(από χαιρετισμό μαθητή στη σημερινή συγκέντρωση/διαδήλωση στην Πλατεία της Δράμας)

ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου Δράμας

Μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν ανθρώπινο λάθος. Πως θα μπορούσε να γίνει ακόμη κι αν είχαμε τα τελειότερα συστήματα ασφάλειας. Τους καλύτερους συρμούς. Ασφαλές δίκτυο. Άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό. Όπως έχει συμβεί ακόμη και στις πιο προηγμένες χώρες. Τη Γερμανία. Την Ιαπωνία.

Άλλοι καυτηριάζουν πως έλειπαν όλα τα συστήματα ασφάλειας. Πως παραβιάστηκαν όλα τα πρωτόκολλα. Πως δεν είναι δυνατόν να επιρρίπτεις ευθύνες μόνο σε ένα πρόσωπο. Που συνήθως είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας. Αν αυτός ήταν ανεπαρκής, ανεκπαίδευτος, ακατάλληλος, αν δεν υπήρχαν συστήματα ασφάλειας, αν παραβιάστηκαν όλα τα πρωτόκολλα, κάποιοι ευθύνονται. Υπηρεσιακοί. Προϊστάμενοι. Πολιτική ηγεσία.

Οκ. Αυτά θα τα διερευνήσουν πραγματογνώμονες, επιτροπές, δικαστήρια. Θα χυθεί ελπίζουμε φως. Θα διορθωθεί αν μη τι άλλο κάπως η κατάσταση. Θα γίνεται καλύτερη εκπαίδευση του προσωπικού εφεξής. Θα τηρούνται τα πρωτόκολλα με μεγαλύτερη προσοχή. Θα πάψουν σε ένα βαθμό τουλάχιστον να υφίστανται ελλείψεις και λάθη. Θα μειωθεί έστω, αν δεν εξαφανιστεί, το ενδεχόμενο να επισυμβεί άλλο τέτοιο ονειδιστικό για τη χώρα, για όλους μας δυστύχημα.

Το ερώτημα όμως παραμένει: Μπορεί κάποιος σε αυτή τη χώρα να αποφύγει το λάθος; Να μη γίνει στη βάρδια του η στραβή; Να γλιτώσει από τη δαμόκλεια σπάθη της Δικαιοσύνης και την ευθύνη για τους τυχόν αδικοχαμένους; Να μην είναι και ο ίδιος θύμα ενός τέτοιου δυστυχήματος; Από τη στιγμή που προειδοποιούσε για τα εγκληματικά λάθη και παραλείψεις, τις αδυναμίες και τα τρωτά; Τις απάνθρωπες και τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας; Εις ώτα μη ακουόντων…

Προφανώς. Έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα. Απλά τα προσπερνάμε…

  1. Ο Χρήστος Κατσιούλης, πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής ETCS, αρμόδιας για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου στις 27/4/2022 παραιτήθηκε καταγγέλλοντας εγκληματικά λάθη και παραλείψεις!!!
  2. Άλλος ήδη συνταξιούχος Επιθεωρητής του ΟΣΕ δήλωσε ότι από τα τέλη του 2020 και εφεξής δεν ανεβαίνει σε τραίνα!!!
  3. Η Κατερίνα Βογιατζή, τέως Διευθύντρια ΕΣΥ της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Μεσολογγίου, παραιτήθηκε προ μηνός μετά από 28 χρόνια υπηρεσίας. Οι εκκλήσεις της δεν απέδωσαν. Συνεχίσθηκαν οι επισφαλείς συνθήκες. Η εργασιακή εξουθένωση. Η έλλειψη ιατρών. Οι 25 περίπου εφημερίες το μήνα!!!
  4. Η Ελένη Ιωαννίδου, επί χρόνια Δ/ντρια της Παθολογικής Κλινικής του Γ.Ν. Ρεθύμνου παραιτήθηκε γιατί «έχω φτάσει στα όρια της σωματικής και ψυχικής μου αντοχής, δίχως άδεια, δίχως επιμόρφωση, δίχως ρεπό, με άπειρες εφημερίες»!!!
  5. Πλήθος νέοι ειδικευόμενοι γιατροί συνειδητοποιούν από την πρώτη μέρα εργασίας τους τις τριτοκοσμικές συνθήκες. Τον καθημερινό κίνδυνο να βρεθούν στο εδώλιο για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Γιατί ως συνήθως στις πάμπολλες και συνεχείς εφημερίες τους τη νύχτα είναι μόνοι. Δεν υπάρχει ειδικός. Παραιτούνται!!!
  6. Χιλιάδες άλλοι απόφοιτοι της Ιατρικής εξ αρχής αποφάσισαν. Παραιτήθηκαν από το να μείνουν κοντά στην πατρίδα και τους γονείς τους, που τους σπούδασαν. Έφυγαν για να προσφέρουν σε χώρες της αλλοδαπής. Για να γλυτώσουν!!!

