Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το τυρί, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό, μπορεί να φθάσει στα όρια του εθισμού.
Μια πρωτεΐνη που υπάρχει στο τσένταρ της αγαπημένης μας πίτσας -ονομάζεται καζεΐνη- προσκολλάται στους υποδοχείς ντοπαμίνης και μας κάνει να λαχταρούμε παρόμοιες γεύσεις.
Ωστόσο, η επιστήμη προχωράει και πλέον, έχουμε ολοένα και περισσότερες επιλογές, δημιουργώντας εναλλακτικά τυριά μη ζωικής προέλευσης, τα οποία αποκτούν σταδιακά ικανό μερίδιο αγοράς.
Το πρόβλημα βέβαια, είναι ότι πολλά από τα φυτικά τυριά δεν είναι τόσο νόστιμα όσο τα ζωικά. Όμως, και εδώ υπάρχει λύση.
Στη Βρετανία υπάρχει ένας αριθμός μικροπαραγωγών, οι οποίοι προσπαθούν να αναδημιουργήσουν την εμπειρία μιας ώριμης Gouda. Και πώς το κάνουν; Έχοντας δικές τους καλλιέργειες βακτηρίων και χρησιμοποιώντας ξεχωριστές χειροποίητες τεχνικές.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του «Veganzola», το οποίο αποκαλείται και «τυρί μετατροπής». Κι αυτό, διότι αποτελείται από μίγμα αμυγδάλων, καθώς και μούχλα Penicillium Roqueforti, η οποία βρίσκεται στα καλύτερα μπλε τυριά.
Αποτέλεσμα είναι η διαφορά στη γεύση και στη νοστιμιά να είναι απειροελάχιστη.
Έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι τα εναλλακτικά τυριά διεκδικούν θέση -περισσότερο από ποτέ- στο τραπέζι του μεσημεριανού ή του βραδινού γεύματος, ακόμη και σε οικογένειες, οι οποίες δεν είναι αναγκαστικά vegan.
Πηγή: moneyreview.gr
