Κυριακή του Πάσχα η σημαντικότερη γιορτή του χριστιανισμού που τιμάται με λαμπρότητα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά όπου υπάρχουν Έλληνες.
Κυριακή του Πάσχα η σημαντικότερη γιορτή του χριστιανισμού που τιμάται με λαμπρότητα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά όπου υπάρχουν Έλληνες.
Το πασχαλινό τραπέζι προετοιμάζεται από νωρίς το πρωί, οι σούβλες και οι ψήστες πιάνουν δουλειά ώστε το μεσημεριανό γεύμα να είναι έτοιμο.
Τα πασχαλινά έθιμα προστάζουν πως από το τραπέζι μας δεν πρέπει να λείπουν ο παραδοσιακός οβελίας, τα βαμμένα κόκκινα αυγά και το τσουρέκι. Τι συμβολίζουν όμως τα απαραίτητα για το πασχαλινό τραπέζι και ποια είναι η ιστορία τους;
Το έθιμο με τα κόκκινα αβγά σύμφωνα με την παράδοση ξεκίνησε όταν μια χωριάτισσα που κρατούσε αυγά στη ποδιά της δεν πίστεψε στο θαύμα της ανάστασης του Χριστού. «Μόνο αν τα αυγά μου γίνουν κόκκινα», είπε «θα αναστηθεί ο Χριστός». Κοκκίνισαν τα αυγά της και από τότε χρονολογείται το έθιμο να βάφονται κόκκινα τα Πασχαλιάτικα αυγά. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι τα αυγά βάφονται κόκκινα σε ανάμνηση του αίματος του Χριστού, που χύθηκε για εμάς τους ανθρώπους.
Μέρος του εθίμου των πασχαλινών αυγών είναι και το τσούγκρισμα το οποίο συμβολίζει ι την Aνάσταση του Xριστού, καθώς το αυγό συμβολίζει τη ζωή και τη δημιουργία που κλείνει μέσα του τη ζωή. Όταν το κέλυφός του αυγού σπάσει με το τσούγκρισμα, γεννιέται μια ζωή, έτσι και το πασχαλινό αυγό συμβολίζει το σπάσιμο του τάφου του Xριστού και την Aνάστασή Tου.
Το τσουρέκι είναι ο εξελιγμένος τύπος του πασχαλινού ψωμιού, της Λαμπροκουλούρας ή του Λαμπρόψωμου. Σύμφωνα με πηγές το τσουρέκι προέρχεται από την Τουρκική λέξη corek που αναφέρεται σε οποιοδήποτε ψωμί είναι φτιαγμένο με ζύμη που περιέχει μαγιά.
Οι Έλληνες το υιοθέτησαν κατά την περίοδο της τουρκικής κατοχής, και έκτοτε ξεκίνησαν να φτιάχνουν τη δική τους εκδοχή ενός γλυκού ψωμιού φτιαγμένο με γάλα, βούτυρο και αβγά.
Το ψωμί αυτό είναι συμβολικό γιατί αντιπροσωπεύει την ανάσταση του Χριστού, καθώς το αλεύρι ζωντανεύει και μεταμορφώνεται σε ψωμί.
Ο λεγόμενος οβελίας , είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής του πασχαλινού τραπεζιού.
Παλιότερα το αρνί που θα έσφαζαν το Πάσχα το ξεχώριζαν από νωρίς , το απόκοβαν από το γάλα και γενικώς είχε μια άλλη αντιμετώπιση από το υπόλοιπα αρνιά του κοπαδιού. Το αρνί εκτός από τον «αμνό του Θεού» της εκκλησιαστικής διδασκαλίας, έχει συνδεθεί και με τους αγώνες του έθνους κατά του Οθωμανικού ζυγού και στην περίοδο της Τουρκοκρατίας έλαβε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που συμβόλιζαν την ανάσταση του Ελληνικού Έθνους.
Σύμφωνα με πηγές το έθιμο του σουβλιστού αρνιού προέρχεται από τις παραδόσεις των Εβραίων οι οποίοι έβαφαν μάλιστα και την είσοδο των σπιτιών τους με το αίμα του αρνιού, κατ’ αναπαράσταση της νύχτας της εξόδου από την Αίγυπτο. Το θυσιαζόμενο αρνί γινόταν «οβελίας», συμβολίζοντας τον «αμνό» του Θεού που θυσιάστηκε για την ανθρωπότητα.
Πηγή: newpost.gr