ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΡΑΜΑΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε

Η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων covid-19 και των θανάτων στον Νομό, η κατάσταση στο Νοσοκομείο και τα ΚΥ της περιοχής αποτυπώνουν τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης, που υπηρετώντας τη λογική κόστους – οφέλους για το κεφάλαιο, τα κέρδη και το κράτος του, αποφάσισε να θυσιάσει τα μέτρα για την υγεία του λαού, στο βωμό των λεγόμενων «αντοχών της οικονομίας», που δεν είναι άλλες από τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Αυτό το κριτήριο, το οποίο υπηρέτησαν και υπηρετούν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου και συνολικά ο κρατικός μηχανισμός, ευθύνεται για το γεγονός ότι 8 μήνες μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε το χρόνο που κερδήθηκε από τη στάση του λαού όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά συνεχίζει να εναποθέτει ακόμη και τώρα την προστασία της ζωής του λαού στην «ατομική ευθύνη».

Η κατάσταση που διαμορφώνεται στο Γενικό Νοσοκομείο Δράμας είναι εκρηκτική.

Η Κυβέρνηση «ανακατεύοντας την τράπουλα» προσπαθεί άρον άρον να μπαλώσει τις τεράστιες ελλείψεις που υπήρχαν στο νοσοκομείο σε γιατρούς, νοσηλευτές, υπόλοιπο προσωπικό.

Μετέτρεψε 2 κλινικές σε κλινικές covid-19 δυναμικότητας 70 κρεβατιών, τα οποία είναι όλα γεμάτα και πλέον γίνονται μεταφορές ασθενών σε άλλα νοσοκομεία της περιοχής. Το υπάρχον, ελάχιστο προσωπικό δουλεύει ακατάπαυστα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους και τους ασθενείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα , σ’ αυτές τις συνθήκες, υπάρχουν μόνο 4 ειδικοί παθολόγοι, όταν το οργανόγραμμα προβλέπει 11 και αυτές τις μέρες δεν υπάρχει πνευμονολόγος λόγω νοσηλείας.

Κλείνει τα Κέντρα Υγείας και τις άλλες Δομές ΠΦΥ μεταφέροντας προς το νοσοκομείο ιατρικό προσωπικό αφήνοντας χωρίς ιατρική φροντίδα χιλιάδες πολίτες στην περιφέρεια του Νομού.

Μετέτρεψε το Νοσοκομείο σε νοσοκομείο μιας νόσου, αφού έκλεισε όλα τα εξωτερικά και τακτικά ιατρεία, περιέκοψε στο 80 % τα χειρουργεία, αναστέλλοντας χιλιάδες ραντεβού και προγραμματισμένα χειρουργεία.

Οι ελάχιστες προσλήψεις που έγιναν όλο αυτό το διάστημα αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό και δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τις βασικές ανάγκες που υπάρχουν. Το νοσοκομείο εξακολουθεί να λειτουργεί με το 50% του ιατρικού προσωπικού που απαιτείται με βάση το κουτσουρεμένο οργανόγραμμα. Αντίστοιχα ποσοστά ισχύουν και για το υπόλοιπο προσωπικό.

Οι ελλείψεις στα Μέσα Ατομικής Προστασίας είναι σοβαρές, με αποτέλεσμα οι υγειονομικοί να μην προστατεύονται επαρκώς. Αρκετοί υγειονομικοί έχουν νοσήσει και βρίσκονται εκτός μάχης μια τέτοια κρίσιμη περίοδο.

Η Τομεακή Επιτροπή Δράμας του Κ.Κ.Ε. απευθύνεται στους εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, στη νεολαία της περιοχής και τους καλεί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, τις φωνές μας. Να παλέψουμε χωρίς καμία καθυστέρηση και να συναντηθούμε με τις μάσκες μας και τις αναγκαίες αποστάσεις στον δρόμο του αγώνα. Αυτή είναι η μόνη ελπίδα που μπορούμε να έχουμε, ο μόνος δρόμος για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας στην υγεία, τη δουλειά, το μεροκάματο, την ίδια τη ζωή.

Για να διεκδικήσουμε:

-Να προσληφθούν μαζικά γιατροί, νοσηλευτές και άλλοι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, για να καλυφθούν οι ανάγκες που προκύπτουν από την πανδημία αλλά και οι ανάγκες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης άλλων νόσων. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

-Να επιταχθούν οι μεγάλες μονάδες υγείας του ιδιωτικού τομέα, χωρίς αποζημίωση των επιχειρηματιών, και να ενταχθούν στην ευθύνη του κράτους, ώστε να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα Υγείας με τις απαραίτητες -πολύ περισσότερες απ’ ό,τι σήμερα- νέες κλίνες ΜΕΘ, ν’ αυξηθεί ο αριθμός των απλών κλινών νοσηλείας ασθενών, των διαγνωστικών εργαστηρίων και να διασφαλιστεί η διενέργεια μοριακού ελέγχου και rapidtest για τον κορονοϊό δωρεάν σε όλους.

-Να ενταχθούν οι αυτοαπασχολούμενοι υγειονομικοί σε ενιαίο κρατικό σχεδιασμό για την ιατρική φροντίδα του λαού, την κατ’ οίκον νοσηλεία, τους εμβολιασμούς κλπ.

-Να γίνονται καθολικά και επαναλαμβανόμενα δωρεάν τεστ στους εργαζόμενους των μονάδων υγείας και πρόνοιας. Να παρθούν μέτρα αντιμετώπισης του συγχρωτισμού σε κρίσιμους τομείς, όπως στρατόπεδα, σχολεία, μέσα μαζικής μεταφοράς. Μέτρα πρόληψης και ελέγχου της εφαρμογής τους από το κράτος στους τόπους δουλειάς.