Ήταν 30 Σεπτεμβρίου 2021, ημέρα Πέμπτη, όταν βρέθηκα στο Νοσοκομείο Παπανικολάου στη Θεσσαλονίκη, όπου με πήγε η θυγατέρα μου Χριστιάνα Γεωργιάδου, για να υποβληθώ σε επέμβαση καρδιάς. Ο Διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής κ. Δρόσος, η Γραμματέας του και έξι καρδιοχειρουργοί, καθώς και η Προϊσταμένη της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, φρόντισαν απεριόριστα για την υγεία του, τη σωματική και τη συναισθηματική, και γι’ αυτό επιθυμώ να τους ευχαριστήσω αμέριστα.

Ειδικότερα, το Ιατρικό και το Νοσηλευτικό Προσωπικό ήταν αδιαφιλονίκητα άψογο. Όλοι ήταν στην ώρα τους και προπάντων με χαμόγελο και γλυκύτητα. Οι γιατροί με αγγελικό πρόσωπο ενημερώνονταν και ενημέρωναν αδιαλείπτως. Και με την καλοσύνη που έδιναν και έδειχναν, ενέπνεαν αμέριστη εμπιστοσύνη. Το ίδιο ακριβώς ένιωθα και για το νοσηλευτικό προσωπικό. Όταν μάλιστα ρώτησα τη νοσηλεύτρια αν έκλεισε τα 20, εκείνη μου απάντησε με χαμόγελο «Τι λέτε, κύριε; Σας ευχαριστώ. Είμαι 32 χρονών και έχω και 10 χρόνια προϋπηρεσία». Αυτές είναι οι άξιες νοσηλεύτριες που φροντίζουν τους ασθενείς για το φαγητό τους, για τα φάρμακά τους, για όποια άλλη νοσηλεία (προσωπική υγιεινή, καθετήρες και ό,τι άλλο) και αξίζουν να υπάγονται στα ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ. Το ίδιο ισχύει και για τους φυσιοθεραπευτές, που σηκώνουν άτομα με πολλά κιλά και μεγάλης ηλικίας…

Επίσης όσοι με περιέθαλψαν, έξι χειρουργοί και η αναισθησιολόγος, όλοι τους αποτελούσαν μια ομάδα που εργαζόταν με αληθινή αγάπη, με ενότητα και υπακοή, κάνοντας ο καθένας το καθήκον του, στο βαθμό που έμοιαζαν με άγιους αγγέλους, επιφέροντας τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Και όλοι ήταν πάντα χαμογελαστοί και καλοσυνάτοι. Έρχονταν και έφευγαν αθόρυβα και ήταν όλοι τους τόσο άψογοι, ώστε τους ένιωθα σανπανέμορφα άνθη για την ψυχή και το πνεύμα. Επιπλέον η καθαριότητα των χώρων και οι χαμογελαστές νεαρές νοσοκόμες με συγκίνησαν πραγματικά.

Επιπλέον θυμάμαι με γαλήνιο και πλήρως ευτυχές αίσθημα τον Διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής, κ. Δρόσο, ο οποίος επιλαμβανόταν των καθηκόντων του με ιδιαίτερη επιμέλεια, φροντίζοντας διοικητικά ώστε οι ασθενείς να εξυπηρετούνται, στο σημείο που μου θυμίζει Αρχάγγελο, που πραγματικά νοιαζόταν να σώσει τους αδυνάτους σωματικά και ψυχικά.

Κύριε Πρωθυπουργέ, Κυριάκο Κων. Μητσοτάκη, και κύριε Υπουργέ Υγείας, Αθανάσιε Κων. Πλεύρη, μελετήστε τη δυνατότητα να ενταχθούν οι παραπάνω εργαζόμενοι και πάλι στα ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ, με βάση τις εμπειρίες των ασθενών που βιώνουν επεμβάσεις ανοικτής καρδιάς και βρίσκονται στα νοσοκομεία για εβδομάδες.

Σε αυτό το σημείο ας σημειωθεί επίσης ότι η θυγατέρα μου, η Χριστιάνα, με μετέφερε τέσσερις φορές συνολικά από την Δράμα στη Θεσσαλονίκη, στο Νοσοκομείο Παπανικολάου, με το δικό της αυτοκίνητο, για να οριστεί η ημερομηνία για την εγχείρηση της καρδιάς μου, οπότε και για τέσσερις ημέρες ξενύχτησε κοντά μου. Όταν αρχικά εγκαταστάθηκα σε θάλαμο με άλλους τρείς ασθενείς, με ρωτούσαν τηλεφωνικά πού είμαι και τι κάνω και τους απαντούσα ότι βρίσκομαι σε 5άστερο ξενοδοχείο με θέα το βουνό, με την καλύτερη διατροφή και με ωραίο και γλυκό προσωπικό. Αυτά τα έλεγα πολύ ειλικρινά και με πολλή αγάπη. Έμεινα 12 ημέρες στο δωμάτιο, για το χειρουργείο με πήραν την 13η ημέρα και στη συνέχεια έμεινα κοντά στην εντατική, μέχρι που επέστρεψα στο θάλαμο, όπου παρέμεινα για άλλες τέσσερις μέρες, με την κόρη μου να είναι συνεχώς δίπλα μου. Τελικά το Σάββατο πήρα το εξιτήριο και επιστρέψαμε νικητές στη Δράμα. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, αν και εγώ κατάλαβα τη σοβαρότητα του χειρουργείου, όταν είδα το στήθος μου κομμένο κάθετα και το αριστερό μου πόδι από επάνω έως κάτω κομμένο, για να πάρουν φλέβες… Τη δε θυγατέρα μου Χριστιάνα, την ευχαριστώ μέσα από τη γιατρεμένη μου καρδιά για την καλοσύνη που μου προσέφερε.

Σας ευχαριστώ όλους τους καλούς ανθρώπους

Που επιμελείστε τους ασθενείς συνανθρώπους

 

Ο Πρόεδρος Ε.Α.Ο-Ε.Σ.Ε.Α Αν. Μακεδονίας Θράκης & Σερρών

Για την περίοδο 1941-1944 με την Βουλγαρική κατοχή

Νικόλαος Στ. Γεωργιάδης

 

Λίγα λόγια για τον διευθυντή της καρδιολογικής κλινικής κ. Δρόσο.

Περνούσε κάθε πρωί στις 9. Η προϊσταμένη έδινε λεπτομερή αναφορά για κάθε ασθενή και εκείνος με την ομάδα του που ήταν πάνω από 10 άτομα μας εξέταζαν και μας ενημέρωναν. Εμείς τους βλέπαμε μετά από τον Θεό. Όλοι τους ήταν γλυκύτατοι.

Θα ήθελα τέλος να εκφράσω τις ιδιαίτερες ευχαριστίες μου και στον πατριώτη Δραμινό Τσαουσίδη Αδάμ, ιατρό καρδιολόγο του νοσοκομείου Παπανικολάου, για την αμέριστη φροντίδα και το ενδιαφέρον που έδειξε, τόσο πριν την επέμβαση στην οποία υποβλήθηκα, όσο και κατά την διάρκεια της ανάρρωσής μου, μετά το χειρουργείο.

Να αναφέρω πως μου έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο ενημέρωνε και ασκούσε τα καθήκοντά του σε όλους ανεξαιρέτως τους ασθενείς.