Μετά την βροντερή επιτυχία του «Ήδυσμα Δρυός Xi» θέλησα να μιλήσω προσωπικά με τον άνθρωπο πίσω από την ετικέτα, τον οινολόγο Άκη Παπαδόπουλο που ανήκει στη νέα γενιά του οινοποιείου. Πώς ένιωσε που το Xi βγήκε το καλύτερο κρασί του Διαγωνισμού της Θεσσαλονίκης; Ποια είναι τα μελλοντικά του σχέδια και ποια η αγαπημένη του ποικιλία; Τα ρώτησα όλα και οι απαντήσεις έχουν τρελό ενδιαφέρον. Διαβάστε παρακάτω και θα δείτε γιατί.
– Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το κρασί;
Ήταν μονόδρομος λόγω της ήδη υπάρχουσας οικογενειακής επιχείρησης; Για να είμαι ειλικρινής ήταν μονόδρομος για μένα. Η πορεία μου ήταν ήδη προδιαγεγραμμένη και στην αρχή δεν ήξερα πως ένιωθα για αυτό, αν θα μου αρέσει αυτή η δουλειά. Ξεκίνησα παίρνοντας το πτυχίο μου στη Χημεία, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και έπειτα συνέχισα της σπουδές μου στο Bordeaux, πάνω στην Οινολογία. Κατάλαβα πως πραγματικά μου αρέσει το αντικείμενο όταν έκανα για πρώτη φορά το δικό μου κρασί έχοντας πλέον τις ευθύνες της οινοποίησης στην πλάτη μου. Συνειδητοποίησα τότε πως στάθηκα πολύ τυχερός και αυτό που, κατά ανάγκη, ξεκίνησα να σπουδάζω είναι κάτι το μαγευτικό και παράλληλα πολύ δημιουργικό, που γεμίζει την καθημερινότητα μου όμορφα.
«Καλλιεργούμε ακόμα και δίπλα στο Νευροκόπι, την πιο κρύα περιοχή της Ελλάδας. Προσπαθούμε να αντισταθμίσουμε την κλιματική αλλαγή».
– Και ποια ήταν η χρονιά που κάνατε το πρώτο σας κρασί;
Ήταν η σοδειά του 2010.
– Από το 2010 και μετά λοιπόν γευόμαστε τη δική σας προσωπική δουλειά στα κρασιά του κτήματος.
Ναι ναι έτσι είναι.
– Και όταν αναλάβατε εσείς, αλλάξατε κάτι οινοποιητικά;
Αλλάξατε πιθανόν στυλ σε κάποια κρασιά και βάλατε τη δική σας πινελιά; Ναι άλλαξα αρκετά πράγματα κυρίως σε ότι αφορά την ερυθρή οινοποίηση. Φύγαμε από τις μακρές εκχυλίσεις του παρελθόντος και τις υψηλές θερμοκρασίες και πήγαμε σε πιο light έτσι ώστε να έχουμε περισσότερο τονισμένο τον φρουτώδη χαρακτήρα και πιο στρογγυλό στόμα. Στόχος ήταν να μη χρειάζεται το κρασί να περάσει από μακρόχρονη παλαίωση στη φιάλη για να είναι προσιτό στον καταναλωτή.
– Τι είναι αυτό που κάνει τη Δράμα ιδανική για την αμπελοκαλλιέργεια; Ποιες είναι οι συνθήκες που συντελούν στην καλή ωρίμαση των σταφυλιών;
Η Δράμα έχει δείξει πως είναι ικανή να παράγει πληθώρα διαφορετικών τύπων κρασιού. Ας πούμε υπάρχουν περιοχές που έχουν συνδυαστεί με την παραγωγή ενός τύπου κρασιού. Η Δράμα είναι γνωστή τόσο για τα λευκά όσο και για τα ερυθρά που μπορεί να παράγει και αυτό οφείλεται στο ότι έχει μια ποικιλία από διαφορετικά μικρο-terroirs. Έχει ορεινούς όγκους που δημιουργούν διάφορους θύλακες που δίνουν κάτι το ξεχωριστό όσον αφορά στο terroir, έχει ποτάμια, λίμνες που όσο να ναι επηρεάζουν πάρα πολύ. Και αυτό που προσπαθούμε και εμείς να κάνουμε τα τελευταία χρόνια είναι να εξερευνήσουμε τα διαφορετικά terroirs της ευρύτερης περιοχής. Αυτό το κάνουμε με νέες φυτεύσεις, οι οποίες γίνονται αφού λάβουν χώρα κάποιες μετρήσεις και μελέτες για να δούμε τη θερμοκρασία, την υγρασία και άλλες παραμέτρους. Έπειτα, βλέπουμε τα αποτελέσματα οινοποιώντας πειραματικά.
