Σε παρέμβασή της η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, σχετικά με το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, αναφέρει και ισχυρίζεται τα εξής:

Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας ήταν πάντα το κορυφαίο κινηματογραφικό Φεστιβάλ που στήριζε σε όλα τα χρόνια της παρουσίας του τους δημιουργούς Ταινιών Μικρού Μήκους. Ιδιαίτερα καλωσόριζε και δυνάμωνε την φωνή των νέων κινηματογραφιστών, προσφέροντας καταξίωση και αυτοπεποίθηση στα πρώτα τους βήματα. Η ανερχόμενη πορεία του οφείλεται στο ότι στεκόταν αλληλέγγυο δίνοντας ίσες ευκαιρίες σε όλες τις ηλικίες και σε όλες τις αισθητικές τάσεις.

Δυστυχώς και εφέτος, μπροστά σε αυτό τον πλούτο της παραγωγής Ταινιών Μικρού Μήκους, η Διεύθυνση του Φεστιβάλ Δράμας αντί να επιχαίρει για την άνθιση της ποσότητας και της ποιότητας των προτάσεων, έδειξε αρνητικά αιφνιδιασμένη και αντέδρασε πανικόβλητη κλείνοντας την πόρτα με πρωτοφανή κυνισμό στις αγωνίες των δημιουργών. Για άλλη μια φορά διαπιστώθηκε η δραματική συρρίκνωση από την προκριματική επιτροπή στις επιλογές της και τον τεράστιο αποκλεισμό των ταινιών νέων δημιουργών, των δημιουργών του μέλλοντος.

Οι καταγγελίες που μας κατατέθηκαν από τους κινηματογραφιστές, μαρτυρούν ότι έγινε πραγματική σφαγή των προτάσεων όλων των κατηγοριών: Στο εθνικό διαγωνιστικό τμήμα, το κυρίαρχο του Φεστιβάλ, από τις 247 ταινίες που κατατέθηκαν προβλήθηκαν μόνο οι 30 !!!

Η Διεύθυνση του Φεστιβάλ Δράμας δεν επέδειξε ούτε στοιχειώδες φιλότιμο ώστε να δώσει ευκαιρία σε περισσότερους δημιουργούς να επικοινωνήσουν με το κοινό, όπως είναι το καθήκον και ο ρόλος της. Αντίθετα, επιδεικνύοντας έναν ανάλγητο ελιτισμό, αδιαφόρησε για την αγωνία των δημιουργών, και ιδίως των νέων ανθρώπων. Δίνοντας το στίγμα ότι το Φεστιβάλ είναι για τους λίγους της παρέας! Κι ότι οι κινηματογραφιστές μπορούν να υπάρχουν αλλά όχι να ονειρεύονται!

Στις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας που ζούμε και που έχουν επηρεάσει αρνητικά όλα τα είδη της κινηματογραφικής παραγωγής, επιβάλλεται η μέγιστη επικοινωνία όλων των νέων κινηματογραφιστών με το κοινό τους. Αυτός είναι ο πολιτιστικός και κοινωνικός ρόλος ενός Φεστιβάλ, όπως αυτό της Δράμας, που πρόσφατα μάλιστα αυξήθηκε εντυπωσιακά η χρηματοδότησή του.

Παρατράγουδα ενός προαγγελθέντος τραγέλαφου

Ένα Φεστιβάλ για να κατοχυρώσει το κύρος του οφείλει πρώτιστα να καταρτίσει έγκυρες επιτροπές κρίσεων αποτελούμενες από άτομα καταξιωμένα στον χώρο ώστε να εγγυηθούν αδιάβλητες κρίσεις. Ειδικά όταν έχεις να αξιολογήσεις νέους ανθρώπους. Εφέτος αντίθετα, είχαμε ένα πρωτοφανές σκάνδαλο με τις κριτικές επιτροπές, σαν θέατρο παραλόγου. Πέρυσι, στο Φεστιβάλ του 2020 ανακοινώθηκε η εξής επιτροπή:

Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του 43ου Φεστιβάλ Δράμας 2020

Προκριματική επιτροπή:

Σοφία Εξάρχου, σκηνοθέτης – παραγωγός

Γιώργος Μακρής, ηθοποιός – σεναριογράφος

Αφροδίτη Νικολαϊδου, -επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών

Παναγιώτης Φαφούτης – σκηνοθέτης, παραγωγός

και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας, σκηνοθέτης και παραγωγός, Γιάννης Σακαρίδης.

