ΑΡΘΡΟ
Του Χρήστου Καραγιαννίδη
Πρώην Βουλευτή Ν. Δράμας
Μέλους Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
Παρά τα όσα ψέματα ακούστηκαν από την πλευρά της Κυβέρνησης και παρά την προσπάθεια συγκάλυψης πολιτικών ευθυνών που έχουν προκύψει από την συγκεκριμένη υπόθεση ορισμένα πράγματα δεν σηκώνουν αμφισβήτηση.
1.Ο Δ. Λιγνάδης διορίστηκε στο Εθνικό Θέατρο κατόπιν προτάσεως του Πρωθυπουργού κάτι που εμμέσως έχει ήδη παραδεχθεί η κυρία Μενδώνη. Για να συμβεί αυτό ακυρώθηκε με νόμο ο ανοιχτός διαγωνισμός για την θέση του διευθυντή που ήταν εκείνη τη χρονική περίοδο σε εξέλιξη. Αυτό σημαίνει πως ο Πρωθυπουργός και η Υπουργός Πολιτισμού φέρουν την απόλυτη ευθύνη για την τοποθέτηση του Δ. Λιγνάδη στη θέση του διευθυντή.
2. Επί 20 μέρες δίνεται το δικαίωμα στον, κατηγορούμενο πλέον, Δ. Λιγνάδη να καλύψει ό,τι μπορεί να καλυφθεί και να σβήσει κάθε επιβαρυντικό ίχνος που θα μπορούσε να σβήσει από το πλούσιο, σε αδιανόητες πράξεις, παρελθόν του. Επί 20 μέρες η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός δηλώνουν άγνοια για όσα κατηγορείται ο γνωστός/άγνωστος ηθοποιός μέχρι η κυρία Μενδώνη να μιλήσει σε συνέντευξη τύπου και να μας αποκαλύψει ότι ο πρώην διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος που την εξαπάτησε. Καταφέρνει, η Υπουργός, να γίνει καταγέλαστη στο πανελλήνιο.
3. Για πρώτη φορά σύσσωμος ο κόσμος της τέχνης και του πολιτισμού ζητά την παραίτηση μιας Υπουργού που έχει καταβαραθρώσει ένα από τα σημαντικότερα γνωρίσματα της χώρας που είναι πολιτισμός. Χωρίς την παραμικρή συναίσθηση, αλλά και με παντελή έλλειψη σεβασμού προς τα θύματα κακοποίησης του συγκεκριμένου κυρίου, παραμένει γαντζωμένη στην καρέκλα της έχοντας φυσικά την πλήρη στήριξη του Πρωθυπουργού.
4. Στις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα με «δημοσιογραφικές» χυδαιότητες ένθεν κι ένθεν είμαστε απέναντι σταθερά. Η υπονόοηση χυδαίων κατηγοριών χωρίς καμία απόδειξη είναι έξω και πέρα από την κουλτούρα της Αριστεράς. Θα πρέπει όμως να στηλιτευτεί η αδιανόητα χυδαία παραποιημένη φωτογραφία που είχε πρωτοσέλιδο η ιστοσελίδα γνωστού εφοπλιστή και οικογενειακού φίλου της οικογένειας Μητσοτάκη.
5. Οι μαρτυρίες κακοποίησης στους καλλιτεχνικούς χώρους που βγαίνουν στην δημοσιότητα δεν μπορούν να χαρακτηρίσουν το σύνολο των ανθρώπων που ασχολούνται με τις τέχνες στην Ελλάδα. Και δεν είναι ο μόνος χώρος που η εξουσία ή η λάμψη κάποιων προσώπων τούς μεταμορφώνει σε τέρατα που βασανίζουν άλλους ανθρώπους. Γιατί η υποκρισία έχει περισσέψει. Όσοι/ες έχουν περάσει έστω κι ελάχιστα από την πολιτική και την δημοσιογραφία καταλαβαίνουν τι εννοώ.
6. Σε αυτές τις συνθήκες η ομοφοβία προσπαθεί να πάρει το πάνω χέρι. Δεν πρέπει να αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Η στήριξη των θυμάτων που βρίσκουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τον θύτη τους πρέπει να είναι καθημερινή και χωρίς αστερίσκους. Ακόμα και για όσους και όσες δεν μπόρεσαν να δημοσιοποιήσουν την κόλασή τους είναι σημαντικό οι υποθέσεις αυτές να ολοκληρωθούν.
