ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Παράσιτα – Σφουγγοκωλάριοι – Φελλοί

 

Εκείνοι που ξεχωρίζουν την πολιτική από την ηθική και τον παρασιτισμό δεν θα καταλάβουν ποτέ ούτε την μια ούτε την άλλη διάσταση. Απολλώνιος ο Ρόδιος (Ελεύθερη Μετάφραση).

Αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση ότι σε τοπικό πολιτικό επίπεδο έχει ξεσπάσει μια πρωτοφανής σε έκταση πολιτική και ηθική κρίση.

Όχι μόνο πιάσαμε, αλλά αρχίσαμε και να ξύνουμε τον πάτο του βαρελιού.

Ύβρεις, διχόνοια και ανυπαρξία πνεύματος συνεργασίας και συλλογικής προσπάθειας.

Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει και φιλότιμες τις προσπάθειες της αντιπολίτευσης, όμως είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να ανατρέψουν το κλίμα αναξιοπιστίας και πολιτικού αμοραλισμού στην τοπική μας κοινωνία.

Η κάθε αντιπολιτευτική φωνή είναι καταδικασμένη να πέφτει στο κενό.

Βασιλιάδες, πρίγκιπες, λόρδοι καο δούκες έχουν κατακλύσει τη πολιτική σκηνή του νησιού.

Σίγουρα όταν ένας κλόουν μετακομίζει σε ένα παλάτι, δεν γίνεται βασιλιάς.

Όμως το παλάτι σίγουρα γίνεται τσίρκο.

Και βέβαια ουρές οι αυλικοί, οι γλείφτες και οι σφουγγοκωλάριοι που πλέον εμφανίστηκαν και κυκλοφορούν παντού.

Όσο για το πλήθος, αυτό σαν να βρίσκεται σε χειμερία νάρκη, απαθές και αδιάφορο, ενίοτε δε χειροκροτά… και ποιους;

Μα αυτούς που του καταστρέφουν τη ζωή, αυτούς που του υπονομεύουν το μέλλον.

Είναι μεγάλη παρακμή να λατρεύεις τον δήμιο σου…

Αρκετά λοιπόν με τους μέτριους και τους κακούς!

Αρκετά με τις μωροφιλοδοξίες ανίκανων ηγετίσκων.

Αρκετά με την άγνοια και την ανικανότητα.

Αρκετά με τους φανφαρόνους και τους υποτακτικούς.

Η λύση είναι μια και μοναδική.

Πρέπει να υπάρξει μια προσπάθεια από νέα και ικανά στελέχη της τοπικής μας κοινωνίας για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού-αυτοδιοικητικού φορέα.

Πέρα από κόμματα, πέρα από βαλιτσοκουβαλητές της εκάστοτε εξουσίας (που τους γνωρίζει η κοινωνία).

Πέρα από γλείφτες, παρτάκηδες και λάτρεις της τσέπης και της φιγούρας.

Οι εποχές είναι ήδη δύσκολες και έρχονται χειρότερα.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια ως κοινωνία να αφήνουμε τις τύχες των μελλοντικών γενιών σε ανίκανους, αδαείς αριβίστες και γραφικούς τύπους που καβάλησαν το καλάμι.

Ο τόπος θέλει καπετάνιο και πλήρωμα με γνώση, εντιμότητα και σοβαρότητα.

Ας αφήσουμε παράμερα τον πολιτικό αμοραλισμό κυνισμό και λαϊκισμό και να επιτρέψουμε στην πολιτική, ηθική και κοινωνική ευαισθησία που αρμόζει στους 2 βαθμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Ας σοβαρευτούμε, δεν έχουμε αλλά περιθώρια!

Ο σφουγγοκωλάριος ήταν υψηλό αξίωμα και επάγγελμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Δουλειά του είναι να σκουπίζει τα οπίσθια των αυτοκρατόρων!

Κάτι τέτοιο προσπαθεί να δημιουργήσει ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής στα κράτη που θα έχει στην κατοχή του. Αλλά που να βρει τόσα έμπιστα άτομα να διορίσει στη θέση αυτή; Τότε μόνο πολύ έμπιστα άτομα διοριζόταν στη θέση αυτή αφού μπορούσαν να βρίσκονται κοντά στον αυτοκράτορα ακόμη και όταν αυτός ήταν γυμνός και άοπλος. Σήμερα συνεχίζει να υπάρχει ως έκφραση και περιγράφει συγκεκριμένες συμπεριφορές ανθρώπων της πολιτικής ζωής και όχι μόνο.

Ο σημερινός σφουγγοκωλάριος σκουπίζει εξόφθαλμα και με μεγάλη τέχνη τα οπίσθια ισχυρών παραγόντων της δημόσιας και πολιτικής ζωής καθώς και τους οικονομικά εύρωστους επιχειρηματίες, που ασχολούνται με ενδιαφέρον και με τα κοινά στην ευρύτερη έννοια.

Ο σφουγγοκωλάριος δεν είναι κατά ανάγκη πολιτικός ίσως όμως και να πολιτεύεται. Απ’ αυτά όλα συμπερασματικά προκύπτει η θρυαλλίδα του σάπιου πολιτικού συστήματος που ζει και βασιλεύει στις μικρές τοπικές κοινωνίες και μπορεί με μια απλή λέξη να ονομαστεί διαπλοκή!

Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν περιπτώσεις αιρετών που αλληλοσφουγγίζονται με επιχειρηματίες, εφοπλιστές, βιομήχανους και τραπεζίτες. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι κάποιοι από τους αιρετούς (το έχουν) αλλά ο στενός τους κύκλος τους οδηγεί σε περίεργους δρόμους και αδιέξοδα μονοπάτια. Αλλά από την στιγμή που παίρνουν τέτοιους δρόμους και ατραπούς δεν υπάρχει επιστροφή! Και έτσι μια πολιτική στρωμένη καριέρα εξαφανίζεται και πάει κατά διαόλου!

Δεν ξέρω αν σε κάποιους όλα αυτά σας θυμίζει μπόχα και δυσοσμία, ξέρω όμως πως γίνονται και σήμερα παντού σε όλους τους χώρους της δημόσιας ζωής Μια μέρα θα έρθει που ο φελλός θα μιμηθεί την άγκυρα και θα κλέψει τη γεύση του βυθού» (Ο. Ελύτης «Οι κλεψύδρες του αγνώστου»).

 

Φελλός – Ετυμολογία

 

Αδιάβροχο υλικό με σπογγώδη μορφή, το οποίο λαμβάνεται από το φλοιό δέντρων, κυρίως, της φελλόδρυος.

Κυλινδρικό πώμα μπουκαλιού από το παραπάνω υλικό.

Κομμάτι από το παραπάνω υλικό που συγκρατεί τα δίχτυα ή το αγκίστρι του ψαρά πάνω από τον πυθμένα.

Ανόητος ή ο ανάξιος άνθρωπος (αργκό).

Χρόνια νόσος. Είναι γεγονός ότι στην σημερινή Ελλάδα οι φελλοί, όχι μόνον επιπλέουν, αλλά και παράγουν υποκουλτούρα που διαφθείρει τους νέους. Το πρόβλημα ξεκινά από πολύ παλιά, γιατί στην Ελλάδα πάντοτε πλεόναζε ο φθόνος.

Στην αρχαία Αθήνα, Έλληνες εξόρισαν τον Αναξαγόρα, τον Πρωταγόρα και τον Θουκυδίδη, εξανάγκασαν τον Αριστοτέλη να φύγει από την πόλη και εκτέλεσαν τον Σωκράτη.

Έλληνες ήταν, επίσης, αυτοί που φυλάκισαν στο Ναύπλιο (στο Παλαμήδι) τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον αγωνιστή που αν δεν πολεμούσε στην επανάσταση του 1821 κατά των Τούρκων, η χώρα θα ήταν σήμερα ακόμα υπό την κατοχή τους, Έλληνες αυτοί που σκότωσαν τον Ανδρούτσο, τον Βελουχιώτη, τον Παναγούλη, τον, τον…

Έλληνας ήταν ο Εφιάλτης, ο Πήλιος Γούσης, Έλληνες οι Χίτες και οι ταγματασφαλίτες της κατοχής, Έλληνες οι «σφουγγοκωλάριοι» της Χούντας, Έλληνες τα «λαμόγια» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της κάθε κυβέρνησης…

Ζούμε σε καιρούς που δεχόμαστε ατελείωτα μαθήματα, ατελείωτες δοκιμασίες, μυριάδες ευθύνες και ποικίλες εμπειρίες… Γύρω μας προσωπικότητες γεμάτες μεγαλομανία και φουσκωμένο εγώ, που δεν μπορούν να παραδεχθούν σφάλματα. Σκουπίδια που εδραιώνονται παραδόξως σε θέσεις κλειδιά, και πατούν επί πτωμάτων για να πετύχουν κάτι… Κενοί και ασήμαντοι, βυθισμένοι σε ίντριγκες, σκάνδαλα, εκδικητικότατα και βλακεία, με πνευματική και ψυχική ανισορροπία, με ηθική κατάπτωση.

Δυστυχώς, τα άδεια βαρέλια κάνουν μεγαλύτερο κρότο.

 

Μεσαίωνας

 

Οι καιροί στους οποίους οδηγούμαστε δεν είναι και τόσο παρήγοροι. Μπορεί να πέρασε η ανθρωπότητα έναν Μεσαίωνα, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν ξαναπερνάει.

Θεωρώ ότι ήδη είμαστε σε έναν δεύτερο Μεσαίωνα, άλλης μορφής. Δεν είναι ακριβώς εκείνος ο Μεσαίωνας με την Ιερά Εξέταση και τις πυρές (ο οποίος όμως προώθησε την τέχνη και προετοίμασε την Αναγέννηση), είναι ένας Μεσαίωνας με τα χρηματιστήρια, τις πολυεθνικές, τους βομβαρδισμούς, τα κυκλώματα, τις μίζες, τα σκάνδαλα, το Δ.Ν.Τ., τον (οικονομικό) Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

(συνεχίζεται…)

 

Πηγές

 

Νίκος Κανταρτζής-Το βήμα της ΚΩ

Λευτέρης Πυκνης

Μάρκος Νικητακης-my Lefkada