Εφέτος, η ίδια επιτροπή μεταφέρθηκε αυτούσια (!!!) στο Εθνικό Διαγωνιστικό (από την ιστοσελίδα του Φεστιβάλ):

Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του DISFF44 2021

Η προκριματική επιτροπή απαρτίστηκε από τους:

Σοφία Εξάρχου, σκηνοθέτιδα – παραγωγό

Γιώργο Μακρή, ηθοποιό – σεναριογράφο

Αφροδίτη Νικολαϊδου, -επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών
Παναγιώτη Φαφούτη – σκηνοθέτη, παραγωγό

και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Δράμας, σκηνοθέτη και παραγωγό Γιάννη Σακαρίδη.

Δεν κατανοούμε την επαναλαμβανόμενη αυτήν επιλογή της διοίκησης του Φεστιβάλ Δράμας. Κατανοούμε όμως τις καταγγελίες και τις υποψίες των δημιουργών για κλίκες και καθεστωτικές νοοτροπίες που αποσκοπούν σε προκαθορισμένο μοίρασμα της πίττας, μέσω αποκλεισμών και προσωπικών προτιμήσεων. Θα είχε ενδιαφέρον η διοίκηση να κάνει χρήση της υποχρέωσής της και να μας ανακοινώσει το σκεπτικό και τις προθέσεις των επιλογών της.

Στο ίδιο πλαίσιο του κλειστού κυκλώματος επιτροπών, δεν κατανοούμε την εμμονή της διοίκησης να τοποθετεί άτομα σε αυτές τα οποία εργάζονται ήδη και συμμετέχουν υπεύθυνα σε άλλα Φεστιβάλ και κινηματογραφικούς θεσμούς της χώρας. Όπως:

Αφροδίτη Νικολαϊδου: Προκριματική επιτροπή Εθνικού Διαγωνιστικού 44ο και 43ο Φεστιβάλ Δράμας. ΕΠΙΣΗΣ 2003-2007: Συντονίστρια του προγράμματος ελληνικών ταινιών του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (44η , 45η , 46η διοργάνωση).

Ελένη Ανδρουτσοπούλου: Κριτική επιτροπή Εθνικού Διαγωνιστικού 44ο Φεστιβάλ Δράμας. ΕΠΙΣΗΣ Υπεύθυνη Ελληνικού Προγράμματος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης καθώς και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μέχρι και σήμερα.

Βένια Βέργου: Κριτική επιτροπή Διεθνές Διαγωνιστικού 44ο Φεστιβάλ Δράμας
ΕΠΙΣΗΣ Διευθύντρια του Hellenic Film Commission στο Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου από τον Μάρτιο του 2017 και μέλος του Δ.Σ. του European Film Commissions Network (EUFCN) από τον Δεκέμβριο 2019.

Έτσι, γίνεται φανερό ότι υπεύθυνη για την προβολή και διακίνηση των νέων κινηματογραφικών έργων πανελλαδικά είναι μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, πράγμα που μετατρέπει ένα ΕΘΝΙΚΟ Φεστιβάλ, όπως αυτό της Δράμας, χρηματοδοτούμενο από κρατικούς φορείς, σε ένα ΙΔΙΩΤΙΚΟ Φεστιβάλ που προωθεί έργα δικού του γούστου.

