ΑΡΘΡΟ
Του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου
Δικηγόρου Δράμας
Η πρόταση του Αλέξη Χαρίτση και της Νέας Αριστεράς για ΠτΔ δημιούργησε αντιδράσεις και έφερε θύελλες. Ήταν επίκαιρη και εύστοχη. Η πρόταση για τον Χρήστο Ράμμο έχει υψηλό συμβολισμό. Δεν μπορεί να αγνοηθεί από την αντιπολίτευση. Και έφερε ταραχή στη Ν.Δ.
Η Νέα Δημοκρατία είπε ότι είναι νωρίς να μιλάμε. Απαξιώνουμε την νυν Πρόεδρο και προσβάλλουμε το θεσμό. Και πότε μπορούμε να μιλάμε, μιας και τον Φεβρουάριο πρέπει να εκλέξουμε νέο Πρόεδρο; Μετά τις γιορτές μας λένε. Α μάλιστα σε λίγες μέρες δηλαδή… Και το θέμα θα ανοίξει ο Π/Θ. Α μάλιστα, ο Π/Θ δικαιούται. Τα άλλα κόμματα όχι. Ωραία Δημοκρατία φαντασιώνεστε, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σας!!!
Ο Ανδρουλάκης δεν μπορούσε να πει ξεκάθαρο όχι. Έχασε βλέπεις την πρωτοβουλία των κινήσεων. Για αυτό και πνέει μένεα. Τα έβαλε και με το δικό του στέλεχος τον Θόδωρο Μαργαρίτη, που είχε την ίδια πρόταση. Αντί να την αξιοποιήσει. Όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ το 2011, που αποδέχθηκε τότε την πρόταση της ΔΗΜΑΡ για τον Γιώργο Καμίνη. Που τον υποστήριξε όλη η Κεντροαριστερά και εκλέχθηκε Δήμαρχος Αθηναίων για δύο τετραετίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ το σκέφτεται ακόμη, αν και με βαριά καρδιά. Γιατί θα ήθελε και αυτός να έχει καταθέσει την πρόταση και όχι οι παλιοί του σύντροφοι. Αλλά τι να κάνουμε, αφού είναι ακόμη απασχολημένοι με τα εσωκομματικά τους.
Η Ζωή αφού έπλεξε το εγκώμιο του ανδρός, μας είπε το αμίμητο, πως κάνει καλά τη δουλειά του στην ΑΔΑΕ και πως θα προτιμούσε να συνεχίσει εκεί τη διαδρομή του. Το μόνο που δεν μας είπε, είναι πως η θητεία του λήγει και πως δίχως τις ψήφους της Ν.Δ., δεν πρόκειται να ανανεωθεί.
Το Κ.Κ.Ε. μας είπε πως ο θεσμός είναι αστικός. Για αυτό και όποιος και να εκλεγεί δεν θα αλλάξει τίποτε. Δηλαδή είτε εκλεγεί Πρόεδρος η Αλέκα Παπαρήγα είτε η Αφροδίτη Λατινοπούλου ένα και το αυτό.
Και μη νομίσετε πως αυτά τα λέει μόνο το Κ.Κ.Ε. Όταν ο τότε Π/Θ Κώστας Καραμανλής σκέφτονταν να προτείνει για Πρόεδρο τον Νίκο Κωνσταντόπουλο ο ΣΥΝ είπε όχι. Παλιός αριστερός μου είχε πει: «Μα είναι τιμή και για τον άνδρα και για το κόμμα μας». Σύντροφός μας όμως στην ΚΕ έλεγε. «Και τι θα κάνει ο Πρόεδρος αν έξω από το Προεδρικό πέφτει ξύλο». «Μα θα βγει και θα δείρει τα ΜΑΤ!», μου ήρθε η αυθόρμητη απάντηση…
Τα ίδια και στη ΔΗΜΑΡ με τον Φώτη Κουβέλη. Που τότε Σαμαράς και Βενιζέλος ήταν έτοιμοι να τον προτείνουν για ΠτΔ. Και όλο το κόμμα έλεγε ΟΧ !!! Και η πρόταση απορρίφθηκε μετά βδελυγμίας.
Δεν λέω ένα δίκιο το ‘χουν. Τι μπορεί να προσφέρει ένας αριστερός Πρόεδρος. Αριστερό άλλοθι θα είναι στις εφαρμοζόμενες αντιλαϊκές πολιτικές. Άλλωστε ο θεσμός είναι διακοσμητικός και δίχως ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Μήπως όμως δεν είναι τόσο απλό; Μήπως μια ομιλία, μία δήλωση, μία επίσκεψη του ΠτΔ ενέχει ιδιαίτερο βάρος και συμβολισμό; Μήπως εκπέμπει πολιτικά μηνύματα, που καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοήσει; Κανένας Π/Θ δεν θα επιζητούσε σύγκρουση με τον/την Πρόεδρο. Και έχει ο Πρόεδρος στα χέρια του και ένα τεράστιο όπλο. Την παραίτησή του. Που θα επιφέρει πολιτικό σεισμό. Αυτές τις μέρες στη Γεωργία η Πρόεδρος δήλωσε πως δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα των Βουλευτικών εκλογών! Δεν πρόκειται λέει να φύγει από τη θέση της, αν και λήγει η θητεία της!!!
