Συνέντευξη με έναν πρωτοπόρο Αγρότη από το Φωτολίβος Δράμας : «Πρέπει όλοι μαζί να βρούμε λύσεις για να μπορέσει ο κόσμος να παραμείνει στα χωριά και να παράγει…»

Συνέντευξη με έναν πρωτοπόρο Αγρότη από το Φωτολίβος Δράμας

• «…. το τέλμα που λέμε ότι έρχεται, τελικά δεν έρχεται… είναι ήδη εδώ… Αν δεν στηριχτεί η αγροτική παραγωγή με ό,τι αυτό συνεπάγεται για να μπορέσουν να μεί­νουν ζωντανά τα χωριά, όλος ο κόσμος θα μεταφερθεί στις πόλεις και στο εξωτερι­κό»
• «Άσχετα αν τόσα χρόνια οι συνεταιρισμοί δε δούλε­ψαν καλά. Σ’ αυτό φταίμε πάλι όλοι εμείς… Εμείς βάλαμε το χέρι μας και διαλύθη­καν οι συνεταιρισμοί, αλλά και χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να έχουμε συνέχεια»
• «Τα φωτοβολταϊκά αποτελούν μία λύση για να μπορεί ο αγρότης να έχει ένα ακόμη εισόδημα μέσα από το χωράφι του….»
• «Το –Ρόδινο Κτήμα- είναι επισκέψιμο και ενταγμένο στο πρόγραμμα «Ας μεγαλώσουμε μαζί ένα δένδρο»…
• «Εμείς μάθαμε να ζούμε από τη γη κι αυτό είναι που θέλουμε να κάνουμε. Γι αυτό θα πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς κι η νοοτροπία μας και μετά να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε και τη νοοτροπία των πολιτικών που τα βλέπουν όλα από ψηλά…»

Κυριακάτικες διαδρομές και ο δρόμος μας έβγαλε στο Φωτολίβος Δράμας σε ένα θαυμάσιο και παραδοσιακό κτήμα του αγρότη καλλιεργητή και μέλος της ομάδας παραγωγών «Farmers Union» Χρήστου Γκόντια και της οικογένειάς του.

Ασφαλώς και οι συστάσεις δεν χρειάζονται γιατί ο Χρήστος είναι γνωστός στον αγροτικό χώρο αλλά τον έχουν γνωρίσει και οι πολιτικοί μας από τους αγώνες του για την αγροτο-κτηνοτροφία πανελλαδικά….

Θ.Α.: Είμαστε στο Φωτολίβος της Δράμας και σ’ ένα θαυμάσιο κτήμα  το “Ρόδινο” κι έχουμε μαζί μας έναν θαυμάσιο άνθρωπο, τον Χρήστο Γκόντια, αγρότη στο επάγγελμα, με πολύ όμορφες απόψεις. Σήμερα θα μιλήσουμε γι αυτό που “καίει” του αγρότες. Ποιο είναι το μέλλον γενικότερα των αγροτών και τι θα μας έλεγε ο ίδιος για το επάγγελμα του αγρότη και για το πώς πι­στεύει πως θα μετεξελιχθεί τα επόμενα χρόνια η  Γεωργία στην Ελλάδα

Χ. Γ.: Να σας ευχαριστήσω εκ των προτέρων.

Λέτε ότι το κτήμα μας είναι θαυμάσιο κι ότι κι εμείς είμαστε θαυμάσιοι. Ναι, όλα εί­ναι θαυμάσια εκτός από τη δουλειά που κάνουμε αυτή τη στιγμή ως αγρότες. Και τι επάγγελμα είναι ο αγρότης; Εγώ θα πω ότι δεν είναι επάγγελμα, η αγροτική είναι δημιουργία !

Αν δεν μας αφήσουν να δημιουργήσουμε, άδικα λέμε ότι έχουμε αυτό το επάγγελ­μα ! Δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουμε στη διαδικασία να δουλεύουμε, αλλά τελικά να δουλεύουμε άσκοπα.

Κι αν δεν μπορέσει η Πολιτεία να σιγοντάρει αυτή την προσπάθεια που κάνουμε όλοι οι αγρότες στην Ελ­λάδα, για να ταΐσουν τον κόσμο με προϊόντα που είναι καθαρά και ελληνικά, για να μπορέσει ο κόσμος να μείνει στα χωριά του, να ξαναγεμίσουν ζωή. Αλλιώς δεν θα μείνει ο κόσμος στην επαρχία.

