ΑΡΘΡΟ

Του Γ.Κ. Χατζόπουλου

τ. Λυκειάρχη

«Των οικιών υμών εμπιμπραμένων υμείς άδετε!» (αρχαίος ελληνικός παροιμιόμυθος) (= Τα σπίτια σας καίγονται κι εσείς τραγουδάτε!)

 

Προτού προβεί η ταπεινότητά μου στην ανάπτυξη του θέματός της «Γαλάζια Πατρίδα», ένα σύνθημα, που διαλαλεί εδώ και χρόνια η γείτων χώρα, θα ήθελα να αποκρυπτογραφήσω το δίδαγμα, το οποίο εκπέμπει ο πιο πάνω παροιμιόμυθος.

Ο παροιμιόμυθος αναφέρεται σε σαλιγκάρια, τα οποία, ενώ ρίχνονται στη φωτιά, εκβάλλουν ήχο, που μοιάζει με μουσική. Και αυτή μεν είναι η πραγματική σημασία του παροιμιόμυθου, όμως πίσω από αυτήν κρύβεται η ακόλουθη αλληγορική σημασία: «Κινδυνεύει η πατρίδα σας κι εσείς τραγουδάτε;», εδώ το τραγουδάτε σημαίνει ότι εσείς «διασκεδάζετε», δηλαδή ασχολείσθε με άλλα θέματα, εκτός από εκείνα, τα οποία αφορούν την ασφάλεια και την προστασία της πατρίδας σας.

Και αναφέρομαι στη φαγωμάρα και στον ανελέητο διχασμό, στον οποίο επιδίδονται οι σωτήρες του λαού μας. Και ενώ η γείτων Τουρκία προετοιμάζεται προπαγανδιστικά και εξοπλιστικά, ώστε το δόγμα της για μελλοντική κυριαρχία στον θαλάσσιο χώρο μας και στην προσάρτηση στο κράτος της των νησιών μας του ανατολικού Αιγαίου, εμείς εκλαμβάνουμε ως φενάκη την απειλή τους.

Δεν θα σταθώ στον εξοπλισμό τους, που την προπαγάνδισή του τον μετέβαλαν σε καθημερινό ιδιότυπο Δελτίο Ειδήσεων, αλλά θα τονίσω ιδιαίτερα το πλύσιμο εγκεφάλου των τουρκόπουλων, στους οποίους διανεμήθηκε για διδασκαλία εγχειρίδιο, στο οποίο παραχαράσσεται η ιστορία, ότι δηλαδή το μισό Αιγαίο τους ανήκει δικαιωματικά.

Και βέβαια η παραχαρακτική διδασκαλία της ιστορίας εύλογα θα φέρει καρπούς ύστερα από κάποιες δεκαετίες, ενισχύοντας την ιμπεριαλιστική συμπεριφορά των Τούρκων και θέτοντας σε κίνδυνο τη συρρίκνωση της πάλαι ποτέ Ελλάδος των δύο ηπείρων και πέντε θαλασσών, καύχημα, το οποίο κατέστη εν τη γενέσει του όνειρο απατηλό θερινής νυκτός.

Δεν προτιθέμεθα να ενσπείρουμε τον πανικό. Μακριά από εμάς ένας τέτοιος σωβινισμός. Απλώς κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου μελλοντικών περιπετειών. Και σ’ αυτόν τον κίνδυνο τι προτιθέμεθα εμείς να αντιτάξουμε ως πρόφραγμα;

Καλώς πράττουμε και ενισχυόμεθα δια του «σιδήρου του θανάτου», όμως γιατί δε θέτουμε σε ενέργεια το πρόφραγμα της διδασκαλίας της άτεγκτης και αληθούς ιστορίας; Πρέπει χωρίς να εκτοξεύουμε φρυγανώδεις κορώνες ασυμβίβαστες με το αιώνιο πνεύμα της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, να διδάξουμε στα νιάτα μας πως η γαλάζια πατρίδα ανήκει μόνο σε μας, πειθαρχώντας στο αιώνιο κέλευσμα της ιστορίας.

Και αυτό θα το επιτύχουμε, όταν διδάξουμε στα νιάτα μας «γυμνή την αλήθεια» κατά τον μεγάλο αγωνιστή της ελληνικής εθνεγερσίας στρατηγό Μακρυγιάννη.

Εκάς λοιπόν από την ολέθρια φαγωμάρα. Σύμπνοια, αγαστή συνεργασία και ομόνοια, ω σωτήρες αυτόβουλοι του λαού, αν πραγματικά τον αγαπάτε. Αυτό είναι το χρέος σας. Χτίστε τις «Θερμοπύλες», προτού διαβούν οι επιβουλεύοντες τη γαλάζια πατρίδα μας, που ανήκει σε μας.