Σε ανακοίνωση της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Εμπόρων Δράμας» αναφέρονται τα εξής:

Ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε τους προηγούμενους μήνες για τη «φοροδιαφυγή» των επαγγελματιών δεν ήταν αθώος. Τον χορό έσυρε πρώτος ο διοικητής της ΤτΕ σε ομιλία του στο πρόσφατο ευρωπαϊκό συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ, όπου τόνισε ότι «…η εκτεταμένη παρουσία μονοπρόσωπων και πολύ μικρών επιχειρήσεων αποτελεί κυρίαρχο και προβληματικό χαρακτηριστικό…». Τη σκυτάλη πήραν Υπουργοί της κυβέρνησης και πολύ γρήγορα κανάλια και ιστοσελίδες μας έστησαν στον τοίχο, μας χρέωσαν όλα τα δεινά της οικονομίας και επιχείρησαν να διαμορφώσουν συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού.

Τα περί «φορολογικής δικαιοσύνης» που ακούστηκαν από τον Πρωθυπουργό, οι κορώνες τύπου «δεν μπορεί να πληρώνουν μόνο οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί…» που διατείνονται τα κυβερνητικά κλιμάκια, ξέρουμε που οδηγούν. Έτσι, στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο Πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι «δεν γίνεται επτά στους δέκα επαγγελματίες να δηλώνουν εισοδήματα κάτω από τον κατώτατο μισθό» και προανήγγειλε φοροεπιδρομή σε βάρος των αυτοαπασχολουμένων.

Τα ίδια έλεγαν οι κυβερνήσεις των μνημονίων που οδήγησαν σε 200.000 λουκέτα. Όταν επισύρουν τον μπαμπούλα της «φοροδιαφυγής», που πάντα στηλιτεύουν αλλά ποτέ δεν αποδεικνύουν, στρώνουν τον δρόμο για νέα φορολογικά μέτρα που βρίσκονται ήδη στο τραπέζι. Να θυμηθούμε τα περιβόητα «αντικειμενικά κριτήρια» και το εκβιαστικό «κλείσιμο χρήσεων» στο παρελθόν. Σήμερα ετοίμασαν νομοσχέδιο που τεντώνει ακόμη περισσότερο το σχοινί στον λαιμό μας.

Πληρώσαμε και πληρώνουμε πολλά. Είμαστε βαριά φορολογούμενοι.

Γίνεται μεγάλη κουβέντα αν κόβουμε αποδείξεις γιατί επιχειρούν να κρύψουν:

-Ότι η φορολογική επιβάρυνση του μέσου αυτοαπασχολούμενου αν συνυπολογιστεί το τέλος επιτηδεύματος και το μηδενικό αφορολόγητο είναι πολύ σκληρή.

-Ότι επαγγελματίες και μισθωτοί αγκομαχούν για να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ, τον υψηλό ΦΠΑ, τους φόρους στα καύσιμα, τα δημοτικά τέλη κλπ.

-Ότι η φορολογία στα εισοδήματα του λαού αποτελεί το 95% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού και μόλις το 5% πληρώνουν οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο.

-Τα προνόμια και οι φοροαπαλλαγές των μεγάλων επιχειρήσεων όπως ο «αναβαλλόμενος» φόρος των τραπεζών, η εθελοντική και συμβολική φορολογία των εφοπλιστών, τα αποσβέσιμα των ΑΕ και οι φοροαπαλλαγές των στρατηγικών επενδυτών που έχουν ενταχθεί στους κάθε λογής αναπτυξιακούς νόμους αποτελούν τη δια νόμου φορολογική ασυλία των μεγάλων επιχειρήσεων και των μονοπωλίων.

-Τέλος ότι, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία, 10.000 περίπου επιχειρήσεις (το 0,2% των ΑΦΜ) χρωστούν 85 δισ. € τα οποία όμως θεωρούνται «μη εισπράξιμα».

Πού καταλήγουν οι φόροι που πληρώνουμε;

Σίγουρα όχι σε κρίσιμες υποδομές. Αλλιώς δεν θα πνιγόμασταν στις βροχές, δεν θα καιγόμασταν στις φωτιές, δεν θα θαβόμασταν στους σεισμούς, δεν θα είχαμε προβληματικά νοσοκομεία και σχολεία. Σήμερα επιχειρούν να πείσουν τον λαό ότι θα δοθούν σε αυτή την κατεύθυνση προκειμένου να έχουν τη συγκατάθεσή του.

Ας θυμηθούμε όμως:

-Τις τέσσερις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών που τις πληρώνουν γενιές φορολογουμένων. Τις ίδιες τράπεζες ταΐζουμε και με τις προμήθειες για κάθε ψηφιακή συναλλαγή μας.

-Τους μεγαλοκατασκευαστές που χρηματοδοτούνται αδρά από παντού: ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους, περιφερειακά και δημοτικά ταμεία κλπ.

-Το Ταμείο Ανάκαμψης που ταΐζει τα πράσινα και ψηφιακά μεγαθήρια με αλλεπάλληλα προγράμματα από τα οποία βεβαίως αποκλείονται οι μικροί επαγγελματίες.

-Ότι τα κρατικά πλεονάσματα είναι αποτέλεσμα και της δικής μας υπερφορολόγησης που θα εκτιναχθεί αφού ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση κατά 2,1% σε σχέση με πέρυσι. Γι’ αυτό και τέτοια εμμονή, τόσος θόρυβος, για τη δήθεν φοροδιαφυγή των αυτοαπασχολούμενων.

-Ότι το τέλος επιτηδεύματος και η κατάργηση του αφορολόγητου, νομοθετήθηκε σαν προσωρινό μέτρο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Πέρασαν 12 χρόνια, έχουν αλλάξει 4 κυβερνήσεις, η οικονομική κρίση ξεπεράστηκε, αλλά το μέτρα παραμένουν. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.

Ο λογαριασμός φορτώνεται πάλι στα πιο χαμηλά εισοδήματα, που εδώ και μία δεκαετία όλες οι κυβερνήσεις (και πάλι στο όνομα της φοροδιαφυγής) φορολογούν από το πρώτο ευρώ, πληρώνουν «κεφαλικό φόρο» 650 ευρώ, σε εκείνους που δεν είναι εργοδότες (510.000/784.000) και πνίγονται ήδη στα χρέη σε τράπεζες και εφορία.

Αρκετά πληρώσαμε τις αντιλαϊκές πολιτικές κυβερνήσεων και Ε.Ε., αρκετά πληρώσαμε για την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων και των μονοπωλίων!

Είναι η ώρα που πρέπει να αντιδράσουμε οργανωμένα και δυναμικά για τα μέτρα που ετοιμάζουν και θα μας πλήξουν ακόμη περισσότερο.

Να απαιτήσουμε:

-Να αποσυρθεί το φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

-Όχι στα νέα ματωμένα πλεονάσματα του προϋπολογισμού.

-Καμία νέα φορολογική επιβάρυνση, να καταργηθεί το τέλος επιτηδεύματος χωρίς ορούς και προϋποθέσεις, τώρα.

-Επαναφορά του ατομικού αφορολόγητου ορίου στα 12.000 €.

-Κατάργηση της τραπεζικής προμήθειας στις ψηφιακές συναλλαγές και ακατάσχετος επαγγελματικός λογαριασμός για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις.