ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Παραθέτω κείμενα, όπως ακριβώς δημοσιεύτηκαν:
Στην ουσία δεν θεωρώ ότι η φιλανθρωπία βοηθάει ουσιαστικά κάποιους (άλλωστε δεν ξέρουμε κι αν καταλήγουν όλες οι βοήθειες σε αυτούς), αλλά τους συντηρεί μέσα στη μιζέριά τους και δεν επέρχεται η πραγματική καλυτέρευση της ζωής τους, αλλά τους δεσμεύει ν’ ακολουθούν σκοπούς… οι ωφελημένοι μας… δίνουν τη ψήφο τους, γίνονται παρατρεχάμενοι κλπ. κλπ.
Το μόνο σίγουρο είναι ένα! Τα ποσά (ή οποιαδήποτε βοήθεια) καταλήγουν στα χέρια των «λάθος» ανθρώπων και μας προβληματίζει αυτό. Ας κάνουμε λοιπόν μόνοι μας τη φιλανθρωπία.
Και οι «λάθος» άνθρωποι μετατρέπουν τον ανθρώπινο πόνο σε «καύσιμο» για την προσωπική τους προβολή! Μια μηχανή δηλαδή εκμετάλλευσης κι έτσι διπλασιάζεται το πρόβλημα, γιατί είναι τρανή απόδειξη ότι το κρατικό σύστημα είναι λάθος, δεν λειτουργεί σχεδόν τίποτα. Κρίμα στη χώρα μας που δεν μπορεί να στηρίξει τους πολίτες της (χαμηλές ή ανύπαρκτες συντάξεις, χωρίς δωρεάν παιδεία, υγεία, με μπόλικη ανεργία, με το να σε παίρνουν την α’ κατοικία και τόσα άλλα! (Page Quit GR)
Χανιώτικα Νέα: (από πρωτοπρεσβύτερο και διακεκριμένο καθηγητή Πανεπιστημίου) Κοινωνική πρόνοια για αδύναμους οικονομικά δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει μια κοινωνική ανασφάλεια με φόβο για το αύριο με τα ολέθρια συστήματα που υπάρχουν και οδηγούν στην εξαθλίωση.
Είναι κοινωνικός ρόλος η Εκκλησία με τα συσσίτιά της;
Άσε που υπάρχει φόβος για επιστροφή της Ούντρας…
ΥΓ. Το έζησα κι αυτό με την Αμερικανική τάχα μου βοήθεια, όταν στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού μάς έδιναν στους μαστραπάδες σκόνη γάλα που την έφτιαχναν σε καζάνια στην αυλή του σχολείου… Τόσο υγιεινά! Από το αστικό κράτος της Δεξιάς.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Καλά Χριστούγεννά!
