Σε ανακοίνωση της περιφερειακής παράταξης «Λαϊκή Συσπείρωση» αναφέρονται τα εξής:

Και ο φετινός προϋπολογισμός της Περιφέρειας Αν. Μακ.-Θράκης είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» επισημαίνει πως αυτός ο προϋπολογισμός μαζί με τον Κρατικό Προϋπολογισμό και τους προϋπολογισμούς των Δήμων υλοποιούν την επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου που απαιτεί να μεγαλώσει το δικό του μερίδιο στην πίτα του κοινωνικού προϊόντος και να μικρύνει το μερίδιο των εργαζομένων.

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης, καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό που κατέθεσε η Περιφερειακή Αρχή της Αν. Μακεδονίας-Θράκης για το 2022.

Γιατί και τούτος, όπως και οι προηγούμενοι, είναι αντιλαϊκός και εναρμονισμός με την πολύπλευρη επίθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησης σε βάρος της εργατικής τάξης, των μικρών αγροτών και επαγγελματιών, ενώ κατευθύνει το κύριο μέρος των πόρων, πέρα από τα λειτουργικά έξοδα που κι’ αυτά είναι κάτω από τις ανάγκες, κυρίως σε υποδομές και δράσεις με βάση τις αναπτυξιακές ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου.

Η χρηματοδότηση από τους Κεντρικούς αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) ειδικά σε τομείς όπως συντήρηση και αποκατάσταση του οδικού δικτύου όλης της Περιφέρειας (με ποσό 1.561.529 ευρώ), η κάλυψη των επενδυτικών δαπανών (με το ποσό των 3.268.479 ευρώ), τα προγράμματα των ΔΑΟΚ που έχουν άμεση σχέση με την δακοκτονία (223.000 ευρώ) αποτελούν εμπαιγμό και κοροϊδία για τα λαϊκά στρώματα της Περιφέρειας.

Οι δε δαπάνες από τις επιχορηγήσεις του Κρατικού προϋπολογισμού όπως για τις λειτουργικές δαπάνες των προνοιακών ιδρυμάτων που παραμένουν στα 160.000 ευρώ, είναι αποτέλεσμα της παραπέρα υποβάθμισης της κρατικής προνοιακής πολιτικής και την ανάθεσή τους σε ΜΚΟ και ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.

Θέλουμε να τονίσουμε ότι με αυτές τις αντιλαϊκές προτεραιότητες, μειώνονται κάθε χρόνο -μέχρι μηδενισμού- τα κονδύλια της κρατικής χρηματοδότησης σε Περιφέρειες και Δήμους.

Γι’ αυτό γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί, με το πλασματικό φούσκωμα των Προϋπολογισμών της Περιφέρειας με την εγγραφή δαπανών που έχει αναθέσει το κράτος στις Περιφέρειες να διαχειρίζονται για λογαριασμό του, όπως το πρόγραμμα μεταφοράς μαθητών, οι δαπάνες δακοκτονίας, η διανομή προνοιακών βοηθημάτων σε νεφροπαθείς κ.ά.

Σήμερα οι Περιφέρειες έχουν ένα πιο κεντρικό ρόλο στο «αναπτυξιακό» κομμάτι. Το κύριο χρηματοδοτικό εργαλείο που διαχειρίζονται δεν αφορά τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ), κονδύλι έτσι και αλλιώς μικρό, που αφορά σε λειτουργικές τους ανάγκες.

Τα κύρια κονδύλια είναι τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα (ΠΕΠ) με πηγή το ΕΣΠΑ. Η διαχείρισή τους γίνεται από τον Περιφερειάρχη και το Περιφερειακό Ταμείο και δεν αποτυπώνονται στον ετήσιο προϋπολογισμό ή το τεχνικό πρόγραμμα. Μέσω των ΠΕΠ οι Περιφέρειες θα διαχειριστούν για τη νέα περίοδο ΕΣΠΑ επιπλέον 2,9 δις με το σύνολο να ανέρχεται σε 8,2 δις ευρώ, από 5,3 δις που διαχειρίστηκαν την περίοδο 2014-2020!

Η αντιπαράθεσή σας (των άλλων παρατάξεων) αφορά στην εξειδίκευση και την διαχείριση αυτών των πόρων και όχι την στρατηγική που υπηρετούν. Αφορά στο μοίρασμα της επιχειρηματικής πίτας, που είναι μεν δεμένη με τις ιεραρχήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων αλλά και την υλοποίησή τους συναντιέται με αντιθέσεις επιχειρηματικών συμφερόντων με την προσπάθεια ενσωμάτωσης μικρομεσαίων στρωμάτων, ανέργων, γυναικών κτλ., γι’ αυτό και όλη σας η αντιπαράθεση το προηγούμενο διάστημα ποιος θα ελέγχει την «ΔΕΣΜΟΣ-ΑΜΘ».

Στους κεντρικούς προσανατολισμούς αυτών των χρηματοδοτήσεων συμφωνείτε.

