ΑΡΘΡΟ
Του Μαργαρίτη Τζίμα
Καθηγητή
Χωρίς αμφιβολία η άνοδος στην εξουσία ενός κόμματος μετά από δημοκρατική εκλογική διαδικασία αποτελεί τη γνησιότερα έκφραση της δημοκρατίας. Τι γίνεται όμως όταν υπάρχει αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων ενός κόμματος;
Κατά την άποψή μου δεν μπορεί να κυβερνά κάποιος όταν εφαρμόζει κεντρικές πολιτικές τις οποίες δεν υποσχέθηκε προεκλογικά στους πολίτες. Το ζήτημα έχει να κάνει κυρίως με την αξιοπρέπεια των πολιτών, οι οποίοι επέλεξαν δια της ψήφου τους ένα κόμμα με βάσει το πρόγραμμά του και όχι με άλλα ασαφή κριτήρια.
Φυσικά συνήθως τα κόμματα δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους και οι πολίτες παρόλα αυτά διαπράττουν ένα διαρκές σφάλμα να ξαναψηφίζουν αυτούς που τους εξαπάτησαν προεκλογικά. Δεν μπορεί για παράδειγμα να λες προεκλογικά «θα σκίσω τα μνημόνια» και αφού γίνεις κυβέρνηση να ψηφίζεις μνημόνια. Δεν μπορεί να λες «δεν θα βάλω νέους φόρους» και να τσακίζεις το λαό στη φορολογία, δεν μπορεί να λες «θα επαναφέρω τους μισθούς στα 751 ευρώ» και να τους πηγαίνεις στα 400 ευρώ.
Φυσικά από τη στιγμή που είναι εξασθενημένες οι αντιστάσεις του νομοθετικού σώματος (Βουλευτών) ,αυτά είναι τα επακόλουθα.
Όσο ο Βουλευτής δεν θα λογοδοτεί στο λαό αλλά θα λογοδοτεί στον αρχηγό του, θα βλέπουμε τέτοια απαράδεκτα φαινόμενα ασυνέπειας συνεχώς.
Το Σύνταγμα μπορεί να λέει πως ο Βουλευτής είναι ανεξάρτητος και πρέπει να ψηφίζει κατά συνείδηση ,αλλά όσοι Βουλευτές βρίσκονται κατά καιρούς να το εφαρμόζουν διαγράφονται από τους αρχηγούς των κομμάτων και τίθενται εκτός πολιτικής τροχιάς.
Φυσικά αν θεωρείς το βουλευτικό αξίωμα μέσο βιοπορισμού και όχι μέσο διακονίας των πολιτών δεν θα έχεις τις αντιστάσεις που χρειάζεται για να εφαρμόσεις μια φιλολαϊκή πολιτική.
Εδώ μερικοί συγχέουν την φιλολαϊκή πολιτική με τον λαϊκισμό. Αγνοούν όμως την τεράστια διαφορά μεταξύ τους. Ο πολιτικός δεν πρέπει να γίνεται αρεστός με τα λόγια στους πολίτες αλλά με τις πράξεις του και τους νόμους που ψηφίζει.
Η διακονία του λαού έχει να κάνει με την καλή ποιότητα ζωής του. Και αυτήν την ποιότητα ζωής θα του την εξασφαλίζει η πολιτική ,οι πολιτικοί και οι νόμοι.
Σε αυτή την τραγική κατάσταση που βρίσκεται η πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια χρειάζονται ηθικές και πολιτικές αντιστάσεις από τους πολιτικούς.
Να λένε αυτά που μπορούν να εφαρμόσουν και όχι αυτά που θέλει να ακούσει ο λαός.
Σήμερα η πατρίδα μας χρειάζεται μια πραγματική αναγέννηση ,ένα όραμα, μια ελπίδα που θα αξιοποιήσει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του λαού και θα δημιουργήσει μια νέα Ελλάδα απαλλαγμένη από τη μιζέρια, την κατήφεια και την υπανάπτυξη.
