ΑΡΘΡΟ

Του Χρήστου Καραγιαννίδη

Πρώην Βουλευτή Ν. Δράμας

Μέλους Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία

 

 

1. Από την στιγμή που η σημερινή κατάσταση είναι χειρότερη απ’ ότι έναν χρόνο πριν είναι φανερό πως η Κυβέρνηση έχει αποτύχει να διαχειριστεί την πανδημία σε όλα τα επίπεδα, υγειονομικό, οικονομικό, κοινωνικό. Κι αυτό δεν σηκώνει καμία αμφισβήτηση όσο σκληρός νεοδημοκράτης κι αν είναι κάποιος.

2. Η απόφαση της Κυβέρνησης να μην ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας έγκαιρα και με στρατηγικό τρόπο εξαναγκάζει για δεύτερη φορά τα νοσοκομεία, στην Αθήνα αυτή τη φορά, να λειτουργούν σε συνθήκες πολέμου. Τα μετατρέπει σε νοσοκομεία της μίας νόσου και έχει την απόλυτη ευθύνη για όλους τους θανάτους που έχουν συμβεί και όσους θα επακολουθήσουν. Κι αυτό είναι κάτι που επίσης δεν μπορεί να αμφισβητηθεί όσα πετσωμένα λεφτά κι αν πέσουν στην «δημοσιογραφική» πιάτσα. Ακόμα χειρότερα η απόφαση της Κυβέρνησης να μην κάνει προσλήψεις στην παιδεία οδηγεί ουσιαστικά στο να χαθεί μία ολόκληρης σχολική χρονιά παρά την προσπάθεια που έχει γίνει από εκπαιδευτικούς και μαθητές. Στα δε πανεπιστήμια όταν οι φοιτητές/ριες διεκδίκησαν την επιστροφή τους σε αυτά η απάντηση ήταν ξύλο, χημικά και συλλήψεις.

3. Η Κυβέρνηση βρίσκει αυτή την συγκυρία ως χρυσή ευκαιρία για να νομοθετήσει υπέρ συγκεκριμένων συμφερόντων σε συνθήκες μη ομαλής λειτουργίας της Βουλής και περνά μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα (κυριολεκτικά) κραυγαλέα αντισυνταγματικές ρυθμίσεις.

4. Η Κυβέρνηση ξετυλίγει το μετεμφυλιακό της σχέδιο για την λειτουργία της δημοκρατίας και εφαρμόζει την αστυνομική δημοκρατία σε όλες τις κοινωνικές εκφάνσεις. Το αυταρχικό κράτος και οι απαγορεύσεις κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων είναι πλέον καθεστώς και όχι απλά μία ιδέα. Η ακροδεξιά πτέρυγα της Κυβέρνησης πανηγυρίζει γιατί θεωρεί ότι δικαιώνεται η άποψή της πως οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι δημοκρατικές λειτουργίες είναι περιττές σε ένα κράτος έκτακτης ανάγκης.

5. Μέσα σε αυτούς τους 20 μήνες Υπουργοί, Υφυπουργοί, Γενικοί Γραμματείς, κομματικοί τοπάρχες έχουν μοιράσει απίθανα εκατομμύρια με απευθείας αναθέσεις κι έχουν διορίσει έναν ολόκληρο στρατό από ανεπάγγελτους Δαπίτες.

6. Σήμερα όσο ποτέ είναι αναγκαίο να ακουστεί η φωνή των ανθρώπων που παρακολουθούν βουβοί αυτήν την νεοδημοκρατική καταιγίδα να σαρώνει τα πάντα. Σήμερα όσο ποτέ είναι αναγκαίο να διεκδικήσουμε, να ζητήσουμε με οργανωμένο τρόπο να φύγουν…