Στην ομιλία του στην απεργιακή συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας της Δράμας, την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου, ο Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Δράμας κ. Γιάννης Παπαδόπουλος ανέφερε τα εξής:

Συναδέλφισσες & Συνάδελφοι, φίλες &φίλοι

Το Σωματείο Εργαζομένων Γ.Ν. Δράμας χαιρετίζει τη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση που αποτελεί για μας τη συνέχεια μιας σειράς κινητοποιήσεων δράσεων και απεργιών.

Για τα θέματα της ακρίβειας θα μιλήσουν σίγουρα αρκετοί συνάδελφοι οπότε θα επικεντρωθώ στις τελευταίες εξελίξεις στα ζητήματα της δημόσιας υγείας που μας αφορούν όλους.

Ως Σωματείο είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει για τα σχέδια της κυβέρνησης. Από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε τις απολύσεις συμβασιούχων, τις αναστολές εργασίας και την επιστροφή των εργολάβων στα νοσοκομεία. Το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη είναι η συνέχεια της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων που έρχεται να κλείσει την πόρτα του δημόσιου νοσοκομείου για τη μεγάλη μάζα του λαού. Εδώ και χρόνια το μεγαλύτερο τμήμα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας έχει παραδοθεί στον ιδιωτικό τομέα, τώρα παραδίδεται και επίσημα ένα μεγάλο τμήμα της δευτεροβάθμιας περίθαλψης. Επί της ουσίας τα δημόσια νοσοκομεία μετατρέπονται σε μια μεγάλη δεξαμενή τροφοδότησης του ιδιωτικού τομέα με ασθενείς που θα αντιμετωπίζονται ως πελάτες, ενώ η προσβασιμότητα στις υπηρεσίες υγείας θα είναι ανάλογη με την τσέπη του κάθε ασθενή.

Το νομοσχέδιο «έκτρωμα» που ετοιμάζει η κυβέρνηση για την υγεία, έρχεται με το άρθρο 10 να ανατρέψει μια από τις βασικές αρχές συγκρότησης του ΕΣΥ, αυτή της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό των εργαζομένων με ελαστικές μορφές απασχόλησης, την εργασία χωρίς δικαιώματα. Επί της ουσίας η κυβέρνηση οδηγεί τους νοσοκομειακούς γιατρούς – όσους μπορούν, γιατί η μεγάλη πλειοψηφία δεν θα μπορέσει – να ασκήσουν ιδιωτικό έργο, με το πρόσχημα ότι έτσι θα βγάζουν περισσότερα χρήματα. Κάποιοι γιατροί είτε προφασιζόμενοι διάφορες δικαιολογίες, είτε αντικειμενικά, λόγω της άθλιας υποστελέχωσης, θα μεταφέρουν ασθενείς στον ιδιωτικό τομέα. «Θέλεις να χειρουργηθείς; Στο νοσοκομείο έχει μεγάλη αναμονή, πάμε σε μία ιδιωτική κλινική», ή «Θέλεις επανεξέταση; Κλείσε ραντεβού και θα βρεις σε τρεις – τέσσερις μήνες. Αν βιάζεσαι, έλα στο ιδιωτικό μου ιατρείο». Αυτούς τους διαλόγους θα βρούμε μπροστά μας στο προσεχές μέλλον.

Το νέο νομοσχέδιο για την υγεία, προβλέπει στο άρθρο 7 ότι οι θέσεις γιατρών που θα βγαίνουν «άγονες» – και γνωρίζουμε όλοι ότι στο νοσοκομείο μας το 50% των θέσεων που προκηρύσσονται καταλήγουν άγονες- θα προκηρύσσονται ως θέσεις μερικής απασχόλησης και θα καλύπτονται από ιδιώτες. Δηλαδή θα δουλεύουν κάποιοι γιατροί τρεις μέρες την εβδομάδα, για τέσσερις ώρες ανά ημέρα στο δημόσιο νοσοκομείο και τις υπόλοιπες θα ασκούν ιδιωτικό έργο σε ιδιωτική κλινική ή στο ιδιωτικό τους ιατρείο. Αυτό θα λειτουργεί και πάλι εις βάρος των ασθενών. Φανταστείτε έναν ογκολόγο ή έναν παθολόγο που θα δουλεύει σε δημόσιο νοσοκομείο τρία τετράωρα τη βδομάδα. Τι ποιοτική ιατρική θα κάνει όταν δεν θα προλαβαίνει να δει ούτε τις εξετάσεις των ασθενών; Ποιος θα είναι με τους ασθενείς όταν αυτός θα είναι στο ιδιωτικό του ιατρείο;

Η αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας σε πρόσφατη συνέντευξή της δήλωσε ότι «…αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τι θέλουν οι ασθενείς, αν οι ασθενείς θέλουν περισσότερες επιλογές είμαστε εκεί για να το κάνουμε», καλώντας μας να δούμε την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω.

Είναι ελεύθερη επιλογή για τον ασθενή να πηγαίνει στα απογευματινά ιατρεία και στα απογευματινά χειρουργεία και να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη; Είναι ελεύθερη επιλογή να απευθύνεται στον ιδιωτικό τομέα εξαιτίας των πολύμηνων αναμονών για ένα ραντεβού με γιατρό, για μία εξέταση, για ένα χειρουργείο;

Αυτό δεν είναι επιλογή, είναι μονόδρομος εξαιτίας της άθλιας κατάστασης που επικρατεί στο ΕΣΥ, της τραγικής υποστελέχωσης, των ελλείψεων σε εξοπλισμό και υποδομές, των δραστικά περικομμένων κρατικών δαπανών για την υγεία.

