ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου και μέλους της ΣΕ Δράμας της Νέας Αριστεράς

Προφανώς ΝΑΙ στην ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Αλλά γιατί τώρα τόση πρεμούρα; Είπαμε το γοργόν και χάριν έχει. Μήπως όμως να συμφωνούσαμε στο πλαίσιο; Αντί να ψάχνουμε πρώτα τον ηγέτη. Ή όχι; Προφανώς μπροστά από το κάρο μπαίνει το άλογο. Αλλά άλογο δίχως να υπάρχει ακόμη κάρο;

Η Νέα Αριστερά από το ξεκίνημά της διακήρυξε πως φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για την ανασύνθεση της Αριστεράς. Τόνιζε πως ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Πως ο δρόμος της συνεργασίας είναι μονόδρομος. Αν θέλουμε να πάψει η παντοκρατορία της Δεξιάς. Η παντοδυναμία της Ν.Δ. Η ηγεμονία Μητσοτάκη.

Στις 2.2.2024 σε δημοσκόπηση της Opinion για το Action 24 καταγράφονταν η υπεροχή της ΝΔ. Αλλά και η δυσαρέσκεια των πολιτών για την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ (74%) και του ΠΑΣΟΚ (62,6%). Ακόμη πως οι πολίτες βλέπουν θετικά μια συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέας Αριστεράς σε ποσοστό 80,5%!!!. Διαφαίνονταν πως μια προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης θα συνιστούσε εναλλακτική πρόταση εξουσίας.

Θα ρωτούσε ενδεχομένως κάποιος. Πόσο αξιόπιστα ήταν τα πορίσματα της έρευνας; Δεν έχω ιδέα. Αναφέρω απλώς πως η ίδια εταιρία στις 3.6.2024 κατέγραφε: ΝΔ 28,8% (πήρε 28,31%), ΣΥΡΙΖΑ 14,1% (πήρε 14,92%), ΠΑΣΟΚ 10,7% (πήρε 12,79%) και Νέα Αριστερά 2,4% (πήρε 2,45%). Θα ‘λεγε κανείς πως δεν έπεσε και πολύ έξω…

Στις 13.2.2024 η Εφημερίδα των Συντακτών διοργάνωσε συζήτηση με τον πιασιάρικο τίτλο «Απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη ποιος;» και με ομιλητές τους Έφη Αχτσιόγλου, Διονύση Τεμπονέρα και Μανώλη Χριστοδουλάκη. Οι ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να καταγγείλουν διοργανωτές και ομιλητές. Η εκδήλωση πέτυχε. Τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα.

Κατά την προεκλογική περίοδο τα τρία κόμματα αντάλλαξαν πυρά και βολές μεταξύ τους. Λογικό. Αναμενόμενο. Υπήρξαν όμως και αήθεις επιθέσεις. Πέραν του πολιτικού πολιτισμού, που θα έπρεπε να διέπει τον προεκλογικό αγώνα και δη μεταξύ όμορων πολιτικών δυνάμεων.

ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που διαγκωνίζονταν για τη δεύτερη θέση ξεπέρασαν ενίοτε κάθε όριο ευπρέπειας. Ο δευτεροτρίτος Κασσελάκης έδινε τον υπέρ πάντων αγώνα του για να κρατήσει το ασημένιο έπαθλο. Ο τριτοδεύτερος Ανδρουλάκης έδινε τα ρέστα του, για να τερματίσει αυτός δεύτερος. Δεν έλειπαν και οι τοξικές επιθέσεις Κασσελάκη κατά της Νέας Αριστεράς.

Κανείς από τους δύο μικρομέγαλους του χώρου δεν έθετε το ζήτημα της ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς και της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων. Και παραμονές εκλογών το έκαναν με τον χειρότερο τρόπο. Για να διώξουν. Να αποσυσπειρώσουν. Όχι για να ενώσουν.

Ο Κασσελάκης διατείνονταν πως δεν θα έπαιρνε καν τηλέφωνο τον Ανδρουλάκη. Καλούσε στελέχη του ΠΑΣΟΚ να προσχωρήσουν στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ανδρουλάκης μετά τις εκλογές θα συζητούσε μόνο με τις υγιείς προοδευτικές δυνάμεις, δηλαδή μόνο με τη Νέα Αριστερά. Την οποία ο Κασσελάκης αποκαλούσε μόρφωμα. Δεν ήθελε ούτε καλημέρα με τους αποστάτες.

Και απέμεινε η Νέα Αριστερά να μιλά για ανασύνθεση της όλης Αριστεράς. Που μπορεί και πρέπει να γίνει. Με αρχές και κανόνες. Με αριστερό και προοδευτικό πρόσημο. Για να επιστρέψει η πολιτική. Με επίκεντρο τον άνθρωπο. Όχι με εκπτώσεις και με τη λογική του μέσου όρου.

Όλοι αντιλαμβάνονταν ότι μετά τις εκλογές θα υπάρχει άλλο τοπίο. Πως θα αναγκαστούν να αναπροσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Διαφαίνονταν πως η Ν.Δ. θα υποστεί εκλογική καθίζηση. Πως θα ενισχυθεί η ακροδεξιά. Πως ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν θα καρπωθούν οφέλη. Όπως κι έγινε.

