ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

Από την αρχαιότητα οι άνθρωποι πειραματίστηκαν, ανακάλυψαν το πως θα θεραπεύουν ασθένειες, θα κάνουν τομές, εγχειρήσεις, χωρίς το άτομο να πονάει. Οπότε γνώριζαν διάφορες μεθόδους.

Ας δούμε φυτά που βοηθούσαν για τις μεθόδους αυτές.

Μανδραγόρας: Φυτό με ναρκωτικές ιδιότητες, υπνωτικό, καταπραϋντικό, αναισθητικό, ηρεμιστικό. Το χρησιμοποιούσαν ως παυσίπονο στις εγχειρήσεις της εποχής, όπως και οι αρχαίοι μας.

Επίσης γίνεται και αναφορά στην Παλαιά Διαθήκη. Στην Βίβλο αναφέρεται ότι το χρησιμοποιούσαν ως ηρεμιστικό για τους μελλοθανάτους σε σταύρωση.

Κάνναβη – Όπιο: Φυτό γνωστό από τα βάθη των αιώνων ως ανακουφιστικό. Οι Ισραηλίτες της βιβλικής περιόδου (λένε οι ερευνητές) έκαναν εκτεταμένη χρήση και ότι αυτή υπονοείται σε τουλάχιστον δύο χωρία της Π. Διαθήκης.

Υοσκύαμος: Φυτό αναλγητικό, αναισθητικό, σπασμολυτικό, ηρεμιστικό, ναρκωτικό. Επουλώνει πληγές.

Κώνειο: Φυτό δηλητηριώδες με ναρκωτικές, αναλγητικές ιδιότητες που με κανονική δόση φέρνει ύπνο.

Όλα τα παραπάνω φυτά, αφού τα ξέραιναν, τα βάπτιζαν στο νερό με ξύδι (που είναι ευπροσάρμοστο, ικανό να αλλάζει εύκολα τις ιδιότητες) και με εισπνοή και κατάποση ως αναλγητικά, επέρχετο η ύπνωση.

Νάρκωση: Επίσης η ύπνωση, νάρκωση επέρχετο με πίεση της καρωτίδας. Πατούσαν το αιμοφόρο αγγείο που τροφοδοτεί με αίμα το πρόσωπο και τον εγκέφαλο.

Ανάνηψη: Αφού πετύχαιναν την ύπνωση για να επανέλθει το άτομο εφάρμοζαν: Ή φλεβοτομία ή κλύσμα ή ξύρισμα της κεφαλής ή ελαφρό κάψιμο ή τράνταγμα των άκρων ή τράβηγμα τριχών.

Αυτές λοιπόν ήταν οι μέθοδοι της Ιατρικής στα αρχαία χρόνια που εξελίχθηκε με βάση όλων αυτών.