Γιατί το τέλμα που λέμε ότι έρχεται, τελικά δεν έρχεται… είναι ήδη εδώ ! Κι αν δεν στηριχτεί η αγροτική παραγωγή με ό,τι αυτό συνεπάγεται για να μπορέσουν να μεί­νουν ζωντανά τα χωριά, όλος ο κόσμος θα μεταφερθεί στις πόλεις και στο εξωτερι­κό.

Απορία όλου του κόσμου και δική μου είναι: Τι θα τρώμε εμείς οι ίδιοι αν δεν μπο­ρέσουμε να κρατηθούμε στον κάμπο και στην παραγωγή μας.

Πρέπει να σκύψουν όλοι μαζί το κεφάλι και να βρουν λύσεις για να μπορέσει ο κόσμος να παραμείνει εδώ και να παράγει… Αυτό δηλαδή που μάθαμε ως αγρότες να κάνουμε τόσα χρόνια. Και να το κάνουμε σωστά έτσι ώστε να μην τυραννάμε πολύ και τη φύση. Να γίνουμε δηλαδή παραγωγικοί βοηθώντας και τη φύση ταυτόχρονα.

Θ.Α.: Οι συνεταιρισμοί είναι μια λύση; Να γυρίσουμε δηλαδή πίσω σε κάποια παλιά μοντέλα;  

Χ.Γ.: Ο συνεταιρισμός είναι παρεξηγημένος… Σαν έννοια είναι πολύ σωστός και πι­στεύω έτσι μόνο μπορούμε να λειτουργήσουμε, μέσω δηλαδή  συνεταιρισμών όλοι μαζί και ομάδων παραγωγών.  Άσχετα αν τόσα χρόνια οι συνεταιρισμοί δε δούλε­ψαν καλά. Σ’ αυτό φταίμε πάλι όλοι εμείς… Εμείς βάλαμε το χέρι μας και διαλύθη­καν οι συνεταιρισμοί, αλλά και χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να έχουμε συνέχεια.

Θ.Α.: Τελευταία βλέπουμε πολλούς αγρότες να ασχολούνται με τα φωτοβολ­ταϊκά, δηλαδή με την ενέργεια. Τι γίνεται μ’ αυτό το κομμάτι;

Χ.Γ.: Είναι μια λύση. Βέβαια η ενέργεια είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα. Πρέπει να γίνεται ξέχωρα και μόνη της, αλλά αποτελεί μία λύση για να μπορεί ο αγρότης να έχει ένα ακόμη εισόδημα μέσα από το χωράφι του. Υπάρχουν προγράμματα που τρέχουν αυτή τη στιγμή για να μπορέσει να ισοσταθμίσει το ρεύμα που θα παράξει ένας αγρότης με το ρεύμα που θα καταναλώσει ο σταύλος, η γεώτρηση κι ό,τι άλλο έχει στον κάμπο, αλλά  υπάρχουν και έργα που θα μπορεί ο αγρότης να πουλήσει την ενέργεια που θα παράξει, γι αυτό και έχουν βγει και οι ενεργειακές κοινότητες για να μπορέσει να έχει ένα έσοδο συν,  για να μείνει στον τόπο του, σαν συμπλή­ρωμα χρηματικό μαζί μ’ αυτά που καλλιεργεί

Χ.Γ. Εδώ έχουμε γύρω στις 4.000 δένδρα ροδιές και γύρω στα 1.000 δένδρα με λω­τούς. Είμαστε στην ομάδα παραγωγών «ΑΣΟΠ Αγίου Αθανασίου». Όπως είπα και πριν χωρίς ομάδες δεν μπορεί να γίνει αυτή η δουλειά, γιατί δεν μπορούμε να είμα­στε μόνοι μας ταυτόχρονα και στον κάμπο και να μπορούμε να πουλάμε και να κάνουμε και μεταποίηση… Όλο αυτό όμως μέσα από μια ομάδα μπορεί να επιτευ­χθεί.

