ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Νόμος του ισχυροτέρου είναι αυτό που θέλει κάποιος, ο πιο ισχυρός και ο αδύναμος να το παραδεχτεί υποχωρώντας. Αποδοκιμάζω τα βασανιστήρια, τη βαρβαρότητα, την αγριότητα και τις υπερβολές της ισχύος (Θουκυδίδης).
Ο νόμος του ισχυροτέρου ισχύει από καταβολής κόσμου, όπου άρπαζε ο ισχυρός το φαγητό του πλαϊνού και αν αντιστεκόταν του τσάκιζε το κεφάλι με ρόπαλο.
Στον δε Μεσαίωνα ήταν φρικτά τα βασανιστήρια των ισχυρών – με τις πλούσιες φορεσιές- στους εξαθλιωμένους και ανίσχυρους. Νόμος το δίκαιο του δυνατού και η Δικαιοσύνη να ταυτίζεται με το συμφέρον του ισχυρού, διότι ο νόμος του ισχυρού είναι το πλεονέκτημα εκείνου που έχει την εξουσία!
Σήμερα δεν υπάρχει φανερά ο νόμος, αλλά εξακολουθεί να ισχύει, αφού οι «αδύναμοι» εξαναγκάζονται να υποταχθούν.
Ας δούμε παραδείγματα από θέση ισχύος:
Γονείς που κακοποιούν και σπάζουν στο ξύλο τα παιδιά τους.
Εκπαιδευτικοί που χειροδικούν, που τραβούν τα μαλλιά, που ταρακουνούν δυνατά και εφαρμόζουν το δημοφιλές τράβηγμα των αυτιών σε μαθητές.
Στρατιωτικοί που ασκούν σωματική βία και καψώνια στους στρατιώτες.
Αστυνομικοί που σκαμπιλίζουν, δίνουν χαστούκια, κλωτσιές, σε πολίτες.
Κράτη που με την πολεμική τους υπεροχή σκορπούν τον θάνατο με πολέμους σε αδύναμα κράτη, αποκομίζοντας οικονομικά οφέλη. Και πολλά άλλα παραδείγματα που δεν αναφέρω.
Ο νόμος λοιπόν του ισχυρού που οδηγεί σε αίσχη σε βάρος των αδύναμων.
Ο νόμος είναι όπλο στα χέρια των ισχυροτέρων (Θρασύμαχος) που στηρίζεται απόλυτα στην ανάγκη του ανίσχυρου, εξαναγκάζοντας τους αδύναμους να υποταχθούν.
Αλίμονο στους μη ενταγμένους και στους ανίσχυρους και να ‘μαστε καλά για να απολαμβάνουμε την ισονομία που δεν υπάρχει (ΝΕΑΝΙΚΑ).
