Πρώτη τοῦ ἔτους σήμερα καί εὔχομαι καλή χρονιά. Ἰδιαίτερα Σᾶς μεταφέρω τήν εὐχή τῆς Ἐκκλησίας μας στή Θεία Λειτουργία: «Εἰρήνη πᾶσι».
Εἰρήνη σέ ὅλους. Εἰρήνη καί μέσα στήν καρδιά μας καί μεταξύ μας καί μέ ὅλο τόν κόσμο. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε: «Τήν εἰρήνη πού σᾶς δίνω ἐγώ, αὐτήν τήν εἰρήνη νά ἔχετε» (Ἰω. 14, 27).
Καί ἐμεῖς φυσικά ὡς χριστιανοί τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ θέλουμε, αὐτή ζητοῦμε καί αὐτή θά ἔχουμε. Διότι, βλέπετε, ὁ Κύριος ἔδωσε στήν Ἐκκλησία τό δικαίωμα καί τήν ἐξουσία νά εἰρηνεύει τόν κόσμο, νά παρέχει εἰρήνη στόν κόσμο. Αὐτό σημαίνει τό «Εἰρήνη πᾶσι».
Αὐτήν τήν εὐχή τῆς εἰρήνης ἔχουμε ἀνάγκη τή νέα χρονιά στή ζωή μας.
Μᾶς δίνει καί δεύτερη παραγγελία ἡ Θεία Λειτουργία γιά τό νέο ἔτος: «Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν». Μέ ὁμόνοια, μέ ἀγάπη, μέ ἑνότητα νά ἀπαγγείλουμε τό «Πιστεύω» καί νά ὁμολογοῦμε τήν ὅλη πίστη μας.
Γι’ αὐτό κοινωνοῦμε ἀπό τό ἴδιο Ἅγιο Ποτήριο: γιά νά ἑνωθοῦμε, νά εἴμαστε ἑνωμένοι. Ἄς τό προσέξουμε αὐτό, ἀδελφοί μου. Χρειαζόμαστε ἑνότητα στό ζευγάρι τοῦ πατέρα καί τῆς μητέρας, ἑνότητα μέ τά παιδιά, ἑνότητα μέ ὅλο τόν κόσμο.
Οἱ ἄνθρωποι σήμερα μοιάζουμε μέ ἐκεῖνα τά ὑλικά πού πᾶμε νά τά κολλήσουμε, καί δέν κολλοῦν μέ τίποτε. Π.χ. τά πετραδάκια ὅσο κι ἄν τά σφίξεις, ὅσο κι ἄν προσπαθήσεις, δέν κολλοῦν. Θά μένουν ἔτσι, ἐνῶ τό χῶμα θά κολλήσει.
Αὐτό εἶναι συμβολικό. Σημαίνει οἱ καρδιές μας νά γίνουν χῶμα ἀπό τήν ταπείνωση καί ἔτσι νά κολλήσουν μεταξύ τους. Ἐνῶ, ἄν γίνουν σκληρές σάν πέτρες, δέν κολλοῦν ποτέ μεταξύ τους.
Οἱ ἄνθρωποι σήμερα γίναμε τόσο ἀτομιστές, πού δέν βρίσκει καθόλου ὁ ἕνας τόν ἄλλο, καί δέν κολλοῦμε, μέ τήν ἔννοια ὅτι δέν ἑνωνόμαστε, δέν ἀγαπιόμαστε, δέν ἀλληλοκατανοούμαστε, δέν ἔχουμε κοινωνία.
Ἀντίθετα, ὁ ἀπώτερος σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι αὐτός: νά ἑνωθοῦμε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, νά εἴμαστε ἑνωμένοι, ὅπως εἶναι τά τρία πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ὅλοι μαζί νά εἴμαστε ἑνωμένοι μέ τόν Θεό.
Καί κάτι ἀκόμη: Στήν Κατασκήνωση τῶν ἀγοριῶν τό περασμένο καλοκαίρι ἄκουγα τόν Ἀρχηγό, ὅταν ἔδινε παραγγέλματα, νά συμπληρώνει τή λέξη «τώρα». Δηλαδή, ὅ,τι ζητᾶ νά γίνει τώρα, ὄχι ἀργότερα, ὄχι τήν ἑπόμενη ἡμέρα.
Κι ἕνα Γάλλος πολιτικός συνήθιζε νά λέει: «Ὅταν πρέπει κανείς νά κάνει κάτι, ὁ πιό κατάλληλος χρόνος εἶναι τώρα».
Δέν μποροῦμε νά ἀφήνουμε τόν χρόνο νά φεύγει καί νά χαραμίζεται μέ τήν ἀπραξία. Μ’ αὐτήν τήν ἔννοια «ὁ χρόνος εἶναι χρῆμα», καί δέν μπορεῖ νά ξοδεύεται ἄσκοπα. Εἶναι ἀνεκτίμητος.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ἄς ἀξιοποιήσουμε τή νέα χρονιά. Νά εἰρηνεύσουμε μεταξύ μας, νά διαφυλάξουμε τήν ἑνότητά μας καί νά κάνουμε καλά ἔργα σήμερα, τώρα!
Μ’ αὐτές τίς φτωχές σκέψεις εὔχομαι πρός ὅλους σας «Καλό καί Εὐλογημένο τό Νέο Ἔτος».
Εὐχέτης ὅλων πρός τόν Κύριο
Ὁ Μητροπολίτης σας
† ὁ Δράμας Δωρόθεος