Οι περιφερειακές και κλαδικές προτεραιότητες του ΕΣΠΑ αναδεικνύουν, με έναν διαστρεβλωμένο τρόπο, τις δυνατότητες που παρέχουν σήμερα οι πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας και της Περιφέρειας να αξιοποιηθούν για την ικανοποίηση των αναγκών των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Ανάπτυξη που σκοντάφτει γιατί οριοθετείται αυστηρά μέσα στα πλαίσια που καθορίζονται από τις ανάγκες κερδοφορίας και ανταγωνισμού του κεφαλαίου.

Ακόμη και εκείνα τα χρηματοδοτούμενα έργα που φαίνεται να έχουν αποδέκτη τα λαϊκά στρώματα (π.χ. έργα πρόσβασης σε πόσιμο νερό, οικοδόμηση σχολείων και παιδικών σταθμών, υποδομές προστασίας από φυσικές καταστροφές κτλ), επιλέγονται με βάση την ύπαρξη ικανοποιητικών ποσοστών κερδοφορίας των επιχειρηματιών που τα κατασκευάζουν ή στρώνουν το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση λειτουργιών του αστικού κράτους ή εξυπηρετούν τις κοινωνικές συμμαχίες της αστικής τάξης, την ενσωμάτωση λαϊκών στρωμάτων ή μένουν για καιρό στα αζήτητα.

Ανεξάρτητα από τον ιδιαίτερο τομέα προς τον οποίο κατευθύνονται τα κονδύλια της Ε.Ε., προέρχονται κατά βάση από τη φορολογική αφαίμαξη (άμεση και έμμεση) της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις ως «έμβασμα» της Ε.Ε. γιατί είναι δικός τους κόπος και πρέπει να παλεύουν να κατευθυνθούν σε τομείς που θα δώσουν έστω και προσωρινή ανακούφιση σήμερα, κόντρα στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου.

Ιδιαίτερα τονίζουμε πως σε μια περιοχή που αντιμετωπίζει τις πληγές από τα αλλεπάλληλα πλημμυρικά φαινόμενα με τεράστιες συνέπειες για τις υποδομές και τις καλλιέργειες, ο σχεδιασμός που υπάρχει είναι ανεπαρκής.

Δεν δημιουργούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων της περιοχής, που θα ανακούφιζαν τους κατοίκους:

Όπως η ύδρευση, ειδικά του ορεινού όγκου των οικισμών του Δήμου Σουφλίου και όλου του ορεινού όγκου της Ροδόπης και της Ξάνθης. Ή αντίστοιχα στην περιοχή των Φιλίππων Καβάλας που τα νιτρικά υπερβαίνουν τα ανεκτά όρια και επιβάλουν σχέδιο ολοκληρωμένης αντιμετώπισης με διαδημοτική συνεργασία (Καβάλα – Κεφαλάρι Δράμας).

Για τα προβλήματα της άρδευσης, της κατασκευής φραγμάτων, αντιπλημμυρικών, αποστραγγιστικών και εγγειοβελτιωτικών έργων, όταν τα πλημμυρικά φαινόμενα ειδικά στον Έβρο και τα Τενάγη των Φιλίππων έχουν γίνει μόνιμος εφιάλτης, οι δαπάνες παραμένουν μηδαμινές.

Για τους άνεργους, τους εργαζόμενους με μισθούς πείνας και μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, τους αγρότες που ξεκληρίζονται, τους αυτοαπασχολούμενους που βάζουν λουκέτα και βρίσκονται στο έλεος των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών.

Ο προϋπολογισμός επιβεβαιώνει πως ο θεσμός της περιφερειακής διοίκησης είναι ένας βαθιά αντιλαϊκός θεσμός, εργαλείο της αντιλαϊκής πολιτικής. Αν δεν υπάρξει σύγκρουση και ανατροπή με αυτό, δεν μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα, προς όφελος των εργατικών λαϊκών οικογενειών.

-Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των Δημοτικών Υπηρεσιών σε απορρίμματα, πράσινο κλπ.

-Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους για την ανάπτυξη- λειτουργία στην Τοπική Διοίκηση, γιατί αυτό σημαίνει τελικά μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού.

-Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία, κάθε έμμεση φορολογία.

-Εντείνουμε τον αγώνα για αποκλειστικά Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα στους βασικούς Κοινωνικούς Τομείς της Υγείας- Πρόνοιας και της Παιδείας με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.

-Μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους. Μονιμοποίηση όλων των Συμβασιούχων και των εργαζομένων στα προγράμματα.

-Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες- πυρκαγιές-σεισμούς- άλλες καταστροφές- από καιρικά φαινόμενα- ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.

-Παλεύουμε για να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά τους Δήμους και τις Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας και φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

Για όλους αυτούς τους λόγους η Λαϊκή Συσπείρωση καταψηφίζει τον Προϋπολογισμό οικονομικού έτους 2022.

 

Για τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι

Τρέλλης Χρήστος

Συμεωνίδης Θεόδωρος

Στεφανίδης Γιάννης