 Θ.Α.: Εδώ, το «Ρόδινο» σαν κτήμα είναι επισκέψιμο για τον κόσμο;

Χ.Γ.: Ναι, έρχονται και το επισκέπτονται σχολεία και μεμονωμένοι πελάτες. Ακολου­θούμε ένα πρόγραμμα που λέγεται “Ας μεγαλώσουμε μαζί ένα δένδρο”, κατά το οποίο κάποιοι συμπολίτες μας, κυρίως από τα μεγάλα αστικά κέντρα, που δεν έχουν δυνατότητα να έχουν δένδρα στην αυλή τους όπως εμείς στα χωριά – ας μη το θεωρούμε δεδομένο ότι όλοι έχουν από μια ροδιά στο σπίτι τους- μεγαλώνουν το δένδρο διαδικτυακά, και κάθε χρόνο τέλος Οκτωβρίου, περίπου πριν τη συγκομιδή των δένδρων αυτών, έρχονται και παίρνουν τους καρπούς του.

Θ.Α.: Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείστε με τις καλλιέργειες, ασφαλώς θα εί­χατε ευχάριστες στιγμές και ενδεχομένως και κάποιες δυσάρεστες. Θέλετε να μας μιλήσετε γι αυτές;

Χ.Γ.: Όταν ασχολείσαι με τη γη και τη φύση, πάντα έχεις να αντιμετωπίσεις προβλή­ματα, αλλά νιώθεις και τη χαρά της δημιουργίας. Γιατί όταν είσαι δημιουργικός είσαι κι ευτυχισμένος και χαρούμενος. Όταν όμως βλέπεις τη δημιουργία σου να μην αμείβεται τότε θλίβεσαι.

Ας μη ξεχνάμε ότι ο αγρότης κι ο κτηνοτρόφος -ειδικά οι κτηνοτρόφοι που περνάν ακόμη πιο δύσκολα από τους αγρότες, αφού βρίσκονται στο ποίμνιό τους 365 μέρες το χρόνο- όταν δεν έχουν απολαβές από αυτό που κάνουν με τόση δυσκολία, όταν δηλαδή δεν τους αποφέρει στην τσέπη ένα κέρδος για να ζήσουν αξιοπρεπώς αυτοί κι οι οικογένειές τους, τότε γίνεται  πόνος στην ψυχή.

Εμείς μάθαμε να ζούμε από τη γη κι αυτό είναι που θέλουμε να κάνουμε. Γι αυτό θα πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς κι η νοοτροπία μας και μετά να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε και τη νοοτροπία των πολιτικών που τα βλέπουν όλα από ψηλά…

Θ.Α.: Έχουμε μπροστά μας και το βιβλίο “Αγροτικές Ιστορίες” που γράψατε

Χ.Γ.: Ναι, κυκλοφόρησε το 2021 και  στην ουσία είναι μικρά αποσπάσματα για το τι κάνουμε εμείς στον κάμπο…

Θ.Α.: Θα πάτε και για δεύτερο, έτσι;

Χ.Γ.: Ναι, πάμε και δια δεύτερο, έχω συμπληρώσει ιστορίες, συγγραφέας δεν είμαι σίγουρα, απλά βγάζω αυτό το μεράκι, μέσα από μια φωτογραφία, μέσα από κάτι που θα μου κάνει εντύπωση στον κάμπο, τα ανεβάζω στο διαδίκτυο, κι από κει και μετά έχουν γίνει διάφορες συζητήσεις για το ποια περιοδικά θα το πάρουν κ.λ.π. Αποφασίσαμε όμως με μια παρέα παιδιών εδώ, να το κάνουμε μόνοι μας. Το κάνα­με και τώρα ακολουθεί το δεύτερο βιβλίο..

Θ.Α.: Καλοτάξιδα να είναι

Χ.Γ. Να ‘στε καλά.

Θ.Α.: Τι γίνεται τώρα με την πολιτική; Θα ασχοληθείτε κι εσείς ενεργά στις εκλογές που έρχονται;

Χ.Γ. Ναι, θα ασχοληθώ με την Περιφέρεια. Πρόκειται να κατέβω  υποψήφιος με το Χριστόδουλο Τοψίδη και  το συνδυασμό «Περιφερειακή Σύνθεση». Έχουμε σχέδια, θέλουμε να κάνουμε αυτό που μάθαμε μια ζωή, να παράγουμε, να παράγουμε και να παράγουμε….

Θ.Α: Ευχαριστούμε πολύ κ. Γκόντια

Χ.Γ.: Να ‘στε καλά !