Με όχημα το νέο του βιβλίο που γεννήθηκε ως ανάγκη και ως επιθυμία ο καταξιωμένος δημοσιογράφος και συγγραφέας Νίκος Βατόπουλος ακολουθεί τα χνάρια των φράσεων και των εικόνων του και μας προσκαλεί σε μια αλλιώτικη βόλτα σε 24 πόλεις. Το «Όπου και να ταξιδέψω» είναι μια παραίνεση για ένα άλλο βλέμμα στην Ελλάδα. Ένας στοχασμός πάνω στον αστικό χώρο του χτες και του αύριο.

Το βιβλίο, πλούσια εικονογραφημένο με τις φωτογραφίες του ίδιου, κυκλοφορεί σήμερα Πέμπτη 14 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Σε αυτό ο συγγραφέας του επιχειρεί μια αποτύπωση του αστικού χώρου στην Ελλάδα μέσα από το ασκημένο, υποκειμενικό του βλέμμα εστιάζοντας στην ατμόσφαιρα των πόλεων αυτών, σε κτίρια και σε διαδρομές.

Επιλέγοντας να επιστρέψει στις πόλεις αυτές ο Νίκος Βατόπουλος ξεκινά την περιοδεία του με πρώτο σταθμό τη Δράμα και δεύτερο την Κομοτηνή, όπου σε συνεργασία με τα Public θα πραγματοποιήσει εκδηλώσεις με αφορμή το βιβλίο.

Στη Δράμα η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σήμερα Πέμπτη 14 Νοεμβρίου, στις 19.00, στο βιβλιοπωλείο Public της Δράμας (Εθνικής Αμύνης 13). Θα μιλήσουν ο Εντεταλμένος Περιφερειακός Σύμβουλος Πολιτισμού-Αθλητισμού Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης κ. Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ και ο εκπαιδευτικός, Διευθυντής του 15ου Δημοτικού Σχολείου Δράμας κ. Δημήτρης Μαυρόπουλος. Στην εκδήλωση θα προβληθεί ψηφιακό υλικό, ενώ ο συγγραφέας θα απαντήσει σε ερωτήσεις του κοινού και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου.

Ο Νίκος Βατόπουλος στον πρόλογό του γράφει για τη δημιουργία του βιβλίου:

«Μεγάλωσα με την αγάπη της Ελλάδας. Σχημάτισα αυτό το αίσθημα στο μυαλό μου, σαν ιδέα, μεγάλος πια, ίσως και να με ξάφνιασε. Ενδεχομένως να μην το είχα σκεφτεί με αυτούς τους όρους. Ήταν κάτι που με πήγαινε μπροστά από μικρός, με ωθούσε η αγάπη του τόπου εν γένει, όχι μόνο όσων ήξερα ή όσων θα συναντούσα αργότερα ταξιδεύοντας αλλά και όσων μου άρεσε να φαντάζομαι σε όλη τη γη: επαρχίες της Βραζιλίας, πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης, εκείνα τα χρόνια, κωμοπόλεις της Αυστρο-Ουγγαρίας, από τις πτήσεις του νου στον χρόνο. Αλλά συγκίνηση αυθεντική άρχισα να νιώθω με το βίωμα του τόπου από μικρές και μεγάλες οικογενειακές εξορμήσεις, σε μικρούς και μεγάλους τόπους της Ελλάδας. […]

Από το 2016 άρχισα συστηματικά να περιηγούμαι στο σώμα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ήταν η ηπειρωτική χώρα αυτή που μου τραβούσε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, ιδίως οι πόλεις που δεν ήταν απολύτως ή καθόλου τουριστικές. Βεβαίως, το βλέμμα μου αγκάλιαζε το σύνολο της χώρας από την Κρήτη ως τη Μακεδονία και από τη Θράκη ως τα Επτάνησα, αλλά η ανάγκη μου ήταν να περιεργαστώ το αστικό απόθεμα, που ένιωθα ότι ήταν παραμελημένο, αγνοημένο, υποτιμημένο και σε απόσυρση».

