«ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ» ΔΗΜΟΥ ΔΡΑΜΑΣ

 

 

Ημερίδα με θέμα «Αστικά Υδρο-δίκτυα, η υδάτινη διαχείριση (σχεδιαστική) πρόκληση» διοργανώνει την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018, στις 6 το απόγευμα στο Δημοτικό Ωδείο, η δημοτική παράταξη του Δήμου Δράμας «Αυτοδιοίκηση Πολιτών».

Όπως αναφέρεται στη σχετική πρόσκληση: «Επιμένουμε δονκιχωτικά να θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, ξεκινώντας από την πόλη μας. Το “μεγάλο” όραμα μας για την πόλη δεν είναι παρά το άθροισμα “μικρών” οραμάτων, που το μόνο που χρειάζονται για να γίνουν πράξη είναι να το πιστέψουμε».

Ομιλήτρια στην εκδήλωση θα είναι η κ. Φίλη Ηλιοπούλου, Δρ. Αρχιτέκτων Μηχανικός – Αρχιτέκτων τοπίου, MLA HARVARD UNIVERSITY, Μεταδιδάκτωρ Ερευνήτρια Ε.Μ.Π. (2017-2019). Έχει τιμηθεί με το Βραβείο «ASLA

Certificate of Honor – Design Excellence Award» για το σύνολο της ακαδημαϊκής

πορείας της από την Αμερικανική Ένωση Αρχιτεκτόνων τοπίου ενώ υπήρξε υπότροφος του προγράμματος «ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΙΙ: Ενίσχυση του ανθρώπινου ερευνητικού δυναμικού μέσω της υλοποίησης Διδακτορικής Έρευνας» (Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού), του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» και του Ελληνικού Ιδρύματος Harvard. Έχει διακριθεί σε διεθνείς διαγωνισμούς και συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε πλήθος συνεδρίων, ενώ το ερευνητικό της έργο επί θεμάτων αρχαιολογίας και αρχιτεκτονικής τοπίου έχει δημοσιευτεί στα αντίστοιχα πρακτικά των συνεδρίων καθώς και σε αρχιτεκτονικά περιοδικά. Στο τρέχον ακαδημαϊκό έτος διδάσκει στο Ε.Μ.Π., στο Παν. Πελοποννήσου, στο Γεωπονικό Παν. Αθηνών καθώς και στο ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Σε σχετική ανακοίνωση της παράταξης «Αυτοδιοίκηση Πολιτών» για την εκδήλωση αναφέρονται τα εξής:

Το ελληνικό αστικό τοπίο χαρακτηρίζεται από μια βαθιά δομική, εννοιολογική αντίφαση: από τη μια επιδιώκεται μέσω του εκάστοτε σχεδιασμού τοπιακών διαμορφώσεων η ένταξη του υδάτινου στοιχείου στο αστικό περιβάλλον και από την άλλη, η «εκκωφαντική» απουσία διαχείρισής του αναστέλλει τον ρόλο του ως δυναμικό μέσο ενεργοποίησης τοπιακών μεταμορφώσεων. Η συνήθης αστική εμπειρία περιλαμβάνει είτε την αλόγιστη κατανάλωση του υδάτινου στοιχείου με τρόπο οικονομικά ασύμφορο είτε την -συχνά- δυσάρεστη επαφή του κοινού μαζί του σε περιόδους έντονης βροχόπτωσης ή σε περιοχές με έντονο ανάγλυφο. Οι ποικίλες αστικές χρήσεις γης, οι οποίες συμβάλλουν σ’ ένα κοκτέιλ τοξικών ουσιών που εισέρχεται στον υδροφόρο ορίζοντα, σε συνδυασμό με τις μη πορώδεις επιφάνειες και την ελλιπή φύτευση εντός του πολεοδομικού ιστού, καθιστούν την διαχείριση του υδάτινου στοιχείου ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και αστικής ευθύνης. Αναδύεται συνεπώς, μια «κοινωνική ανάγκη» για ένα πλαίσιο δημιουργίας και ενίσχυσης του αστικού πρασίνου μέσω ενός συστήματος υδρο-δικτύων, το οποίο αφενός θα προσδιόριζε τον έλεγχο ροής του νερού και αφετέρου θα συνέβαλλε στην επεξεργασία του από βλαβερές ουσίες μέσω της χρήσης φυτευτικών μέσων για το φιλτράρισμα του. Οι διεθνείς πρακτικές στον τομέα αυτόν εντάσσουν το υδάτινο στοιχείο σε μια γενικότερη φιλοσοφία προστασίας και αξιοποίησης των ιδιοτήτων του με σαφή στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Τα υπό μελέτη έργα κατηγοριοποιούνται σε τρεις προγραμματικές θεματικές (αστικές τυπολογίες) με γνώμονα την κλίμακα τους (πάρκα – πλατείες – οδοί) και δρουν ως καταλύτες αναβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος, προκαλώντας το διεθνές ενδιαφέρον για την συνολική θεώρηση του αστικού χώρου ως τόπου σύγκλισης κοινωνικών, πολιτισμικών και οικολογικών συνιστωσών.