– Πού επεκτείνεστε;
Ενώ ο αμπελώνας μας ξεκίνησε από την περιοχή του Μικροχωρίου, που βρίσκεται και το οινοποιείο μας, επεκτάθηκε αρχικά στην περιοχή της Καλής Βρύσης και πλέον έχει φτάσει και στην περιοχή των Λευκογείων, κοντά σε λίμνη και δίπλα στο Νευροκόπι, την πιο κρύα περιοχή της Ελλάδας. Προσπαθούμε να αντισταθμίσουμε την κλιματική αλλαγή ψάχνοντας περιοχές όπου το κλίμα είναι ψυχρότερο. Αυτό γίνεται είτε βρίσκοντας μια περιοχή που να γειτνιάζει με μια πηγή νερού, μια λίμνη ή ένα ποτάμι, είτε ανεβαίνοντας σε υψόμετρο. Το πιο πρόσφατο project μας είναι να φυτέψουμε αμπέλια στα 1100 μέτρα και να δούμε την επίδραση ενός τόσο ψυχρού κλίματος στο αμπέλι και κατά συνέπεια στο κρασί.
– Και τι σκέφτεστε να φυτέψετε εκεί;
Sauvignon Blanc.
– Α υπέροχα, νομίζω θα του ταιριάξει πολύ. Θα δώσει ένα πολύ διαφορετικό Sauvignon από αυτά που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα.
Ναι και εμείς αυτό πιστεύουμε αν και το εγχείρημα έχει μεγάλο ρίσκο. Σε τόσο ψυχρό κλίμα ένας παγετός μπορεί να καταστρέψει το αμπέλι. Επίσης λόγω υψομέτρου τα πάντα θα πρέπει να γίνουν με τα χέρια ανεβάζοντας το κόστος του εγχειρήματος. Αλλά είμαστε διατεθειμένοι να το πάρουμε αυτό το ρίσκο.
«Το πιο πρόσφατο project μας είναι να φυτεύσουμε αμπέλια στα 1100 μέτρα και να δούμε την επίδραση ενός τόσο ψυχρού κλίματος στο αμπέλι και κατά συνέπεια στο κρασί».
– Πώς αποφασίσατε να πειραματιστείτε με ιδιαίτερες ξένες ποικιλίες όπως η Touriga Nacional και το Nebbiolo; Ήσασταν οι πρώτοι αν δεν κάνω λάθος;
Ακριβώς! Ήμασταν οι πρώτοι που ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με την ποικιλία σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Δοκιμάσαμε να φέρουμε πειραματικά αυτή την ποικιλία στην Ελλάδα και μετά από μια μακρόχρονη πορεία πειραματικών οινοποιήσεων πήραμε το οκ και έτσι εντάχθηκε στους εθνικούς καταλόγους και πλέον μπορεί να καλλιεργηθεί επίσημα.
– Και πώς επιλέξατε αυτές τις δυο ποικιλίες; Το Nebbiolo για παράδειγμα είναι μια πολύ δύσκολη και απαιτητική ποικιλία τόσο αμπελουργικά όσο και οινοποιητικά. Ναι είναι αλλά την ίδια στιγμή παράγει και εξαιρετικά κρασιά.
Είμαστε γενικά διατεθειμένοι να παίρνουμε ρίσκα εφόσον αυτά μπορούν να μας το ανταποδώσουν, αν πετύχουν. Θέλαμε να δοκιμάσουμε κι εμείς την τύχη μας με την ποικιλία, όντας θαυμαστές των κρασιών Barolo. Με την Touriga η λογική είναι να δοκιμάζουμε διαφορετικές ποικιλίες. Ενώ ξεκινήσαμε, όχι μόνο εμείς αλλά και άλλοι συνάδελφοι στην περιοχή, με ποικιλίες γαλλικές και συγκεκριμένα με ποικιλίες από το Bordeaux, την τελευταία 15ετία έχουμε κάνει μια στροφή προς τις ελληνικές ποικιλίες αφενός και αφετέρου προς ξένες, πιο ιδιαίτερες ποικιλίες που στοχεύουν σε ένα συγκεκριμένο κοινό κυρίως της Ελλάδας αλλά, γιατί όχι, και του εξωτερικού. Αυτές είναι ποικιλίες που δεν είναι πολύ διαδεδομένες στην Ελλάδα. Με αυτή τη λογική εντάξαμε αρχικά το Nebbiolo και έπειτα την Touriga Nacional στη γκάμα μας.