Όλη του η αγάπη για την Ελλάδα ήταν αποτέλεσμα προσωπικής εκπαίδευσης, καθώς μεγάλωσε παρακολουθώντας την από πολλές αφετηρίες. Οι οπτικές γωνίες διέφεραν, συχνά ήταν αφελείς ή ρομαντικές, αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια συναιρούσαν όλα εκείνα τα αντιφατικά χαρακτηριστικά που κάνουν την έλξη ενός τόπου αναπόδραστη συνθήκη. Η μεγάλη αγάπη για τις ελληνικές πόλεις είναι κεντρικές στη θεώρησή του για τον κόσμο, το αύριο, την Ιστορία και τους ανθρώπους που έζησαν, ζουν και θα ζήσουν. Το ταξίδι συνεχίζεται…

Αυτά και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το κοινό στις παρουσιάσεις του βιβλίου σε κάθε πόλη.

 

Τι γράφει ο Ν. Βατόπουλος για τη Δράμα

 

Στη Δράμα ένιωσα εκείνον τον ιδιότυπο αέρα της Ανατολικής Μακεδονίας, «καπνισμένο» από στρώσεις διηγήσεων, που αργότερα βρήκα σε βιβλία και άκουσα από χείλη. Αλλά σε ένα πρώτο επίπεδο ανάγνωσης, η πόλη αποκαλυπτόταν από μέσα προς τα έξω.

Ζητάει χρόνο η Δράμα, και πιο πολύ ζητούσε βλέμμα ανήσυχο μα στοχαστικό. Ο τόπος ο ίδιος έχει σελίδες αγριεμένης βίας στον εικοστό αιώνα, είναι πόλη ταλαιπωρημένη από τους Βαλκανικούς και τους δύο Μεγάλους Πολέμους, γι’ αυτό ήθελα να τη δω χωρίς πένθιμα τούλια αλλά με το φως μιας παρθένας ματιάς. Όσο και να προσπαθούσα, το πετύχαινα για λίγο, γιατί η Δράμα έχει βάρος από μόνη της, έχει σκοτεινές πλευρές σαν ένα νουάρ μυθιστόρημα για τα Βαλκάνια. Στα σπλάχνα ενός παλιού ξενοδοχείου, σε μια από τις ωραίες προσόψεις του κέντρου της πόλης, ανάκατα ανάμεσα σε παλιά έπιπλα, σερβίτσια και ιστούς αράχνης, απέσπασα σαν τυμβωρύχος παλιές διαφημίσεις νεωτερισμών, σταυρωμένα ψηφοδέλτια του 1977 με τη φωτογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή και κιτρινισμένες εφημερίδες της δεκαετίας του ’60. Αυτή η χάρτινη πόλη που επιζεί, θρυμματισμένη και φθίνουσα, κρυμμένη σε ημίφως και σκιασμένα υγρά εσωτερικά, με ακολουθεί.

 

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

 

Ο Νίκος Βατόπουλος γεννήθηκε το 1960. Από το 1988 εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Η Καθημερινή, στο πολιτιστικό ρεπορτάζ. Έχει ειδικευθεί σε θέματα αθηναϊκά και αστικού πολιτισμού. Το 2001 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Το πρόσωπο της Αθήνας». Το 2011 ίδρυσε τη διαδικτυακή ομάδα πολιτών «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα» που αριθμεί πάνω από 23.000 μέλη. Το 2014 έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση φωτογραφιών με θέμα «Η Αθήνα ενός αθηναιογράφου» (αίθουσα τέχνης «ena») και παρουσίασε ως προσωπικό πρότζεκτ την έκθεση «Η Αθήνα της δεκαετίας του 1960» στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ το βιβλίο του «Περπατώντας στην Αθήνα» (κυκλοφορεί και αγγλική έκδοση με τον τίτλο Walking in Athens) και το 2019 το βιβλίο του «Μικροί δρόμοι της Αθήνας».