Πριν από τέσσερα ακριβώς χρόνια, ξεκίνησα τις παραστάσεις του θεατρικού-μουσικού μονολόγου μου «Δυο γυμνά άσπρα χέρια».
Δεν μπορούσα τότε να φανταστώ, πόσο θα συγκινούσε το κοινό, ούτε πόσες συγκινήσεις θα ζούσα εγώ με τις παραστάσεις μου.
Τόσα χρόνια στη σκηνή και στην οθόνη και τώρα ζω τη μεγαλύτερη αγάπη του κοινού. Άντρες, γυναίκες, παιδιά, ανεξάρτητα από ηλικία και επίπεδο μόρφωσης, όλους τους αγγίζουν τα «Δυο γυμνά άσπρα χέρια».
Πόσοι τόποι, πόσα θέατρα, πόσοι άνθρωποι, πόσα χέρια, πόσα μάτια βουρκωμένα, πόση αγάπη… και πόσα ακόμα με περιμένουν και περιμένω.
Φωτογραφίες από κάποιες παραστάσεις. Είναι τόσο ωραίο να τις ξαναφέρνω στο μυαλό. Αχ κι εκεί πήγαμε κι εκεί κι εκεί κι εκεί… Ελλάδα αγάπη μου.
Μέσα από τους ανθρώπους σου, τους τόπους και την ομορφιά τους σ’ αγαπώ ακόμα περισσότερο.
Μελίνα Μποτέλλη
