ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

 

 

Είχα την ατυχία και λόγους προσωπικούς να ζητήσω να παρίσταμαι ως εκπρόσωπος της ΑμεΑ μητρός μου για θέμα της προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Δράμας.

Εκπροσωπώντας την ΤΕΤΡΑΠΛΗΓΙΚΗ, ΤΥΦΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΝΝΟΙΑΣ μητέρα μου, μετά την επιβεβλημένη παρέμβασή μου, είμαι πεπεισμένος ότι εκπροσωπούσα εκείνη την στιγμή εκατοντάδες συμπολίτες μου, οι οποίοι και την δυνατότητα παρέμβασης δεν έχουν και την δύναμη λογού, αλλά και διακατέχονται από φόβο ότι δεν θα κατορθώσουν απολύτως τίποτε σε ειλημμένες αποφάσεις.

Με το που μπήκα, ήταν σε εξέλιξη η συζήτηση περί του Κολυμβητήριου Δράμας που έχει 40 χρόνια κτηριακής παλαιότητας και η σπέκουλα όλων ανεξαιρέτως των ομιλητών ήταν μια σπέκουλα πάνω στο θέμα αυτό, με γνώμονα τις παραταξιακές τους θέσεις, μιας και μιλούσαν για ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ και την παλαιότητά τους και σε περίπτωση που γινόταν κάτι το τι συνέπειες θα είχε αυτό σε ανθρώπινες ζωές.

Ουδείς μπορεί να αντιλέγει για τον κίνδυνο που ελλοχεύει από την παλαιότητα ενός κτηρίου, που για το συγκεκριμένο αμφιβάλλω κατά πολύ περί των οδυρμών, και της αχαλίνωτης κινδυνολογίας που το θέτουν όλοι με γνώμονα κατά την αντίληψή τους ότι το θέμα πουλάει για βρατσέρες και λογύδρια.

Παραταξιακά και όχι με λογική προσέγγιση κατανάλωσαν χρόνο με κομματικές αντιπαραθέσεις και με συμπεριφορές οι οποίες σου δημιουργούν άμεσα την εντύπωση το ποιοι μας διοικούν και το ποιοι θέλουν να μας διοικήσουν.

Αφής στιγμής τελείωσε το θέμα, ήρθε το θέμα νούμερο 61, προτελευταίο θέμα συζήτησης που αφορούσε την μητέρα μου, αλλά αντανακλούσε σε εκατοντάδων, ακόμη και χιλιάδων συμπολιτών μας, οι οποίοι παίρνουν ένα επίδομα αναπηρίας πιστοποιημένο από τα ΚΕΠΑ.

Το πρόβλημα δεν είναι το εάν η νομολογία λέγει το ένα ή το άλλο θέμα, αλλά ότι όλοι τους ανεξαιρέτως αποφασίζουν μέσα σε δυο λεπτά σιωπηρά, χωρίς να εκφράσουν ούτε ένα λόγο, όχι για ντουβάρια και σοβάδες, αλλά για ανθρώπινες ζωές, και μάλιστα μέσα στους Δημοτικούς Σύμβουλους υπάρχουν και δυο Ιατροί ο κ. Μπαϊρακτάρης και ο κ. Παναγιωτίδης.

Ο εισηγητής του θέματος ήταν ο κ. Σολάκης (αντικαθιστώντας τον τέως Αντιδήμαρχο παραιτηθέντα κ. Μωυσιάδη), ο όποιος εντός χρονομετρημένου (1) λεπτού διάβασε το θέμα, το οποίο αφορούσε και την μητέρα μου. Παρατηρώντας τους ήδη κουρασμένους από βαριεστιμάρα Δημοτικούς Συμβούλους μίλησε σιγουρότατα σε ώτα μη ακουόντων και ουδείς από τους ευαίσθητους μέχρι πρότινος Δημοτικούς Συμβούλους για τα ντουβάρια που σε περίπτωση που πέσουν θα δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα σε ανθρώπινες ζωές… Μου θύμισε το εάν η γιαγιά μου είχε μουστάκι θα ήταν και άντρας, αλλά και το άλλο, ότι όποιος ανεβαίνει σε αεροπλάνο σε περίπτωση βλάβης ή μη αυτού θα σκοτωθεί. Καθαρά ηλιθία κινδυνολογία. Και επανέρχομαι, ουδείς εκ των Δημοτικών Συμβούλων δεν έδειξε την παραμικρή ευαισθησία σε ζώσα ανθρώπινη ύπαρξη, η οποία αυτήν την χρονική περίοδο έχει σοβαρότατα προβλήματα υγείας και είναι ένα δείγμα εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, οι οποίοι χρήζουν δικαιωματική αυτά που τους αξίζουν και όχι την δήθεν ελεημοσύνη που τους προσφέρουν, μιας και πάνω από όλα τα ευπαθή αυτά άτομα έχουν αξιοπρέπεια και ίσα δικαιώματα.

