν για καταξίωση και οικονομική ευμάρεια.
Σήμερα πάτε για μια πάθηση που έχετε σε 5 ιατρούς και θα ακούσετε πέντε διαφορετικές γνώμες και οι 5 ο καθένας θα αλλάξει και τα φάρμακα του άλλου και ξέρετε όλοι σας ότι αυτό συμβαίνει, επιτρέπεται σήμερα. Τελειωμένοι ειδικοί ιατροί να μην ξέρουν να διαβάσουν έναν υπέρηχο, μια αξονική; Και από την άλλη εμπειρότατοι γιατροί να μην μπορούν να κατανοήσουν τα γραφόμενα που τους αποστέλλουν ή που τους δίνουν να διαβάσουν ασθενείς από μια αξονική, μια μαγνητική, γιατί αυτά που γράφονται μέσα στο ενημερωτικό είναι αλαμπουρνέζικα. Όλα αυτά τι δηλώνουν, αμάθεια, έλλειψης γνώσης και επιλογή Ιατρικής όχι από αγάπη για την επιστήμη, αλλά από άλλους ιδιοτελείς λόγους. Το άκουσα και αυτό παραβρισκόμενος με νοσηλευτές κατά τις εφημερίες στα επείγοντα ότι υπάρχει ιατρική πλατφόρμα όπου βάζεις τα συμπτώματα και το κομπιούτερ βγάζει πιθανές διαγνώσεις. Πώς σας φαίνονται όλα αυτά; Τρελά στα σίγουρα, αλλά εμένα μου προκαλούν λύπη πολύ μεγάλη, διότι όλοι οι νέοι και οι νέες που αποτελούν την ερχομένη γενιά έχουν ξεφύγει κάργα από τον προορισμό τους και τον δρόμο τους και έχουν μπει στο τριπάκι του μάνατζμεντ και του καλού δημοσιοσχεσίτη, αφήνοντας μακρά τις γνώσεις σε μια επιστήμη που από την θεωρεία περνάς στην πράξη και στην εξακρίβωση αυτών που έμαθες.
(συνεχίζεται…)