ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΑΜΑΣ
Είναι γνωστό ότι, από το 2005, η 22η Σεπτεμβρίου κάθε έτους καθιερώθηκε επίσημα από την Ελληνική Πολιτεία, ως η «Ημέρα Ελληνικού Εμπορίου». Έκτοτε, γιορτάζεται ως μία ημέρα κατά την οποία το Ελληνικό Εμπόριο τιμά την ιστορία του και την παράδοσή του, προβληματίζεται για το παρόν και σχεδιάζει το μέλλον. Το ελληνικό εμπόριο, ένας από τους βασικούς πυλώνες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, έχει προσφέρει τα μέγιστα στην ανάπτυξη και την προκοπή αυτού του τόπου. Η εμπορική δραστηριότητα συνυφασμένη με τη φυσιογνωμία του Έλληνα, υπήρξε το αποκούμπι εκατομμυρίων συμπατριωτών μας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, αποτέλεσε παράγοντα πολιτισμού και εξωστρέφειας και συνέβαλε καταλυτικά στη διαμόρφωση και στη μακροημέρευση του ελληνικού αναπτυξιακού μοντέλου σε όλες τις διαφορετικές του εποχές και εκδοχές.
Σήμερα, το ελληνικό εμπόριο είναι ένας από τους σημαντικότερους και συνεπείς εργοδότες στην χώρα, απασχολούσε και απασχολεί κοινωνικές ομάδες που αντιμετώπιζαν προβλήματα και προ κρίσης – γυναίκες και νέους – και αποτελεί επαγγελματική διέξοδο για χιλιάδες συμπολίτες που «χτυπήθηκαν» από την κρίση της τελευταίας επταετίας. Ακόμη και σήμερα, οι εμπορικοί δρόμοι σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας συνιστούν σημείο συνάντησης και τοπικής αναφοράς, οι εμπορικές επιχειρήσεις είναι σημαντικοί κόμβοι διατήρησης της κοινωνικής συνοχής.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι, δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη Ημέρα Ελληνικού Εμπορίου η κατάσταση στην αγορά είναι εντελώς διαφορετική. Η μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση των τελευταίων χρόνων έπληξε δραματικά τον κλάδο μας. Οι εμπορικές επιχειρήσεις έζησαν την μεγάλη πτώση των τζίρων τους, αντιμετώπισαν την παντελή έλλειψη ρευστότητας, υπέστησαν τεράστιες φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις και σε πολλές περιπτώσεις οδηγήθηκαν σε λουκέτο. Η πραγματική οικονομία δοκιμάστηκε ποικιλοτρόπως και μειώθηκε δραστικά ως μέγεθος, μεταβλήθηκαν καταναλωτικές συνήθειες και επιχειρηματικές στρατηγικές, παγιώθηκε ένα αρνητικό κλίμα στην αγορά. Η αγωνία της επιβίωσης κυριαρχεί στις προσωπικές και επαγγελματικές μας ζωές, η εξασφάλιση της επόμενης ημέρας είναι το ζητούμενο κάθε εμπόρου, η αίσθηση ότι οι εξελίξεις υπερβαίνουν την ευσυνείδητη ατομική μας προσπάθεια οδηγεί σε αναπόφευκτες εσωστρέφειες. Από την άλλη πλευρά, όμως, ο Έλληνας έμπορος έχει μάθει να ζει με την πίεση και το ρίσκο. Έχει πηγαίο δαιμόνιο και γνωρίζει καλά το αντικείμενό του. Προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες και προϊόντα και μπορεί να προσαρμόζεται στις απότομες μεταβολές της αγοραστικής κίνησης. Για οκτώ χρόνια δίνουμε έναν άνισο αγώνα που κράτησε, ωστόσο, ζωντανούς πολλούς από εμάς και μας έδωσε τη δυνατότητα να αισιοδοξούμε για καλύτερες ημέρες.
