Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Μια χώρα που από οποιαδήποτε κυβέρνηση και αν κυβερνήθηκε σίγουρο ήταν μονάχα το ρουσφέτι για τα δικά μας παιδιά και η τακτοποίησή τους είτε άξιζαν είτε όχι πάση θυσία.

Βλέπετε Υγεία, Παιδεία, αξιοκρατία και θα καταλάβετε σε ποια χώρα ζείτε, μια χώρα προικισμένη, με Ιστορία, με ήθη, αρχές, παραδόσεις και μεγάλη από κάθε άποψη προίκα, να είναι ουραγός.

Τα θυμάμαι, τα έζησα μέσα στα πολιτικά, υπουργικά γραφεία, είδα και τι δεν είδα… Αλεξιπτωτιστές, σφουγγοκωλάριους, αυλοκόλακες οι οποίοι δεν είχαν, έχουν, ούτε και θα έχουν, ίχνος ντροπής, πρώην και νυν Βουλευτές- Πολιτευτές και κάθε φύσεως και όλων των βαθμίδων να έρποντα μόνοι είτε με τους αυλοκόλακες τους. Και τι δεν είδα καλέ μου Θεούλη…

Είχα τη χαρά να βρεθώ ομοτράπεζος με τον Κ. Ζαχαρόπουλο και τότε είχα εντυπωσιαστεί με την καθαρή και διαυγή σκέψη του, αλλά τώρα που μου έπεσε το άρθρο του αυτούσιο, σας το μεταφέρω για να διαβάσετε αυτά που οι περισσότεροι τα γνωρίζουμε από τις κάθε τοπικές κοινωνίες που ζούμε και πλέον με μια κοινωνική απάθεια ανεχόμαστε τον κάθε σαλτιμπάγκο της πολιτικής ή φέρελπι πολιτικό που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το ατομικό του προφίλ και η δίκη του ανέλιξη και επανεκλογή μέσω ρουσφετιών μεταφέροντας χωρίς καμιά αξιοκρατία κάθε ένα τυχάρπαστο και δίχως ουσιαστικά και τυπικά προσόντα, με γνώμονα την ψήφο του…

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και ο εκχυδαϊσμός μια παραπαίουσας κοινωνίας που μπάζει νερά από παντού.

«Το ψάρι πάντα βρωμάει από το κεφάλι».

Σημείωση: Σε κάθε περίπτωση, επειδή τα δυο τελευταία άρθρα αναφέρονται στον εκλιπόντα πρώην Πρωθυπουργό, ας είναι αιωνία η μνήμη του συνανθρώπου μας, Κωνσταντίνου Σημίτη, και ειλικρινή θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του. Όντως ο αείμνηστος δεν ήταν μόνο ένας ωραίος, σοβαρός και ηπίων τόνων άνθρωπος, αλλά και υπέρμαχος της δημοκρατίας, για την οποία αγωνίστηκε με θάρρος όταν χρειάστηκε.

Δια Υπογραφής

Cpt Νίκος Κ. Μέταξας.

Αμέσως μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (1.1.1981) ίσχυσε κάποιος νόμος που επέτρεπε στα Υπουργεία να προσλαμβάνουν ειδικούς συμβούλους επί ευρωπαϊκών θεμάτων. Ο νόμος προσδιόριζε με ακρίβεια τα προσόντα των υποψηφίων, μεταξύ των οποίων «η αρίστη γνώση της γαλλικής ή της αγγλικής γλώσσης».

Ο γράφων είχε οριστεί Πρόεδρος της επιτροπής αξιολόγησης και επιλογής των υποψηφίων. Η επιτροπή είχε ήδη επιλέξει τους προς πρόσληψη, χωρίς να έχει γίνει ο διορισμός τους, όταν ο Γιάννης Μπούτος αντικαταστάθηκε από τον Θανάση Κανελλόπουλο στο Υπουργείο Γεωργίας.

Ο νέος Υπουργός ζήτησε τη λίστα των επιλεγέντων από την επιτροπή υποψηφίων και, διαπιστώνοντας ότι δεν είχε περιληφθεί κάποιος δικός του, μου ζήτησε εξηγήσεις. Του εξήγησα ότι, απλούστατα, δεν κατέχει τα του νόμου προβλεπόμενα προσόντα και, κυρίως, ουδόλως ανταποκρίνεται στον όρο «αρίστη γνώση της γαλλικής ή αγγλικής γλώσσης».

Παρά τις επανειλημμένες παρεμβάσεις του Υπουργού, αρνήθηκα μέχρι τέλους να συμπεριλάβει στη λίστα των υπό πρόσληψη τον δικό του. Τελικά, ο Θανάσης Κανελλόπουλος κατήργησε την επιτροπή και όρισε άλλον Πρόεδρο ο οποίος προσέθεσε στη λίστα των επιλεγέντων από τη δική μου επιτροπή τον ευνοούμενο του.