  • Συνεχίζοντας την αμφισβήτησή μας για τη σύνθεση των επιτροπών, επισημαίνουμε την υποβάθμιση όλων των διεθνών κατηγοριών, καθώς οι αρμόδιες κριτικές επιτροπές έκαστες απαρτίζονται από μόνο ένα (!!!) άτομο άλλης εθνικότητας πέραν της ελληνικής. Πως ονομάζουμε μια κατηγορία διεθνή, όταν η επιτροπή της απαρτίζεται από Έλληνες κατ’ εξοχήν κριτές;
  • Επίσης θεωρούμε απαραίτητο να δημοσιευθεί επιτέλους τεκμηρίωση της οικονομικής διαχείρισης του Φεστιβάλ, ώστε να υπάρξει διαφάνεια στα ποσά που δόθηκαν από όλους τους κρατικούς φορείς για την διοργάνωσή του.
  • Γιατί δόθηκε οδηγία ότι μπορούν να παραβρεθούν με έξοδα από το Φεστιβάλ ΜΟΝΟ ο σκηνοθέτης και ένας συνοδός του, και κανένας άλλος συντελεστής των ταινιών;
  • Γιατί δεν προχώρησε το σχέδιο αξιοποίησης της εντυπωσιακής πολυώροφης καπναποθήκης της οδού Περδίκα;
  • Γιατί υποβαθμίστηκαν τα βραβεία των κινηματογραφικών σωματείων, όπως αναφέρει και σε κείμενό της η ΕΤΕΚΤ-ΟΤ «…Θεωρούμε απαράδεκτο το «εύρημα» του διαχωρισμού απονομής των βραβείων που πετά τα σωματεία έξω από την τελετή λήξης, με ή χωρίς πρόσχημα τον Covid, καθώς και τον αποκλεισμό μας από την εβδομαδιαία φιλοξενία με πρόσχημα την ελλιπή χρηματοδότηση!!!»;
  • Μας προξενεί επίσης εντύπωση η απομάκρυνση υπαλλήλων και συνεργατών από το Φεστιβάλ
  • Όσο για τη διαδικασία επιλογής καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ, αλλά και σε κάθε άλλη αντίστοιχη θέση, θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπάρχει μια δημόσια πρόσκληση και προκήρυξη για κατάθεση βιογραφικών όσων έχουν τα τυπικά προσόντα που ορίζει ο νόμος για κάθε υπεύθυνη θέση.

Δεν αμφισβητούμε την ποιότητα των ταινιών που συμμετείχαν, όπως και αυτών που βραβεύτηκαν, αλλά θεωρούμε σημαντικό για ένα εθνικό Φεστιβάλ να μην αποκλείεται από την επικοινωνία με το κοινό το ύφος και η γραφή ενός μεγάλου αριθμού συμμετοχών και παράλληλα να λειτουργεί μια «Ανοιχτή Οθόνη» για την προβολή όλων των κινηματογραφικών προτάσεων.

Η Δράμα, ένα καταξιωμένο εθνικό και διεθνές πλέον Φεστιβάλ, οφείλει να κάνει το οραματικό βήμα της προς τα εμπρός, όραμα που δεν συνίσταται μόνο στην αλλαγή σήματος και εταιρικής ταυτότητας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών προετοιμάζει ένα ανοιχτό Πανόραμα ώστε το σύνολο των Ταινιών Μικρού Μήκους να επικοινωνήσει με τους θεατές, ελεύθερα χωρίς λογοκρισία και χωρίς αποκλεισμούς. Είναι χρέος μας να προβάλλουμε τους νέους δημιουργούς στο κοινό τους, στηρίζοντας έτσι τη συνέχεια του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Κανείς, και ποτέ έως τώρα, δεν μπορεί υπεύθυνα να πει σε έναν νέο δημιουργό, στα πρώτα του βήματα: «Αριστούργημα!» ή αντίθετα: «Σε αποκλείω…».

‘Όλοι έχουμε χρέος να τον προτρέπουμε: «Προχώρα και τόλμησε!».

 

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