Το να ευεργετείς τον τόπο σου, να αισθάνεσαι πως εσύ προσωπικά πρέπει να τον προικίσεις ήταν κάποτε πραγματικό «raison d’ etre» για την αστική τάξη της Ελλάδας. Στην πορεία αυτό θάμπωσε, ξεχάστηκε. Κρύφτηκε πίσω από το πρόσχημα ότι οι ιδιώτες δεν οφείλουν να στηρίζουν το κράτος, ιδιαιτέρως όταν εμφανίζει το σύνηθες πρόσωπο της διαφθοράς, της ανεπάρκειας και της αναποτελεσματικότητας. Η απαξίωση έπληξε περισσότερο πόλεις της ελληνικής Περιφέρειας, άλλοτε λαμπρό πεδίο φιλανθρωπίας, οι οποίες πέρασαν στην αφάνεια. Απόδειξη ότι ο αρχιτεκτονικός τους πλούτος, συχνά κληροδοτημένος από ευπατρίδες, εγκαταλείφθηκε.
Μία από τις πιο ταλαιπωρημένες πόλεις που έχει αρχίσει να ακτινοβολεί ξανά είναι η Δράμα. Το σκεφτόμουν στη σύντομη διαδρομή που τη χωρίζει από την Καβάλα, πηγαίνοντας να δω μία σειρά από σπουδαία πράγματα που τώρα είναι στο τελικό στάδιο. Πίσω από την ανάκαμψη, υπάρχει η ανιδιοτελής προσφορά για τη γενέτειρα του Δραμινού Αρη Θεοδωρίδη που επέλεξε σοφά μια πλειάδα άξιων συνεργατών. Διπλωματούχος ναυπηγός από τους πλέον χαρισματικούς, ανοίχτηκε με επιτυχία στο θαλάσσιο επιχειρείν. Το όνομά του επανήλθε πρόσφατα στο προσκήνιο όταν ανακοινώθηκε η μεγάλη του δωρεά για να δημιουργηθεί το Αλσος Ναυτικής Ιστορίας στον Φλοίσβο αλλά και η αποκατάσταση της ιστορικής οικίας του Παύλου Μελά στην Κηφισιά.
Στην αθόρυβη και διακριτική φιλανθρωπική του συνεισφορά έχει συμπεριλάβει και το Μουσείο Μπενάκη παλαιότερα καθώς και τη διάσωση εμβληματικών κτιρίων της Δράμας. Ο αείμνηστος Αγγελος Δεληβορριάς έχει άλλωστε προλογίσει την πρώτη έκδοση της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Κύκλωψ», την οποίαν δημιούργησε ο κ. Θεοδωρίδης το 2017 για να προάγει μία σειρά από δράσεις σχετιζόμενες με τις δικές του αγάπες και όχι μόνον. Ανάμεσα σε αυτές, η ανάδειξη της φωτογραφίας, ως μανιώδης συλλέκτης φωτογραφικών μηχανών ο ίδιος, η προστασία της βιοποικιλότητας του νομού Δράμας και η στήριξη του αθλήματος της σκοποβολής (σημειώστε ότι η Αννα Κορακάκη είναι Δραμινή).
Με τον στενό του συνεργάτη από τον χώρο της φωτογραφίας Κώστα Βιδάκη είχαμε δώσει ραντεβού στο πιο ωραίο σημείο της πόλης, στα νερά της Αγίας Βαρβάρας. Μαζί περάσαμε το κατώφλι της Καπναποθήκης αλλά και της οικίας του Ιωάννη Αναστασιάδη (το περίφημο «Μαρμάρινο Σπίτι»), τα οποία από το 2023 θα φιλοξενούν το Μουσείο Φωτογραφικών Μηχανών Δράμας με την πλουσιότατη συλλογή φωτογραφικών μηχανών του Αρη Θεοδωρίδη και θα διαθέτουν χώρους περιοδικών εκθέσεων και εκδηλώσεων. Η αποκατάσταση γίνεται με πολύ μεγάλο μεράκι και σεβασμό, φέρνοντας στην επιφάνεια τα ωραία αρχιτεκτονικά στοιχεία και των δύο χώρων που χτίστηκαν το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα. Δεν μπορεί κανείς να μην εντυπωσιαστεί από τη μεταμόρφωση της λήθης σε ζωή που συντελείται μπροστά στα μάτια του.
Οροφογραφίες, ξύλινες θύρες, δωμάτια σε χρώματα παστέλ, ίχνη από το παρελθόν, όπως το άστρο του Δαυίδ, ενός Εβραίου καπνεμπόρου που είχε κατοικήσει αργότερα στο σπίτι, συνθέτουν ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό αφήγημα. Το σκεπτικό του Αρη Θεοδωρίδη είναι απλό: όσο αναδεικνύει κανείς την ξεχασμένη ομορφιά μιας πόλης τόσο οι κάτοικοί της αποκτούν αυτοπεποίθηση και διάθεση και για άλλα όμορφα πράγματα. Οπως ένας φωτογράφος βλέπει μέσα από το κλείστρο ένα κάδρο, έτσι οι Δραμινοί μέσα από το μουσείο θα δουν έναν μελλοντικό εαυτό, διαφορετικό του σημερινού. Μαζί με το φεστιβάλ των ταινιών μικρού μήκους, θα γίνει ένας κόμβος που θα φέρει τους ανθρώπους του βλέμματος στην πόλη.
Φαίνεται ότι τα σχέδια του ευεργέτη –που δεν είναι ο μόνος αν σκεφθεί κανείς και τον εξαιρετικά δραστήριο συντοπίτη του Κώστα Αποστολίδη– δεν θα περιοριστούν στο μουσείο. Ηδη έχει αγοράσει ακόμα μια καπναποθήκη πολύ κοντά στο «Μαρμάρινο Σπίτι» του Αναστασιάδη, ενώ βρίσκεται σε καλό δρόμο και η παραχώρηση ενός αρχοντικού που ανήκει στον ΕΦΚΑ και αυτό για μελλοντικές πολιτιστικές χρήσεις.
Το άρθρο της κ. Μαργαρίτας Πουρνάρα δημοσιεύτηκε στη στήλη ΑΘΗΝΑΪΚΑ PLUS της εφημερίδας “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ” στις 7 Μαρτίου.
Πηγή: Kathimerini.gr