Καταγγελίες. Παραιτήσεις. Που αγνοούνται. Ηχηρές. Ουσιαστικές. Εκ των προτέρων. Όχι γιαλαντζί. Όχι προσχηματικές. Όχι εκ των υστέρων. Όπως Κυβερνητικών αξιωματούχων.

Καταξιωμένοι στελέχη, διευθυντές, επιστήμονες στο σιδηρόδρομο, στο ΕΣΥ, στη χώρα παραιτούνται. Στη χώρα του «ωχ αδελφέ»… «του δε βαριέσαι»… «του εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα»… Υπάρχουν και αυτοί! Παραιτούνται από τις θέσεις τους. Στη χώρα που όλοι πασχίζουν να μπούνε στο Δημόσιο!!!

Γιατί δεν αντέχουν άλλο. Οι καταγγελίες τους να μη εισακούονται. Να μη παίρνονται μέτρα. Να μη βελτιώνεται η κατάσταση. Γιατί θέλουν να γλιτώσουν από το εδώλιο του κατηγορουμένου. Γιατί θέλουν η καταγγελία τους να είναι όσο πιο βαρύγδουπη γίνεται. Μήπως και διορθωθούν τα πράγματα. Μήπως και γλιτώσουν συνάνθρωποί μας.

Υπηρεσιακοί παράγοντες. Προϊστάμενοι. Πολιτική ηγεσία. Ψελλίζουν δικαιολογίες. Φταίνε οι χρόνιες παθογένειες. Φταίνε τα μνημόνια. Φταίμε κι εμείς , φταίτε κι εσείς, φταίνε κι οι άλλοι… Ναι ίσως ένα δίκιο το έχουν.

Γιατί και η Κοινωνία δεν αντιδρά πάντοτε έγκαιρα. Παρασυρμένη από τα Μ.Μ.Ε., τους διαμορφωτές και εκμαυλιστές της κοινής γνώμης ενίοτε κάνει λόγο για συντεχνίες. Για αντιπολιτευτικά παιχνίδια. Παραμυθιάστηκε με το κυβερνητικό success story. Που κατέρρευσε με πάταγο στα Τέμπη.

Η Κοινωνία όμως ήδη ξεσηκώθηκε. Άφησε τον καναπέ της και την ΤV. Είναι στον δρόμο. Με μπροστάρη τη νεολαία. Αυτό είναι το άλλο πρόσωπο της χώρας. Η ελπίδα. Το μέλλον. Που αξιώνει από τους ανευθυνοϋπεύθυνους. ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ!!! Γιατί εμείς θέλουμε να ζήσουμε σε αυτή τη χώρα. Όχι να παραιτηθούμε. Όχι να φύγουμε. Μπορούμε να αποκλείσουμε την κακιά την ώρα. Να αναδείξουμε την καλή τη χώρα.

Αντί του ενός λεπτού σιγή, ο μαθητής στην πλατεία μάς προέτρεψε: «ενός λεπτού κραυγή για κάθε ώρα που σιωπήσαμε, για όσα ανεχθήκαμε…».