Όσοι λένε ότι ένας αριστερός δεν ενδείκνυται για τη θέση του ΠτΔ, απλά κοροϊδεύουν ή είναι πολιτικοί μύωπες. Ο Τζόρζιο Ναπολιτάνο, κομμουνιστής ηγέτης που έγινε ο μακροβιότερος Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, προφανώς και δεν έβλαψε τη χώρα του. Ούτε βέβαια και τον πολιτικό χώρο και την ιδεολογία του. Προσέδωσε κύρος και αίγλη στο θεσμό. Απέδειξε πως ακόμη και στον καπιταλισμό μπορούν αριστεροί να καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις και να υπηρετούν επάξια τη Δημοκρατία και τον Λαό.
Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα δεν μιλάμε καν για αριστερό Πρόεδρο. Ο Χρήστος Ράμμος είναι απλά ένας προοδευτικός Δημοκράτης. Που ως φοιτητής Νομικής, που ήταν και μελετηρός, δεν έμεινε αδιάφορος στη διάρκεια της Χούντας. Έβαλε τον κεφάλι του στον ντορβά και την επαγγελματική του διαδρομή και καριέρα σε δεύτερη μοίρα. Ήταν παρών στο Πολυτεχνείο.
Και δεν επιδίωξε ποτέ να καρπωθεί δάφνες και να εξαργυρώσει την όποια αντιστασιακή του δράση. Τίμησε όσο λίγοι τη δικαστική του θέση επί 40 σχεδόν χρόνια. Μετά τη συνταξιοδότησή του επιλέχθηκε για τη θέση του Προέδρου της ΑΔΑΕ και εκτελεί τα καθήκοντά του επάξια. Όρθωσε ανάστημα και συγκρούστηκε με την πολιτική εξουσία και τις εκάστοτε Κυβερνήσεις. Διακρίνεται για το ήθος του, τη σεμνότητά του, τις πολύπλευρες γνώσεις του. Θα μπορούσε να είναι ένας άξιος Πρόεδρος.
Μερικοί προσπαθούν να τον κοντύνουν. Δέχεται ανοίκειες επιθέσεις περί του ότι δήθεν έτσι γίνεται η φωνή ενός κόμματος! Λες και στας δυσμάς του βίου του και της καριέρας του επιζητά επιβράβευση από ένα μικρό κόμμα. Γράφουν πως έτσι επαληθεύει τα λεγόμενα της Ν.Δ., ότι επιζητούσε πολιτικό ρόλο και πως γι αυτό επέδειξε τέτοιο ζήλο στο ζήτημα των υποκλοπών. Τότε έλεγαν ότι ήθελε να είναι υποψήφιος στο Επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ… Τώρα προσπαθούν να τον παρουσιάσουν ως ενεργούμενο της Νέας Αριστεράς!!!
Ήταν αναμενόμενο ότι η Κυβέρνηση, η ΝΔ και όσοι τους λιβανίζουν αυτά θα έλεγαν. Αποκρύπτοντας πως λήγει η θητεία του. Πως βεβαίως και μετά τη λήξη της θα μπορούσε να εκλεγεί και να είναι ένας καλός Πρόεδρος. Που θα ενώνει και θα εκπροσωπεί επάξια τον λαό και τη χώρα.
Ελλείψει επιχειρημάτων και τελώντας σε σύγχυση, αυτοί που πρότειναν τότε την νυν Πρόεδρο και διακεκριμένη επίσης δικαστή, μας λένε πως ο Πρόεδρος πρέπει να είναι πολιτικό πρόσωπο και γιατί όχι από το αντίπαλο στη Ν.Δ. στρατόπεδο.
Όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Μόνο που ήταν τότε άλλες οι συνθήκες. Ήταν οξυμένα τα πάθη. Και επιβάλλονταν ως αντιστάθμισμα στις εκάστοτε κυβερνήσεις Πρόεδρος προερχόμενος από την άλλη πλευρά. Σήμερα το διακύβευμα είναι οι υπερεξουσίες μιας συγκεντρωτικής εκτελεστικής εξουσίας. Ενός πρωθυπουργικού συστήματος διακυβέρνησης.
Για αυτό και στόχος αν μη τι άλλο της αντιπολίτευσης θα πρέπει να είναι η ενδυνάμωση του Κράτους Δικαίου. Η ενίσχυση και στήριξη των Ανεξάρτητων Αρχών. Και ένας Πρόεδρος σύμβολο και «θεματοφύλακας» των αξιών μιας ευνομούμενης Πολιτείας.
Ιδού λοιπόν το ερώτημα. Ιδού οι προτάσεις επί τάπητος. Εν αναμονή των αποφάσεων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Θα προτάξουν το εθνικό συμφέρον; Θα προτιμήσουν και θα επιλέξουν έναν/μία Πρόεδρο αντάξια της εποχής και της συγκυρίας; Ή θα επικρατήσουν οι μικροκομματικές σκοπιμότητες και τακτικισμοί.
ΥΓ Η νυν ΠτΔ κατά την άποψη του γράφοντος υπηρέτησε τον θεσμό όσο καλύτερα μπορούσε με βάση τις δυνατότητές της και την κρίση της. Ως αρνητικό στοιχείο καταγράφεται η παντελής σιωπή της στο ζήτημα των παραβιάσεων του Κράτους Δικαίου. Η αντιπολίτευση δεν μπορεί να το προσπεράσει. Και άλλωστε η Κυβέρνηση δεν θα την προτείνει.