Παρόμοια μέτρα – δεν πρέπει να ξεχνάμε –είχαμε και στο παρελθόν, όπως για παράδειγμα τη θεσμοθέτηση της δυνατότητας άσκησης ιδιωτικού έργου των γιατρών του ΕΣΥ από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στα μέσα της δεκαετίας του ‘80.

Από κει και πέρα, όποιος κι αν κυβερνούσε, είχαμε σταθερή υποστελέχωση των δημόσιων δομών υγείας, καθιέρωση των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων και διαγνωστικών εξετάσεων, γιγάντωση του αριθμού των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Οι κυβερνήσεις, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, είτε επέκτειναν τα μέτρα αυτά είτε σε ελάχιστες περιπτώσεις «ξεχνούσαν» να τα καταργήσουν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ τα απογευματινά επί πληρωμή ιατρεία και το νομικό πλαίσιο για τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία.

Συναδέλφισσες & Συνάδελφοι, φίλες &φίλοι

Μέτρο που αξιοποιήθηκε για την είσοδο ιδιωτών στα νοσοκομεία, για πρώτη φορά σε κάποιους τομείς (όπως η προσλήψεις τραυματιοφορέων και διοικητικών υπαλλήλων μέσω εργολάβου) ήταν και οι αναστολές εργασίας των υγειονομικών. Η κυβέρνηση ψήφισε τον Ν.4820/21 κατά παρέκκλιση άλλων νόμων που ισχύουν και προστατεύουν τα εργασιακά μας δικαιώματα και άφησε εργαζόμενους χωρίς μισθό, στην πείνα για 15 ολόκληρους μήνες. Παρόπλισε χιλιάδες υγειονομικούς απαραίτητους στο σύστημα υγείας και μόνο ένα μέρος τους κατάφερε να αντικαταστήσει. Οι συνάδελφοι έπρεπε να είχαν γυρίσει χθες. Δεν πρόκειται να ανεχθούμε καμία δικαιολογία.

Ο λαός δικαιούται πολύ περισσότερα από αυτά που λαμβάνει και πληρώνει για την υγεία του, με τις λεγόμενες έμμεσες πληρωμές στα ασφαλιστικά ταμεία και στον ΕΟΠΥΥ. Αν περάσει το νομοσχέδιο «έκτρωμα», θεσμοθετείται ένα επίσημο και «νόμιμο» πλιάτσικο στους ασθενείς. Η πόρτα των υπηρεσιών υγείας θα παραμένει κλειστή για όποιον δεν έχει γεμάτο το πορτοφόλι. Το μεγαλύτερο μέρος των αναγκαίων υπηρεσιών πρόληψης – θεραπείας – αποκατάστασης θα συνδέεται με τη δυνατότητα πληρωμής για την αγορά τους. Ακόμα και οι υπάρχουσες κουτσουρεμένες υπηρεσίες Υγείας θα γίνουν δυσπρόσιτες.

Με δεδομένο το στοιχείο της επέκτασης της σχετικής και της απόλυτης φτώχειας στις λαϊκές οικογένειες, με την ακρίβεια, το πανάκριβο ρεύμα, την καθήλωση μισθών, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να δημιουργούνται οι όροι αποκλεισμού από βασικές, ακόμα και επείγουσες ανάγκες υγείας.

Όλοι μαζί να ενώσουμε τις φωνές μας ενάντια στην προσπάθεια εμπορευματοποίησης και διάλυσης του ΕΣΥ, στέλνοντας το μήνυμα ότι η υγεία είναι αγαθό κοινωνικό, και συνεπώς ό,τι συνδέεται με αυτή πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους και να παρέχεται δωρεάν στον πολίτη.

Να απαιτήσουμε:

– Την απόσυρση του υπό κατάθεση νομοσχεδίου

– Την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία

– Την αύξηση της χρηματοδότησης του ΕΣΥ από τον κρατικό προϋπολογισμό

– Την πλήρη στελέχωση των υπηρεσιών υγείας με μόνιμο προσωπικό

– Την κατάργηση του Ν.4820/21 και την επιστροφή των συναδέλφων που βρίσκονται άδικα σε αναστολή εργασίας

– Τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων που εργάζονται στο ΕΣΥ

– Αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ώστε να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια

– Επαναφορά του13ου και του 14ου μισθού

Μόνο με την αγωνιστική συμπόρευση των σωματείων και όλων των φορέων του λαϊκού κινήματος μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη ενός ενιαίου, αποκλειστικά κρατικού συστήματος Υγείας, που θα έχει ως κριτήριο την πλήρη και απολύτως δωρεάν πρόληψη, περίθαλψη, αποκατάσταση της υγείας του λαού.

Λέμε όχι στο νομοσχέδιο νεκροθάφτη της δημόσιας περίθαλψης. Όχι στο πλιάτσικο στις τσέπες των ασθενών. Υγεία λαϊκό δικαίωμα όχι εμπόρευμα και προνόμιο για λίγους.

“Κάτω τα χέρια από τα νοσοκομεία, δικαίωμά μας είναι η δωρεάν υγεία”