Η Ν.Δ. έχασε 1.000.000 ψήφους. Δεν τις καρπώθηκαν ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά. Τα τρία κόμματα μαζί πήραν αθροιστικά 30,6% κι έχασαν 446.303 ψήφους σε σχέση με τις τελευταίες εθνικές εκλογές, δηλαδή έχασαν το 1/3 των ψήφων τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 360.000 ψήφους (3% σε σχέση με τον Ιούνιο του 2023). Το ΠΑΣΟΚ είχε μεν μικρή αύξηση σε ποσοστό (1%), αλλά έχασε 109.124 ψήφους σε σχέση με τον Ιούνιο του 2023. Η Νέα Αριστερά απέτυχε να ξεπεράσει το 3% και να εκλέξει Ευρωβουλευτή.

Η αδιαμφισβήτητη ήττα έγινε προσπάθεια από τις ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να παρουσιαστεί ως νίκη. Απτόητος ο Κασσελάκης δήλωσε πως πήρε εντολή να διαμορφώσει μόνος την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης!!! Όταν δεν τα κατάφερε να πείσει ούτε τους kasselakistas ανέκρουσε πρύμνη. Δήλωσε πως αν θέλουν συνεργασία θα το δεχθεί, αρκεί να είναι αυτός αρχηγός! Ο Ανδρουλάκης εν μέσω έντονης εσωκομματικής κριτικής και αμφισβήτησης δηλώνει πρόθυμος να συζητήσει για προοδευτικές συνεργασίες, αρκεί να παραμείνει αυτός ηγέτης.

Η Νέα Αριστερά συνιστά τον μικρότερο πόλο του τριγώνου της Κεντροαριστεράς της χώρας. Αναγνώρισε την ήττα της. Δήλωσε πως συνεχίζει τον αγώνα της για ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και για την ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Διαθέτει συμπαγή Κοινοβουλευτική Ομάδα. Δεν έχει εσωκομματική γκρίνια. Διατηρεί ανοιχτούς δίαυλους επικοινωνίας με στελέχη τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να γίνει καταλύτης εξελίξεων.

Και εν μέσω όλων αυτών των αναταράξεων. Αντί να αναδείξουμε ότι άρχισε η κατρακύλα της ΝΔ. Αντί να αρχίσουμε να συζητάμε σοβαρά για το πώς θα κτίσουμε συνεργασίες σε κοινωνικό, συνδικαλιστικό, αυτοδιοικητικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο. Που θα μπορούσαν σταδιακά να διαμορφώσουν τους όρους και προϋποθέσεις για μια αξιόπιστη εναλλακτική προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης. Εν όψει των Βουλευτικών Εκλογών του 2027.

Επιδιδόμαστε σε μια πλειοδοσία υποτίθεται ρηξικέλευθων προτάσεων. Για συνεργασίες κορυφής. Για ένωση Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Για κοινά ψηφοδέλτια. Για επιλογή πρωθυπουργήσιμου αρχηγού του νέου σχήματος!!! Και διεκδικούν τη θέση αυτή ο Στέφανος, που αμφισβητείται ακόμη και μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Που είναι κόκκινο πανί για πολλούς. Ο Νίκος Ανδρουλάκης που πλειάδα ηγετικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ ζητούν την αντικατάστασή του. Που σωρεία δελφίνων τον αμφισβητούν.

Ακόμη δεν τον είδαμε «Γιάννη τον βαφτίσαμε!!!», που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας. Αν πράγματι πρέπει να βιαστούμε και να τρέξουμε έτσι αυτό το πρότζεκτ, τότε να το κάνουμε σωστά. Ας αφήσουμε στην άκρη Κασσελάκη και Ανδρουλάκη που απέτυχαν. Ας κάνουμε μεταγραφή από την Κύπρο τον Φειδία. Ποιος άλλος θα μπορούσε να νικήσει τον Μητσοτάκη. Μόνο ένας πετυχημένος ινφλουένσερ, γιουτιούμπερ και τικτοκοτάς!!!

Τι άραγε επιδιώκουν όλοι αυτοί που ανακάλυψαν ξαφνικά αυτό που η δημοσκόπηση της Opinion κατέγραφε από τις αρχές του χρόνου. Επιθυμούν τελικά πράγματι την ανασύνθεση της όλης Αριστεράς; Αν ναι, γιατί δεν το προσπαθούν με όρους σοβαρότητας και αξιοπιστίας. Αν όχι, πράγματι ο δρόμος αυτός, που επέλεξαν, είναι ο πλέον πρόσφορος για να κάψουν το εγχείρημα εν τη γενέσει του. Και να κρατήσουν τα μικρομάγαζά τους.

Έτσι μπορεί να γλιτώσουμε από την παντοδυναμία Ν.Δ. και την ηγεμονία Μητσοτάκη. Και αντί για προοδευτική διακυβέρνηση να μας προκύψει κυβέρνηση Δεξιάς και Ακροδεξιάς. Με Πρωθυπουργό Βελόπουλο. Ή πρόσωπο κοινής αποδοχής, λόγου χάρη τον Φρέντι Μπελέρη.

Τώρα είναι η ώρα για σοβαρές πρωτοβουλίες. Όχι για σόου και επικοινωνιακά παιχνίδια. Ας τα αφήσουμε αυτά για όσους τα ξέρουν και τα παίζουν καλύτερα. Όπως ο Φειδίας στην Κύπρο. Που ετοιμάζει βαλίτσες για τις Βρυξέλες.

Και δεν θα τον χαλούσε να κάνει και μια στάση στην Αθήνα. Να αναλάβει ηγέτης της Κεντροαριστεράς.