ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

 

 

«Η σφαίρα η σφηνωμένη στην καρδιά σου να μη λυώνει…»

28-7-1980. Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου 3ετούς φοιτήτρια της Παντείου, κόρη τραπεζικού και μέλος της ΚΝΕ, χάνει τη ζωή της στην πύλη του εργοστασίου ΕΤΜΑ (κλωστοϋφαντουργία ιματισμού – δέρματος) με 480 εργάτες.

Φοιτητές μοίραζα προκηρύξεις στους εργάτες, καλώντας τους σε κινητοποιήσεις, αποφεύγοντας τα λεωφορεία του εργοστασίου. Οι υπεύθυνοι του εργοστασίου επιβίβασαν τους εργάτες που σχόλασαν σε λεωφορεία εντός του προαυλίου του εργοστασίου. Ανέπτυξαν ταχύτητα και κινήθηκαν προς την πύλη, όπου οι φοιτητές προσπαθούσαν να δώσουν τις προκηρύξεις έστω και από τα παράθυρα. Σ’ ένα από αυτά ο οδηγός Μάριος Χαρίτος ανέπτυξε ταχύτητα και έπεσε πάνω στη Σωτηρία πολτοποιώντας το κεφάλι της. Υπαστυνόμος είπε στον οδηγό: Φύγε γρήγορα. Το Σωματείο της ΕΤΜΑ προκήρυξε απεργία, που καταστάλθηκε από τα ΜΑΤ. Πρωθυπουργός ήταν από Ν.Δ. ο Γ. Ράλλης, αξιωματική αντιπολίτευση το Πα.Σο.Κ. που όδευε ολοταχώς με Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία. Η κηδεία της φοιτήτριας μετατράπηκε σε συλλαλητήριο εναντίον στην εργοδοτική ασυδοσία.

Ο Εισαγγελέας Γ. Θεοφανόπουλος (δικαστικός που δολοφονήθηκε από την 17 Νοέμβρη) άσκησε ποινική δίωξη κατά του οδηγού ως ανθρωποκτονία από αμέλεια. Το ίδιο δήλωσε και ο Στεφανόπουλος, Υπουργός Παιδείας και αργότερα Πρόεδρος Δημοκρατίας. Δικηγόρος του οδηγού ο Λυκουρέζος και ο οδηγός δικάστηκε 12 μήνες ως συμβάν αμέλειας και ατυχήματος.

«Έτσι έφυγε η μικρή συντρόφισσα με το μικρό χαμόγελο και τα μεγάλα πανανθρώπινα όνειρα». Στον τόπο της δολοφονίας της στήθηκε μνημείο με την μορφή της και τους στίχους του Γ. Ρίτσου για την δολοφονία της σύγχρονης νεαρής αγωνίστριας: «Θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλο τον κόσμο».

Η «Σίσσυ» ζει στους καθημερινούς αγώνες του λαού και της νεολαίας, μια μορφή που δεν πρέπει να ξεχάσουμε, αφού νοιάστηκε τόσο πολύ για τα δικαιώματα των εργατώ