Εκδήλωση για τον λαϊκισμό διοργάνωσαν το Σάββατο 30 Μαρτίου 2024, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δημαρχείου Δράμας, η Λέσχη Ανάγνωσης Πεζογραφίας Δράμας, ο σύλλογος «Φίλοι Αρχαιολογικού Μουσείου Δράμας, Πολιτιστικών και Φυσικών Μνημείων πόλης και περιοχής Δράμας» και ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Δράμας.

Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο Διδάκτρων Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και εκπαιδευτικός κ. Γρηγόρης Μάρκου, με θέμα «Λαϊκισμός και Συνωμοσιολογία: Μια Λογο-Θεωρητική Ανάλυση», και ο κ. Μουράτης Κοροσιάδης, Διδάκτωρ του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ και εκπαιδευτικός, με θέμα «Ίχνη λαϊκισμού και αντιλαϊκισμού στην Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία».

Σε δηλώσεις του στα τοπικά Μ.Μ.Ε., ο κ. Μάρκου είπε κατ’ αρχάς πως «η διδακτορική μου διατριβή εστιάζει στον αριστερό λαϊκισμό στην εξουσία. Κυρίως μελέτησα τις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Αργεντινής. Στο μεταδιδακτορικό μου επικεντρώθηκα περισσότερο στη σχέση λαϊκισμού – αντιλαϊκισμού και μειονοτήτων». Στην ομιλία του επικεντρώθηκε στον λαϊκισμό και τη συνωμοσιολογία. Όπως επεσήμανε ο κ. Μάρκου «κοινά μπορούμε να βρούμε, αλλά δεν σημαίνει ότι συμπίπτουν οι δύο αυτές έννοιες. Δεν συμπίπτουν απόλυτα. Υπάρχουν κάποιοι θεωρητικοί, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι αυτές οι δύο έννοιες είναι ταυτόσημες και βαδίζουν πάντα μαζί», όμως ο ίδιος διαφωνεί με αυτή την προσέγγιση. «Θεωρώ ότι μπορεί κάποιες φορές να συνυπάρξουν αυτά τα φαινόμενα, αλλά δεν ταυτίζονται. Δεν συμπορεύονται πάντα μεταξύ τους. Είναι δύο διαφορετικά φαινόμενα τα οποία μπορούν να συναντηθούν κάποιες φορές», πρόσθεσε ο κ. Μάρκου.

Ακόμη, επεσήμανε πως «η συνωμοσιολογία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο. Από την αρχαιότητα μπορούμε να δούμε θεωρίες συνωμοσίας να αναπτύσσονται. Ο λαϊκισμός είναι νεωτερικό φαινόμενο. Βέβαια μπορούμε να βρούμε ίχνη λαϊκισμού και στην αρχαία Ελλάδα. Πάντα υπάρχουν λαϊκισμοί, οι οποίοι αναδύονται, αναλόγως βέβαια και το πλαίσιο. Σε περιόδους κρίσης είναι συχνότερο φαινόμενο, γιατί έχουμε περισσότερα ανικανοποίητα κοινωνικά αιτήματα, οπότε βρίσκει βάση ένας ηγέτης ή ένα κίνημα και μπορεί να πει ότι εκπροσωπεί τις λαϊκές τάξεις με καλύτερο τρόπο».

Ο κ. Κοροσιάδης, μιλώντας στα τοπικά Μ.Μ.Ε., σημείωσε: «Επειδή με ενδιέφερε ο χώρος της αρχαίας Ελλάδας προσπάθησα να δω αν υπάρχουν ίχνη λαϊκισμού, αναλογίες ουσιαστικά γιατί σαν φαινόμενο δεν μπορεί να είναι το ίδιο. Άλλη δημοκρατία ήταν εκείνη, ήταν άμεση, αυτή είναι αντιπροσωπευτική.

Υπάρχουν κοινά στοιχεία με την έννοια ότι όπως για παράδειγμα σήμερα έχουμε την έννοια των λαϊκιστών συκοφαντημένη και σπιλωμένη, εκεί είχαμε τους δημαγωγούς. Πάντα δηλαδή υπήρχε η σύγκρουση μαζών και ελίτ. Και στα αρχαία χρόνια. Αυτό φαίνεται και στους αγώνες που γίνανε, με τις προσπάθειες και από τον Σόλωνα και από άλλους πολιτικούς να εκδημοκρατίσουν το πολίτευμα της Αθήνας.

Βασικά αυτό που επιχειρούμε να κάνουμε με τον συνάδελφο είναι να αποκαταστήσουμε όσο μπορούμε την έννοια του λαϊκισμού που έχει φτάσει στο σημείο να θεωρείται ύβρις. Δηλαδή όταν κάποιον θέλουμε να τον μειώσουμε, τον λέμε ότι είσαι λαϊκιστής. Δεν είναι έτσι. Ο λαϊκισμός έχει μια μακρά παράδοση φιλελευθερισμού και θετικής προφοράς. Ξεκίνησε στην Αμερική το 1790 με αιτήματα των αγροτών βασικά. Αιτήματα για προστασία, για νομιμότητα, για τα δικαιώματά τους, για τη θέση της γυναίκας. Το πως εξελίχθηκε μετά και πως πήρε αυτή την αρνητική χροιά, εξηγούμε στην παρουσίαση.

Αυτός είναι ο στόχος μας ουσιαστικά, να δούμε για ποιο λόγο μέσα στα πλαίσια του πολιτικού ανταγωνισμού αυτό συμβαίνει, ο ένας βρίζει τον άλλον, ο ένας υπονομεύει και συκοφαντεί τον άλλον, αλλά υπάρχουν και κάποια όρια. Τα οποία είναι καλό και για την ιστορία, αλλά και για τη δημοκρατική μας ηθική και για την προάσπιση της δημοκρατίας, να μην τα ξεπερνάμε αυτά τα όρια. Να μη φτάνουμε στο σημείο να διαστρέφουμε τα γεγονότα και τα πράγματα».