Μετά τις εκλογές του 1981 και τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, το Υπουργείο Γεωργίας ανέλαβε ο Κώστας Σημίτης. Είχε διαδοθεί ότι ο Σημίτης δεν περιλαμβανόταν μεταξύ των ευνοουμένων Υπουργών του Ανδρέα Παπανδρέου και είχε περιβληθεί από σκληρούς κομματικούς συμβούλους. Υπό την πίεση των συμβούλων του, ο Σημίτης κάλεσε τους προσληφθέντες συμβούλους να παραιτηθούν για να προσλάβουν δικούς τους.

Μόνο από τον ευνοούμενο του Θανάση Κανελλόπουλου δεν ζήτησε παραίτηση, πράγμα που μας εξέπληξε. Η απορία μας λύθηκε όταν μάθαμε ότι ο εν λόγω ήταν οργανωμένος στο ΠΑΣΟΚ. Ως Επιτροπή Αξιολόγησης, ούτε γνωρίζαμε, ούτε θέλαμε να μάθουμε την πολιτική τοποθέτηση των υποψηφίων. Το πολιτικό κριτήριο μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό αρίστων και τον διορισμό μετρίων. Ανήσυχα τα παιδιά ήρθαν να μου ζητήσουν συμβουλή επί του πρακτέου. Τους συμβούλευσα να μην παραιτηθούν και να υποβάλουν αναφορά στον Υπουργό εξηγώντας ότι δεν είχαν προσληφθεί με πολιτικά κριτήρια.

Την αναφορά τη συνέταξα ο ίδιος (κρατώ ακόμα αντίγραφο), την υπέγραψαν τα παιδιά και την υπέβαλαν στον Υπουργό. Δίκαιος και σωστός ο Σημίτης, κατάλαβε ότι δεν επρόκειτο περί ρουσφετολογικής πρόσληψης και τους κράτησε, παρά την επιμονή των κομματικών συνεργατών του.

Μετά την απόλυσή μου με το νόμο Κουτσόγιωργα, έλαβα μέρος σε διαγωνισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και κατέλαβα ανώτερη θέση.

Μερικά χρόνια αργότερα, προέδρευα στις Βρυξέλλες μιας Επιτροπής απαρτιζόμενης από εκπροσώπους των μεσογειακών χωρών μελών της ΕΟΚ και των δώδεκα τρίτων μεσογειακών χωρών για θέματα μεσογειακής πολιτικής. Σύνολο 17 αντιπροσωπείες. Σε κάποια συνεδρίαση της Επιτροπής μέσα σε μια τεράστια αίθουσα, η ελληνική αντιπροσωπεία εξέφρασε δια του μικροφώνου παράπονο γιατί δεν υπήρχε διερμηνέας για τα Ελληνικά. Σε σχετικό ερώτημά μου, η Γραμματεία απάντησε ότι συνεδρίαζαν ταυτόχρονα πολλές επιτροπές και όλοι οι διερμηνείς για τα ελληνικά ήταν δεσμευμένοι. Ζήτησα συγγνώμη από την Ελληνική Αντιπροσωπεία και την παρακάλεσα να παρακολουθεί μέσω γαλλικών ή αγγλικών.

Ο Έλληνας αντιπρόσωπος μου απάντησε ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει σε αυτές τις γλώσσες διότι δεν τις γνωρίζει. Ήταν ο παρανόμως προσληφθείς από τον Θανάση Κανελλόπουλο. Το συμπέρασμα είναι ότι, ο μεν νομοθέτης ορθώς προέβλεψε ως απαραίτητο προσόν για τους συμβούλους ευρωπαϊκών θεμάτων «αρίστην γνώσιν γαλλικών ή αγγλικών», εφόσον αυτές ήταν οι γλώσσες εργασίας της ΕΟΚ, η δε Επιτροπή αξιολόγησης ορθώς είχε αντιταχθεί στον Υπουργό, αψηφώντας τις τυχόν συνέπειες. Είναι λυπηρό πώς ένας τόσο προικισμένος πολιτικός, όπως ο αείμνηστος Θανάσης Κανελλόπουλος, προτίμησε την ικανοποίηση πελατειακών σχέσεων εις βάρος της αποτελεσματικής λειτουργίας της διοίκησης.

Ευθύνη, βέβαια, είχε και η μετέπειτα Πασοκική ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας, που είχε αναθέσει ευρωπαϊκά καθήκοντα σε κάποιον με μοναδικό κριτήριο την κομματική του ταυτότητα, αγνοώντας ότι δεν κατείχε τις γλώσσες εργασίας στις Βρυξέλλες. Ήταν μία χαρακτηριστική περίπτωση πελατειακής σχέσης, κομματικών κριτηρίων και αναξιοκρατίας.

 

Πηγή: Capital.gr / Άγγελος Ζαχαρόπουλος, Επίτιμος Διευθυντής Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Επίτιμος Διδάκτωρ Γεωπονικού Πανεπιστημίου, πρ. Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Γεωργίας