ΧΑΡΗ ΣΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΔΡΑΜΙΝΟΥ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ Α. ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ

 

  • Άννα Κορακάκη για Άρη Θεοδωρίδη: «Η ευγνωμοσύνη που νιώθουμε οικογενειακώς γι’ αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορεί να περιγραφεί»

 

Σε λειτουργία έχει τεθεί πλέον σκοπευτήριο 25 μέτρων, το οποίο χρησιμοποιεί η χρυσή Ολυμπιονίκης Άννα Κορακάκη για τις προπονήσεις της. Το σκοπευτήριο κατασκευάστηκε χάρη στη συμβολή του Δραμινού εφοπλιστή κ. Άρη Θεοδωρίδη. Η συγκεκριμένη εξέλιξη είχε προαναγγελθεί κατά την εκδήλωση της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «ΚΥΚΛΩΨ» (εμπνευστής και ιδρυτής της οποίας είναι ο κ. Θεοδωρίδης), στο Μαρμάρινο Σπίτι στην Αγία Βαρβάρα, στις 20 Σεπτεμβρίου 2018. Τότε, ο πατέρας και προπονητής της Άννας, Τάσος Κορακάκης, είχε κάνει γνωστό πως με πρωτοβουλία της «ΚΥΚΛΩΨ» έχει κατασκευαστεί ήδη προπονητηρίο σκοποβολής 10 μ. (για αεροβόλα όπλα) και σχεδιάζεται η κατασκευή προπονητηρίου 25 μ. (για πυροβόλα όπλα).

Η ολοκλήρωση των εργασιών για το σκοπευτήριο έγινε γνωστή μέσω ανάρτησης της Δραμινής αθλήτριας στους λογαριασμούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου. Μάλιστα, η κ. Κορακάκη συνδύασε την κατασκευή του νέου σκοπευτηρίου με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Φυσικά δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει θερμά τον κ. Θεοδωρίδη, αν και «όλα τα ευχαριστώ του κόσμου δεν θα ‘ναι ποτέ αρκετά», όπως σημείωσε.

Αναλυτικά η χρυσή Ολυμπιονικής της σκοποβολής ανέφερε:

«Κι αφού κατάφερα να ξεκλέψω λίγο χρόνο από τις προπονήσεις, θα ξεκινήσω με τις ευχές μου σε όλους τους μαθητές για καλή σχολική χρονιά, γεμάτη πολλή γνώση, πρόοδο, όμορφες αναμνήσεις και νέους φίλους!

Από μεριάς μου, σας ανακοινώνω με μεγάλη, πολύ μεγάλη χαρά, ότι η χθεσινή μέρα (σ.σ. Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου) με βρήκε και ‘μενα σε αίθουσα… όχι σχολική, αλλά αθλητική! Πρόκειται για την ολοκλήρωση της κατασκευής του σκοπευτηρίου 25 μέτρων, το δικό μου σχολείο, έργο του κ. Άρη Θεοδωρίδη, στο οποίο έκανα την πρώτη μου προπόνηση μόλις χτες (σ.σ. 11 Σεπτεμβρίου). Είναι ένας απίστευτος χώρος, καλύτερος από το καλύτερο όνειρο.

Δε μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου όταν το αντίκρισα… Εικόνες και μνήμες από την κατεδάφιση του προηγούμενου χώρου τρία χρόνια πριν και τα όσα περάσαμε, έγιναν τώρα δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης.

Ελπίζω να είμαι γερή να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ και μία μέρα αυτός ο χώρος να μπορέσει φιλοξενήσει και άλλα παιδιά που ονειρεύονται. Πλέον, χάρη στον κ. Άρη, προπονούμαι σε απίστευτες συνθήκες, τέτοιες που δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα βρεθώ… Η ευγνωμοσύνη που νιώθω-νιώθουμε οικογενειακώς γι’ αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορεί να περιγραφεί.

Κ. Άρη, όλα τα ευχαριστώ του κόσμου δεν θα ‘ναι ποτέ αρκετά».