ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

 

Το λεξικό του εναέριου χώρου

* Εθνικός εναέριος χώρος: ο αέρας που υπέρκειται του εδάφους (συμπεριλαμβανομένων και των νήσων) και επεκτείνεται σε έκταση δέκα μιλίων υπεράνω της θάλασσας. Στον χώρο αυτό ασκείται εθνική κυριαρχία.

* FIR (Flight Information Region): ζώνη ευθύνης και ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας. Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε αεροσκάφος (πολιτικό ή στρατιωτικό) εισέλθει σε αυτή οφείλει να ζητήσει την άδεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες, όπως προβλέπουν οι διεθνείς κανονισμοί. Το FIR Αθηνών ανατολικά συμπίπτει με τα ελληνικά σύνορα.

* Παράβαση (κανόνων εναέριας κυκλοφορίας): οποιοδήποτε αεροπλάνο εισέλθει στο FIR μιας χώρας, χωρίς την άδειά της, δηλαδή την έγκριση του σχεδίου πτήσεώς του, κάνει παράβαση των διεθνών κανόνων εναέριας κυκλοφορίας.

* Παραβίαση: χαρακτηρίζεται η χωρίς άδεια είσοδος αεροσκάφους στον εθνικό εναέριο χώρο (παραβίαση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων). Είναι κατανοητό ότι με την παραβίαση έχει γίνει και παράβαση.

* Αναχαίτιση: είναι η εναέρια αποστολή που καταλήγει στην ανάσχεση με οποιοδήποτε τρόπο της πορείας ενός αεροσκάφους. Στην ουσία η αναχαίτιση του στόχου μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην κατάρριψή του, στην περίπτωση κατά την οποία ο «εισβολέας» δεν υπακούσει στις οδηγίες του αναχαιτίζοντος. Στις διαδοχικές φάσεις της αναχαίτισης ακολουθείται μια σειρά ελιγμών, προκειμένου να εξασφαλιστεί η προσέγγιση του στόχου με συνθήκες τέτοιες ώστε να επιτρέπουν την εξαπόλυση βλημάτων, στερώντας ταυτόχρονα το πλεονέκτημα αυτό από τον αντίπαλο. Ο «εισβολέας» οφείλει να υπακούσει στις οδηγίες του αναχαιτίζοντος, οδηγίες που δεν είναι τίποτε άλλο από ειδικά σήματα (που μεταφράζονται σε συγκεκριμένες κινήσεις του αεροσκάφους, σε εντολές από τον ασύρματο από την κοινή για όλους συχνότητα κινδύνου, ή ακόμα και με κινήσεις των… χεριών του πιλότου).

* Αναγνώριση: είναι η διαδικασία της πιστοποίησης της ταυτότητας ενός άγνωστου αεροσκάφους που εισέρχεται στο FIR. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις αναγνώρισης: η διακριτική, όταν το αεροσκάφος αναχαίτισης πλησιάσει από απόσταση τον εναέριο «εισβολέα» μόνο και μόνο για να γνωρίσει τον τύπο του αεροσκάφους, και η κανονική, που αποσκοπεί στην καταγραφή περισσότερων στοιχείων, όπως η εθνικότητα του αεροσκάφους, ο αριθμός σειράς του και τα «εξωτερικά του φορτία», δηλαδή ο οπλισμός του.

* Εμπλοκή: αν ο «εισβολέας» αντιδράσει κατά τη φάση της αναχαίτισης με διάφορους ελιγμούς και παραμείνει μέσα στο FIR, ακολουθείται μια σειρά επιθετικών και αμυντικών ελιγμών και από τις δύο πλευρές με σκοπό την απόκτηση, του ενός από τους δύο, του πλεονεκτήματος εξαπόλυσης βλημάτων, ασχέτως αν τελικά εξαπολύονται. Πρόκειται για τις γνωστές «εικονικές αερομαχίες».

Τελειώνοντας την τριλογία για το τι είναι και το τι συμβαίνει στον Ελληνικό Εναέριο Χώρο, καταθέτω τεκμηριωμένα και έχοντας ήδη εξασφαλίσει το copyrigh, την αυθεντικότητα, αλλά και την πατρότητα της λύσης που υπάρχει και είναι άκρως ρεαλιστική, ασχέτως εάν είναι αποδεκτή ή αρεστή από τους πολιτικούς της χώρας μας, μιας και αυτοί έχουν τον τελευταίο λόγο και όχι οι στρατιωτικοί, των οποίων δυστυχώς οι επιρροές είναι ελάχιστες, αλλά και οι θέσεις τους ευάλωτες, μιας και για να βρίσκεσαι σε υψηλές θέσεις το κύριο χαρτί είναι το εάν είσαι αρεστός και πάνω από όλα δικό τους παιδί και όχι το εάν αξίζεις βάσει προσόντων.

Πάντα σε κάθε πρόβλημα υπάρχουν λύσεις οι οποίες τίθενται βάσει προτεραιοτήτων και των περιστάσεων που υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή.

Όπως πολλές φορές έχει γράψει ο καθημερινός τύπος, τα τουρκικά αεροσκάφη έχουν δώσει πλέον ρεσιτάλ υπερπτήσεων πάνω από τα ελληνικά νησιά. Οι Τούρκοι πλέον δεν αρκούνται σε «απλές» παραβιάσεις του FIR Αθηνών, ούτε σε παραβιάσεις του Εθνικού Εναερίου Χώρου. Θυμίζουμε πως στο Αιγαίο ο Εθνικός Εναέριος Χώρος, είναι στα 10 μίλια, αλλά τα Χωρικά Ύδατα είναι στα 6. Παράδοξο μεν, νόμιμο δε.

Θα ήταν λογική μια κατάρριψη τουρκικού F-16 σε υπερπτήση πάνω από ελληνικό έδαφος; Ή μήπως όχι;

Επειδή η Τουρκία είχε και θα έχει στα σχεδία της τον επεκτατισμό, αλλά και τον αναθεωρητισμό κάθε συνθήκης, με ιδεολογικές νοοτροπίες που ανάγονται στην πάλαι ποτέ Τουρκική Αυτοκρατορία, ποτέ, μα ποτέ, δεν θα σταματήσει με κάθε τρόπο να εκδηλώνει τις προθέσεις της και να αμφισβητεί τα πάντα για το Αιγαίο και για κάθε τι που στέκεται εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια της μιας και προσπαθεί να παίξει τον ρόλο μιας τοπικής υπερδύναμης στην νοτιοανατολική περιοχή του πλανήτη μας.

Αυτό έχει ως συνέπεια την γειτονία με ένα κακό και πολεμοχαρή γείτονα, που ανά πασά ώρα και στιγμή καιροφυλακτεί για να αδράξει ό,τι μπορεί.

Η χώρα μας μπροστά σε αυτήν την κατάσταση πρέπει να μην εφησυχάζει και να είναι πάντα έτοιμη για κάθε ενδεχόμενο, μιας και τόσο ιστορικά, αλλά και εμπειρικά θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε από μόνοι μας κάθε επίβουλη κατάσταση. Με άλλα λόγια να βγάλουμε τα κάστανα από την φωτιά μοναχοί μας.

Φυσικά ούτε μπορούμε να υποθηκεύουμε τον Ελληνικό λαό και το μελλοντικό του πληθυσμό με πολυδάπανες αγορές σε μια κούρσα εξοπλισμών η οποία δεν θα έχει τέλος.

Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας είναι σε πολύ καλή κατάσταση, κάνει συμπαραγωγή, αλλά και παράγει από μόνη της με ξένη τεχνογνωσία των δήθεν κατά τα άλλα συμμάχων μας σχεδόν κάθε είδους πολεμικό υλικό, αλλά και πολεμικές μηχανές, σε αέρα, ξηρά και θάλασσα.

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και κάποιος όταν την αγνοεί, αυτό τον καθιστά άκρως επικίνδυνο για την ασφάλεια της χωράς του.

Οι εικονικές αερομαχίες που γίνονται σχεδόν καθημερινά είναι εικονικές και ευτυχώς για αυτό μιας και σε πραγματικές συνθήκες η κάθε απώλεια αεροσκαφών είναι κρίσιμη από όλες τις μεριές και αν το δει κάποιος. Επιπλέον δε το οικονομικό κόστος τεράστιο. Επειδή η χώρα μας ασθμαίνει οικονομικά της είναι καθαρή πολυτέλεια και αυτή είναι η αλήθεια το να σπαταλά χρήματα για κάθε εικονική αερομαχία, αλλά και από την άλλη για να είσαι και να παραμείνεις ετοιμοπόλεμος και ικανός πρέπει να γίνονται συνεχόμενες εκπαιδεύσεις πράγμα που είναι ανέφικτο για πολλούς λόγους.

 

Η διατύπωση της αντιμετώπισης της Τούρκικης προκλητικότητας

 

Επειδή ούτε Ε.Ε.,ΝΑΤΟ και οποιαδήποτε χώρα σύμμαχος ιστορικά δεν βοήθησε στην ανάγκη που πρόεκυψε, για αυτόν τον λόγο η Ελλάδα οφείλει να πράξει τα εξής:

Κοινοποίηση σε Ευρωπαϊκή Ένωση και στα κράτη που την αποτελούν, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Ρωσία, Ηνωμένα Έθνη, Τουρκία, την πρόθεση της χώρας μας να υπερασπιστεί από κάθε παράβαση τον Εθνικό Εναέριο Χώρο της και τα Χωρικά της Ύδατα, μιας και αυτός διηθείται από την παραβατικότητα της Τουρκίας και παρόλες τις αιτιάσεις, τις συζητήσεις και τους διπλωματικούς δρόμους δεν υπήρξε αποτέλεσμα, αλλά επιπλέον θρασύτητα, δια αυτόν τον λόγο έτσι δίνεται τρίμηνη περίοδος χάριτος σε κάθε παραβατικό Α/Φ, πλοίο που εισέρχεται στον εναέριο χώρο μας και στα χωρικά μας ύδατα.

Μετά την παρέλευση του τριμήνου ο,τιδήποτε ίπταται και πλέει στον ΕΕΧ και των Χωρικών Υδάτων θεωρείται ως εχθρικό και δίχως προειδοποίηση θα καταρρίπτεται.

Μετά από αυτό το τελεσίγραφο ας έρθει οποιοσδήποτε να πει κάτι το οποίο δεν ήταν σύννομο τόσο από διπλωματικής μεριάς, όσο και από θέση κρατικής ισχύος. Και επειδή η Τουρκία απειλεί συνεχώς με το «casus bell», δηλαδή αίτια πόλεμου, και η Ελλάδα το αντιμετωπίζει δια μέσου διπλωματικής οδού και δεν γίνεται τίποτε, καιρός είναι να επιδείξει την απαραίτητη εικόνα ότι είναι μία χώρα που η ευγένεια και η προσφυγή στην διπλωματία δεν υποδηλώνουν αδυναμία, φόβο και υποταγή.

Κλείνοντας δε, θέτει όλους του δήθεν συμμάχους μας, αλλά και το ΝΑΤΟ και τα Ηνωμένα Έθνη προ των μεγάλων ευθυνών τους.