ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Για πρώτη φορά Αριστερά δεν ήταν το 2015, αλλά 70 χρόνια πριν, τον Σεπτέμβρη του 1944, όταν ο λαός πήρε την τύχη στα χέρια του με λαϊκή εξουσία από το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο), για να οδηγήσει σε ένα στρατιωτικό στόχο, δηλαδή μια κοινωνία όχι μόνο ελευθερίας, αλλά και ισότητας. Οι ΕΑΜίτες εξεγέρθηκαν κατά των κατοχικών δυνάμεων και έδειξαν ότι δεν συμβιβάστηκαν, δεν λύγισαν, δεν βουλγαρογράφηκαν, αλλά βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν.
Ήταν η Αριστερά που πολέμησε άοπλη ή ένοπλη κατά του κατακτητή προτιμώντας τη λευτεριά και όχι τη σκλαβιά (από την πολιτική εκδήλωση, 30/9/2023: «Η Λαϊκή Αυτοδιοίκηση του ΕΑΜ στην περιοχή της Δράμας Σεπτέμβρης 1944, Μάρτης 1945», από τον Δρ. Ιστορίας – καθηγητή Ν. Γεωργιάδη).
Στην Κατοχή υπήρξε μια εικόνα διαφθοράς (μαύρη αγορά – Μαυραγορίτες – δοσίλογοι, τάγματα ασφαλείας) με στήριξη της κατοχικής κυβέρνησης (Ι. Ράλλης που καταδικάστηκε μάλιστα από το Ελληνικό Στρατοδικείο). Οπότε ενεργοποίησε τα μέλη του το ΕΑΜ για μια δίκαιη κατανομή με τρόφιμα, συλλογή πλεονάσματος αγροτικών και αναδιανομή με τις ανάγκες και κυρίως στη φροντίδα για προμήθεια τροφίμων σε αντάρτες. Η δε διανομή τροφίμων με δελτία που την μετέτρεψαν σε συσσίτια σε πεδίο συνάντησης τον αγώνα. Τρόφιμα ώστε να μη λυγίσει ο Ελληνικός λαός από την πείνα, τις κακουχίες και τις υλικές στερήσεις.
Όταν λες ότι θα κάνεις εν καιρώ Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα (όπως έλεγε η κυβέρνηση) με ψυχικά και σωματικά κουρελιασμένο λαό, είσαι ένας συνειδητός απατεώνας και συνεργάτης του εχθρού (Δ. Γληνός). Η εξέγερση (1941-1945) στη Δράμα είχε ιστορικό χαρακτήρα για τις επαναστατικές συνθήκες, στο τέλος στης Κατοχής και στην αρχή της απελευθέρωσης, αλλά έχει και πολιτικά χαρακτηριστικά, επειδή θα αποτελέσει μια πολιτική απάντηση ιστορικά τεκμηριωμένη, σε όλους αυτούς που χαρακτηρίζουν ότι το Κ.Κ.Ε. δεν έχει κυβερνήσει ή δεν θέλει να κυβερνήσει και η εξέγερση αυτή ήταν η πρώτη στην Ελλάδα και δεύτερη στην Ευρώπη. Το δε 2011 μια παρεξηγημένη εξέγερση ανατράπηκε και η συκοφαντική άποψη της προβοκάτσιας αποκαταστάθηκε με τον ηρωικό χαρακτήρα και αναδείχτηκε η ιστορική της σημασία (Νίκος Γεωργιάδης).
