Στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, συζητείται αυτές τις ημέρες το Νομοσχέδιο για την Σύμβαση Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος Σ. Νιάρχος και του Ελληνικού Δημοσίου. Ωστόσο στο εν λόγω Νομοσχέδιο περιλαμβάνεται και το Άρθρο 70, το οποίο θέτει ασυμβίβαστο μεταξύ συμμετοχής στο Διοικητικό Συμβούλιο Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών (όργανο διοίκησης μιας επιχείρησης) και αξιώματος σε Διοικητικό Συμβούλιο Φαρμακευτικού Συλλόγου (όργανο συνδικαλιστικής εκπροσώπησης), δίνοντας δε διορία μόλις δύο (2) μηνών για προσαρμογή μετά την ψήφισή του.

Τυχόν ψήφιση του Άρθρου 70, πέραν του ότι θα έχει συμβεί χωρίς να προηγηθεί διάλογος με την Ομοσπονδία Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (φορέας εκπροσώπησης των Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών), πέραν του ότι θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην τρέχουσα και μελλοντική λειτουργία των Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών, θα οδηγήσει την Κυβέρνηση σε δύο σοβαρά ατοπήματα.

Καταρχήν, θα στερήσει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι σε πεντέμισι  χιλιάδες φαρμακοποιούς που δυνητικά θα επιθυμούσαν να δραστηριοποιηθούν τόσο στους φαρμακευτικούς συλλόγους (συνδικαλιστική εκπροσώπηση) όσο και στους συνεταιρισμούς φαρμακοποιών (οργανώσεις με επιχειρηματική δράση).

Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμηθούμε πως με την, κυρωθείσα με το ν.δ. 53/1974 (Α 256), Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στο άρθρο 11, που ορίζει ότι: «1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα … εις την ελευθερίαν συνεταιρισμού, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος … προσχωρήσεως εις συνδικάτα επί σκοπώ προασπίσεως των συμφερόντων του. 2. Η άσκησις των δικαιωμάτων τούτων δεν επιτρέπεται να υπαχθή εις ετέρους περιορισμούς πέραν των υπό του νόμου προβλεπομένων και αποτελούντων αναγκαία μέτρα εν δημοκρατική κοινωνία δια  την  εθνικήν ασφάλειαν, την δημοσίαν ασφάλειαν, την προάσπισιν της τάξεως και πρόληψιν του εγκλήματος, την προστασίαν της υγείας και της ηθικής, ή την προστασίαν των δικαιωμάτων και ελευθεριών των τρίτων».

…φυσικά κανένας από αυτούς τους λόγους δεν συντρέχει για να νομοθετηθεί το εν λόγω ασυμβίβαστο.

Κατά δεύτερο λόγο εισάγει διακρίσεις κατά της συνεταιριστικής ιδιότητας καθώς  η συμμετοχή στον συνεταιρισμό και ειδικότερα η συμμετοχή στη διοίκηση των συνεταιρισμών αφαιρεί το δικαίωμα του εκλέγεσθαι σε θέσεις του φαρμακευτικού συλλόγου κάτι όμως που δεν θα ισχύει με τις υπόλοιπες μορφές επιχειρηματικής δραστηριότητας. Η συμμετοχή στην διοίκηση σε ιδιωτικές φαρμακαποθήκες ή η συμμετοχή στη διοίκηση εταιρειών φαρμακείων προκρίνονται από το νόμο αφού δεν συνοδεύονται από περιορισμούς. Η διακριτική μεταχείριση σε συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα όπως η συνεταιριστική δεν περιορίζει μόνο τις ελευθερίες των ατόμων αλλά δημιουργεί ανισότητες που θίγουν το συνεταιριστικό κίνημα στο σύνολό του.

Αξίζει πάλι να θυμηθούμε πως η Παράγραφος 4 του Άρθρου 12 του Συντάγματος επιβάλλει στο Κράτος να τους προστατεύει και να μεριμνά για την ανάπτυξη τους και όχι το αντίθετο.

Η Κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία βρίσκεται μπροστά στο να κάνει δύο σοβαρά ατοπήματα, τα οποία αποτελούν χτυπήματα στις Αρχές της Δημοκρατίας και της Ισότητας. Ενδεχομένως όταν συντάχθηκε το Άρθρο 70, να διέφυγε τις προσοχής τους, σήμερα όμως γνωρίζουν και πρέπει να πράξουν το σωστό που δεν είναι άλλο από την απόσυρσή του. Η αναγνώριση του λάθους και η διόρθωση του είναι στοιχεία ωριμότητας και δημιουργούν το πεδίο για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης με την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία.

 

Με εκτίμηση

Η Πρόεδρος του ΣΥ.ΦΑ.

Νουβάκη Σοφία

Χωριστή