«Έχουν μια μοναδικότητα τα κρασιά που παράγονται από Ξινόμαυρο».
– Μιλήστε μας λίγο για τη νέα ετικέτα του Κτήματος, το Xi. Είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορεί και η αλήθεια είναι πως, πριν το Διαγωνισμό της Θεσσαλονίκης, δεν είχα ιδέα πως ετοιμάζετε κάτι τέτοιο.
Μα ναι είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορεί και που εμφανίζεται κάπου. Αντίστοιχα με αυτό που σας ανέφερα πριν με το Nebbiolo, ήμασταν και θαυμαστές του Ξινόμαυρου γιατί είναι μια εξαιρετική ποικιλία που δίνει μοναδικά κρασιά, με χαρακτηριστικά ιδιαίτερα ικανά να σταθούν ακόμη και στις πιο απαιτητικές αγορές του εξωτερικού. Έχουν μια μοναδικότητα τα κρασιά που παράγονται από Ξινόμαυρο. Επομένως με βάση όλα τα παραπάνω θέλαμε να πειραματιστούμε κι εμείς με αυτή τη μεγάλη ποικιλία και να δούμε πως θα εγκλιματιστεί και τι κρασιά θα δώσει στην περιοχή της Δράμας. Ξεκινήσαμε λοιπόν μια πειραματική φύτευση και ουσιαστικά η πρώτη σοδειά που οινοποιήθηκε πειραματικά ήταν αυτή του 2016, η οποία και εμφιαλώθηκε σε έναν πολύ μικρό αριθμό φιαλών. Πρόσφατα αποφασίσαμε να το βγάλουμε στην αγορά και παράλληλα στείλαμε και δείγματα στο Διαγωνισμό και προς μεγάλη μας έκπληξη αναδείχθηκε το καλύτερο κρασί του Διαγωνισμού. Και έκτοτε βλέπω, οινοποιώντας τις επόμενες σοδειές πως υπάρχει μια αξιοσημείωτη σταθερότητα στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του κρασιού, ανεξαρτήτως σοδειάς, κάτι που με κάνει να είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον.
– Το κρασί βγήκε το καλύτερου του Διαγωνισμού και το καλύτερο Ξινόμαυρο μάλιστα. Πολύ μεγάλη επιτυχία. Πως νιώθετε για αυτό και που στάθηκε δίπλα σε πολύ σπουδαία κρασιά από καταξιωμένους παραγωγούς από τη Νάουσα, το Αμύνταιο, το Γουμένισσα και κατάφερε να διακριθεί;
Μόνο περήφανος μπορώ να νιώσω γι’ αυτό. Να πω εδώ βέβαια πως δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το 2019 είχε γίνει κάτι αντίστοιχο με το «Πλάνο» Ασύρτικο. Είχε βγει ένα Ασύρτικο Δράμας ως το καλύτερο λευκό του διαγωνισμού.
– Ω ναι σωστά! Άρα έχετε 2 στα 2 στο θεσμό. Και εδώ οφείλω να σας πω, ούσα και η ίδια κριτής, πως επιλέχθηκε σχεδόν παμψηφεί ως το καλύτερο. Νομίζω μόνο 2 ψήφισαν διαφορετικά.
Χαίρομαι πολύ που το ακούω.
– Και ήταν και για μας πολύ μεγάλη η έκπληξη όταν είδαμε ποιο κρασί ήταν αυτό. Μας εντυπωσίασε πάρα πολύ.
Το ίδιο είχε συμβεί και με το Ασύρτικο. Με κάλεσαν κάποιοι κριτές μετά το διαγωνισμό και μου είπαν πως «ψάχναμε να δούμε ποιο κτήμα από τη Σαντορίνη μπορεί να κρύβεται από πίσω και όταν έγινε η αποκάλυψη του Ασύρτικου μείναμε όλοι με ανοιχτό το στόμα».