Ενώ με το που μπήκα στην αίθουσα έκανα αισθητή την παρουσία μου και δήλωσα ότι παρίσταμαι, μετά την εισήγηση του θέματος από τον κ. Σολάκη με ξέχασαν και αναγκάστηκα να σηκωθώ και να διαμαρτυρηθώ ότι είμαι εδώ και δεν γίνεται να με έχουν ξεχάσει. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν θα ήθελαν την παρέμβαση μου σε ήδη ειλημμένη απόφαση, αλλά δεν τους βγήκε.

Είπα αυτά που έπρεπε, τόσο στον εισηγητή, ότι μάλλον κάνει ανάγνωση και δεν είναι καν ενήμερος επί του θέματος και αφού τελείωσα, άκουσα ευθύς αμέσως ότι η απόφαση είχε ψηφιστεί και ότι καν δεν έλαβαν την παρέμβασή μου υπόψη τους και ούτε επέδειξαν μια στοιχειώδη ευαισθησία επί του θέματος.

Αυτοί και αυτές αύριο θα σας ζητήσουν την ψήφο σας, ξεχνώντας ότι ποτέ δεν νοιαστήκαν για το πώς βιώνετε εσείς και οι οικείοι σας.

Έφυγα αηδιασμένος, μιας και διαπίστωσα ότι αυτοί που μας διοικούν και αυτοί που θέλουν να μας διοικήσουν, νοιάζονται μονάχα για τις κομματικές τους και παραταξιακές τους θέσεις και δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για ανθρώπινες αδύνατες ζωές.

Λυπάμαι Κύριοι που η 86 χρόνων μητέρα μου ακόμη δεν σας κάνει την χάρη να σας αδειάσει την γωνιά, μιας και σας είναι παντελώς άχρηστη, μιας και δεν ψηφίζει αλλά η κοινωνική σας τηλεοπτική και μέσω Facebook ευαισθησία πηγαίνει σύννομη μονάχα με ό,τι σας αποφέρει κέρδος που σημαίνει ψήφους. Κι ότι δεν δίνετε δεκάρα τσακιστή για καμιά ανθρώπινη ζωή αλλά μονάχα για την καρεκλά σας.

Άφησα τελευταίο αυτό.

Το κείμενο αυτό δεν γράφεται σε ένδειξη καμίας πικρίας, καμίας ανέξοδου κριτικής, επειδή το θέμα μου δεν έγινε αποδεκτό, αλλά για ένα και μόνο λόγο τον οποίο υπηρετώ μέσω της παρουσίας μου με κείμενα τα οποία υπογράφω και με όλη μου την στάση τόσα χρόνια για τα κοινά ενδιαφέροντα ως πολίτης αυτής της ταλαίπωρης πόλης. Και αυτός ο λόγος είναι η αλήθεια και η αξιοπρέπεια και η κοινωνική δικαιοσύνη και η ευαισθησία για τον κάθε πολίτη του Νομού και του Δήμου.

Σας προκαλώ σε οιαδήποτε συζήτηση σε τηλεοπτικά μέσα όλους σας ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ για να αποδείξω ότι δεν αξίζετε ΔΕΚΑΡΑ ΤΣΑΚΙΣΤΗ και ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ μιας και έτσι σας αρέσει να αυτοδιαφημίζεστε…