ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

 

Υπεροψία είναι η υπερβάλλουσα αυτοπεποίθηση ότι κάποιος ή κάποιοι εκτελούν καλύτερα απ’ όλους τους άλλους διάφορες αποστολές, έχουν καλύτερες ιδέες και επιδόσεις και νομίζουν πως έχουν μεγαλύτερη γνώση του αντικειμένου που θα ασχοληθούν. Έχουν μάλιστα και τη σιγουριά του ατομισμού, της κοινωνικής τους τάξης και ότι έχουν προσωπικές ικανότητες μεγαλύτερες από τον μέσο όρο και είναι πιο ικανοί και πιο αποτελεσματικοί.

Ο υπερόπτης έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του με περιφρόνηση για τους άλλους, αφού νομίζει ότι αυτός είναι ανώτερος και διαφορετικός.

Αυτό όμως είναι επικίνδυνο, γιατί ένας άνθρωπος που έχει υπεροψία καθίσταται αντιδραστικός στην επικοινωνία που έχει λόγω της έπαρσής του. Θεωρεί πως με το εκπαιδευτικό του επίπεδο και το μεγαλύτερο εισόδημα που έχει, θέλει να έχει τον κυρίαρχο λόγο επιρροής στην πολιτική ζωή. Βέβαια χαρακτηρίζονται ως σνομπ (λέξη αγγλική), αφού παίρνει χαρακτηριστική πόζα που προδίδει τα αισθήματά του, δηλ. το αίσθημα ανωτερότητας που αισθάνεται, ενώ μπορεί να βασίζεται σε υποτιθέμενα κριτήρια δραστηριότητάς του. Δεν έχουν όμως το δικαίωμα όλοι αυτοί να ζουν με διαφορετικούς κανόνες από εμάς (Documento).

Ας προσέξουν λοιπόν όσοι εμφανίζονται στα Μ.Μ.Ε, οι πολιτικάντηδες των συνδυασμών, των παρατάξεων, που κόπτονται για το ποιος θα μας διοικεί σε τοπικό επίπεδο ή θα μας κυβερνάει σε ελλαδικό επίπεδο.

Όσο για το άλλο θέμα, που προτείνεται από την Κυβέρνηση για τη διεκδίκηση της θέσης για τον επικεφαλής του ΟΟΣΑ, δηλ. της θέσης του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης στην πρώην Επίτροπο και πρώην Υπουργό του Πα.Σο.Κ., λόγω παραίτησης του Άνχελ Γκουρία και που η κ. Διαμαντοπούλου το θεωρεί τιμητικό αξίωμα… γίνεται όμως με πληρωμή από κρατική χρηματοδότηση!

Ο δε κ. Μητσοτάκης ποντάρει στις ψήφους της κ. Διαμαντοπούλου, ενώ τάχα μου αγκαλιάζει το Κέντρο.

Άλλοι παλιά οραματίζονταν Σοσιαλισμό και έκαναν αγώνες και άλλοι σήμερα τα οικονομούν! Άσε και την αλλαγή πολιτικών στρατοπέδων!

Αυτά για να συμπεραίνουμε και να αποφασίζουμε τι αρμόζει στον καθένα μας, να ψηφίζει έναν πολιτικό, μια παράταξη, ένα συνδυασμό.