ΑΡΘΡΟ
Του Μαργαρίτη Τζίμα
Σε μια δημοκρατία λαός και εξουσία πρέπει να έχουν κοινό στόχο. Αυτό είναι όμως θεωρητικό. Γιατι η αντιπαλότητα λαού και εξουσίας δημιουργείται από την αντίθεση των επιδιώξεων. Έτσι είχαμε αλλά και εξακολουθούμε ακόμη στον πλανήτη μας να έχουμε την πάλη των τάξεων.
Και μη μου πείτε πως δεν έχουμε και σήμερα κοινωνικές και οικονομικές τάξεις. Έχουμε και παρέχουμε. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Διαφορετικοί μισθοί, διαφορετική περίθαλψη. Και δεν εννοώ το δημόσιο σύστημα υγείας. Αλλά οι έχοντες έχουν άλλες δυνατότητες.
Φυσικά έτσι είναι η ζωή. Θα εξισώσουμε τα πάντα; Ναι εξίσωση προς τα πάνω, όχι προς τα κάτω. Μισθοί των 600 ευρώ από τη μια και μισθοί των 1500 σε συμβούλους της εξουσίας. Γιατί;
Οι ανάγκες για αξιοπρεπή ζωή πρέπει να καλύπτονται για όλους. Δεν υπάρχουν λιγότερο ίσοι άνθρωποι. Τώρα θα μου πείτε πως αυτά είναι θεωρητικά. Όμως αποτελούν μια πραγματικότητα.
Η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων είναι ευθεία βολή εναντίον της δημοκρατίας, της ισοπολιτείας, της ισονομίας. Δεν εξουσιάζουμε για να ζημιώνουμε τους πολίτες, αλλά εξουσιάζουμε για να ανεβάζουμε το βιοτικό τους.
Η ποιότητα ζωής δεν έχει σχέση με τον φιλελευθερισμό ή τον σοσιαλισμό. Έχει σχέση με την αποτελεσματικότητα της εξουσίας και την ευαισθησία που αυτή πρέπει να διαθέτει.