«Το επόμενο μονοποικιλιακό που θα κυκλοφορήσουμε νομίζω θα είναι η Λημνιώνα. Την καλλιεργούμε πολλά χρόνια και πλέον θεωρούμε πως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες»
– Αυτό είναι το ωραίο και το νόημα του πράγματος όταν δοκιμάζεις τυφλά κρασιά. Μετά το μονοποικιλιακό Ξινόμαυρο τι άλλο έχουμε να περιμένουμε από σας; Μελλοντικά σχέδια;
Το επόμενο μονοποικιλιακό που θα κυκλοφορήσουμε νομίζω θα είναι η Λημνιώνα. Την καλλιεργούμε πολλά χρόνια και πλέον θεωρούμε πως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να κυκλοφορήσει. Τα δείγματα είναι πολύ ενθαρρυντικά επίσης.
– Αυτά τα νέα μονοποικιλιακά κρασιά σε ποιους απευθύνονται; Είναι για την ελληνική αγορά ή για το εξωτερικό, που γνωρίζω πως τα πάτε εξαιρετικά καλά;
Ναι, οι εξαγωγές αντιστοιχούν στο 35 – 40% της παραγωγής μας. Απευθύνονται και στην αγορά της Ελλάδας και στου εξωτερικού. Στην αγορά της Ελλάδας γιατί μπορούν να σταθούν δίπλα σε άλλα κρασιά από τις ίδιες ποικιλίες και να τα βγάλουν πέρα με τον ανταγωνισμό ενώ στην αγορά του εξωτερικού είναι δυο ιδιαίτερα κρασιά από μοναδικές ποικιλίες που μπορούν να έχουν θέση τόσο σε λίστες κρασιών εστιατορίων όσο και σε wine bars.
«Αυτή τη στιγμή το αγαπημένο μου κρασί είναι το Ήδυσμα Δρυός Xi, το Ξινόμαυρο».
– Σε 10 χρόνια από τώρα τι θα θέλατε να έχετε καταφέρει; Ποια θα θέλατε να είναι η θέση του οινοποιείου στην αγορά;
Εγώ στοχεύω στη διασπορά. Με ευχαριστεί πολύ να βλέπω τα κρασιά μας να έχουν μεγάλη διασπορά τόσο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Επομένως στόχος μου είναι να καταφέρουμε να είμαστε παρόντες σε περισσότερες χώρες αλλά και σημεία ανά τον κόσμο. Να γνωρίσει ο κόσμος τα κρασιά μας. Τα κρασιά μας από τη Δράμα να γίνουν γνωστά διεθνώς.
– Και τώρα έρχεται η κλασική ερώτηση που πάντα μου αρέσει να ρωτάω τους παραγωγούς. Ποιο είναι το αγαπημένο σας κρασί από αυτά που φτιάχνετε; Αν μπορείτε να ξεχωρίσετε ένα.
Ναι ναι μπορώ γιατί πολύ απλά αλλάζει συνέχεια. Αυτήν την περίοδο το αγαπημένο μου κρασί είναι το Ήδυσμα Δρυός Xi, το Ξινόμαυρο.
«Η αγαπημένη μου ποικιλία είναι το Ασύρτικο».
– Απόλυτα λογικό. Και αγαπημένη ποικιλία;
Θα επιμείνω και πάλι Ελληνικά και θα πω το Ασύρτικο. Είναι μια πραγματικά εξαιρετική και πολυδύναμη ποικιλία.
– Αν δεν ήσασταν στη Δράμα τότε σε ποια περιοχή θα θέλατε να είχατε αμπέλια και να πειραματιζόσασταν, εντός ή εκτός Ελλάδας.
Δύσκολη ερώτηση…
– Ναι είναι μιας και επιλογές είναι πρακτικά άπειρες, αλλά θεωρώ πως εφόσον έχετε καταφέρει να αναδείξετε τόσο καλά το terroir της Δράμας και να ξεχωρίσετε με τα κρασιά σας θα μπορούσατε να το κάνετε και αλλού, με την ίδια ευκολία.
Αυτό θα έλεγα κι εγώ. Το σκεπτικό μου δηλαδή είναι να μην ήμουν σε μια καταξιωμένη αμπελουργικά ζώνη ή περιοχή, αλλά να είμαι σε μια ανερχόμενη περιοχή, όπου η πρόκληση θα ήταν να την εξερευνήσω και να την αναδείξω.
-Σας ευχαριστώ πολύ και περιμένω με ανυπομονησία τη Λημνιώνα!
Πηγή : andro.gr
