ΑΡΘΡΟ
της Χαράς Κεφαλίδου
Βουλευτού ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Ν. Δράμας
«Στις ξυλόσομπες καταφεύγουν οι Ευρωπαίοι για να βγει ο χειμώνας». «Εκτοξεύτηκε η τιμή των καυσόξυλων λόγω της ενεργειακής κρίσης». «Τα καυσόξυλα είναι ο νέος χρυσός», γράφει η αμερικανική εφημερίδα Washington Post. Αυτά είναι μερικά από τα πρωτοσέλιδα στον διεθνή τύπο, από τις αρχές του περασμένου Αυγούστου. Ακόμα και την ώρα που η Ευρώπη «καιγόταν» από τους καύσωνες του καλοκαιριού, πανικόβλητοι καταναλωτές συγκέντρωναν αποθέματα σε καυσόξυλα για τον χειμώνα, με αποτέλεσμα οι τιμές τους να εκτιναχθούν.
Στη Βρετανία, με την εκτόξευση των τιμών του φυσικού αερίου, ένας στους τέσσερις δεν θα ανάψει τη θέρμανση φέτος τον χειμώνα.
Στη χώρα μας η ανησυχία ήρθε με χρονοκαθυστέρηση, υπολογίζοντας κυρίως, στις ηπιότερες κλιματικές συνθήκες. Για την ακρίβεια, υπολογίζοντας στις συνήθεις χειμερινές θερμοκρασίες του κράτους των Αθηνών. Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.
Ήδη εδώ και μια εβδομάδα, ενώ οι σχετικές θερμοκρασίες στην Αθήνα είναι 19-26ο C, οι κατώτερες θερμοκρασίες στο Κάτω Νευροκόπι Δράμας είναι 1 – 6ο C, και μονοψήφιες σε πολλές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, που έχει αρχίσει ήδη το άναμμα της σόμπας.
Η μεγάλη διάρκεια του χειμώνα και οι χαμηλές θερμοκρασίες, κυρίως, από τον Οκτώβριο μέχρι και την Άνοιξη, είναι κάτι που μπορεί να μην αγγίζει την Αθήνα, τη νότια και μέρος της νησιωτικής χώρας, την ίδια ώρα που η ανάγκη κάλυψης των αναγκών θέρμανσης, για πολλές περιοχές, είναι ήδη παρούσα και κατεπείγουσα. Ωστόσο, η ακρίβεια στα καύσιμα θέρμανσης, ακόμη και στα καυσόξυλα, έχει εκτοξευτεί και η διαφημιζόμενη γενναία στήριξη της πολιτείας, τα επιδόματα θέρμανσης, ακόμη κι αυτό της μεγαλύτερης βαθμίδας είναι ανίκανο να προσφέρει ουσιαστική ανακούφιση στις ανάγκες των νοικοκυριών.
Χρήσιμες οι οδηγίες για τα αυτονόητα και η καμπάνια στο παρά πέντε για μείωση της κατανάλωσης ενέργειας που δίνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Να κλείνουμε τα σώματα θέρμανσης και τις εσωτερικές πόρτες που οδηγούν σε διαδρόμους ή κοντά σε σκάλες. Να βγάλουμε τα σεμεδάκια, τα καλύμματα από τα καλοριφέρ, για μεγαλύτερη απόδοσή τους. Να τοποθετήσουμε μονωτικές ταινίες ή κουρτίνες -στην ανάγκη και κουβέρτες- για να μειώσουμε την απώλεια θερμότητας από ένα ζεστό δωμάτιο έως και 10%. Να κολλήσουμε και μεμβράνες σε παράθυρα και μπαλκονόπορτες ή μόνο σε δωμάτια που δεν χρησιμοποιούμε. Να κάνουμε και τα 23 μέτρα που προτείνει το ΥΠΕΝ για εξοικονόμηση ενέργειας, όπως ρύθμιση θερμοστάτη, εγκατάσταση ηλιακού θερμοσίφωνα, αντικατάσταση των υπαρχόντων κουφωμάτων με νέα. Με τι λεφτά; Να τα κάνουμε όλα αυτά, να αναλάβουμε ως πολίτες και την «trendy» έννοια της ατομικής ευθύνης, αυτήν που η Κυβέρνηση εισήγαγε ως απαραίτητο συμπλήρωμα διατροφής μας κατά την περίοδο της πανδημίας και μετέτρεψε σε υποκατάστατο της κρατικής ανεπάρκειας. Φτάνουν όμως;
Την απάντηση την ξέρουμε και δεν την ομολογούμε: Όχι, δεν φτάνουν και η ανακούφιση που θα προσφέρουν είναι σταγόνα στον ωκεανό. Ακόμη κι αν περιορίσουμε την ατομική υγιεινή, τη χρήση φούρνου και κουζίνας, άντε και τον φωτισμό, τη θέρμανση πώς να την περιορίσει ο πολίτης που κατοικεί πάνω από τη Στερεά;
Η Ελλάδα στη φάση κορύφωσης του διεθνούς και ευρωπαϊκού προβλήματος στην ενέργεια που ανέδειξε ο πόλεμος στην Ουκρανία, καλείται να αντιμετωπίσει τον υψηλότερο πληθωρισμό των τελευταίων δεκαετιών. Ακόμη και τα υψηλά κέρδη από τον τουρισμό, δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια που θα συνεχίσει να σαρώνει προϊόντα και υπηρεσίες στη χώρα, όσο το ενεργειακό πρόβλημα παραμένει.
Τα μέτρα στήριξης της Κυβέρνησης αποκτούν νόημα και θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις περιστάσεις, μόνο αν συνδυαστούν με την ουσιαστική θεσμική αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας και της στοχευμένης μείωσης της φορολογίας, όπως τη μείωση του ΦΠΑ που τόσο καιρό το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής προτείνει και η Κυβέρνηση κωφεύει.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν – μόνο στον αστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ είναι πεπεισμένοι για το αντίθετο. Η χρονιά, ξέρουμε ότι θα είναι πολύ δύσκολη. Αυτή η δυσκολία είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να την ελαχιστοποιήσει, και κυρίως να την επιμερίσει δίκαια και με το βλέμμα, όχι στην κάλπη, αλλά στην επομένη μέρα των πολιτών, των συμπατριωτών μας που ζουν σε ορεινές περιοχές, στη Β. Ελλάδα συμπεριλαμβανομένων.
Για να μην φτάσουμε ασθμαίνοντες στη στιγμή που θα καίμε τραπέζια και καρέκλες για να ζεσταθούμε.
Το άρθρο της κυρίας Κεφαλίδου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ»
