ΑΡΘΡΟ
του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου
Δικηγόρου
Γραμματέα Ν.Ε. Δράμας & μέλους της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ
- Κι όμως κατά βάθος έχουν λάθος οι 64!
Εξήντα τέσσερις (64) τον αριθμό εξέχοντες άνθρωποι της επιστήμης και της διανόησης, δημοσίευσαν πρόσφατα ένα βαρυσήμαντο κείμενο με τον εμβληματικό τίτλο «Τι είναι προοδευτικό σήμερα;».
Είναι γεγονός ότι με πολλές από τις παρατηρήσεις του κειμένου αυτού ουδείς λογικός και προοδευτικός πολίτης αυτής της χώρας δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει.
Παρόλα αυτά κάτι στο δια ταύτα είναι που κινεί την περιέργεια για βαθύτερη και πιο ενδελεχή μελέτη του εν λόγω πονήματος.
Και το αναφέρω αυτό γιατί θα μπορούσε κάποιος να θέσει το ερώτημα: Και ποιος είσαι εσύ που θα αμφισβητήσεις ένα σύγγραμμα που υπογράφουν ογκόλιθοι της επιστήμης και της διανόησης;
Να τονισθεί κατ’ αρχήν ότι οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι τέτοιου είδους κείμενα δεν συγγράφονται ομαδικά. Ένας είναι ο συγγραφέας. Οι υπόλοιποι απλά θέτουν την υπογραφή τους, εφόσον το κείμενο σε γενικές γραμμές τους εκφράζει κι ακόμη κι αν είχαν να διατυπώσουν ορισμένες ενστάσεις επ’ αυτού.
Και προφανώς κανείς από τους υπογράφοντες δεν θα ήταν αντίθετος στην τελική διαπίστωση και το τελικό διακύβευμα του εν λόγω κειμένου:
Ότι δηλαδή σήμερα «η πρόοδος υπερβαίνει τον παραδοσιακό άξονα αριστεράς – δεξιάς».
Κατά συνέπεια και με βάση όλη τη συλλογιστική του εν λόγω συγγράμματος, αφού ξεπεράσουμε ιδεοληψίες του παρελθόντος περί προοδευτικής αριστεράς και συντηρητικής δεξιάς, μπορούμε να αναφωνήσουμε:
Τα έργα και οι ημέρες των Τσίπρα & ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πρόοδος ως προερχόμενα από την αριστερά, αλλά Συντήρηση και Οπισθοδρόμηση.
Τα υπεσχημένα από Νέα Δημοκρατία & Μητσοτάκη δεν είναι συντήρηση, ως προερχόμενα από τη δεξιά, αλλά είναι Πρόοδος.
Πράγματι στη σημερινή εποχή είναι ιδεοληψία να θεωρείς κάθε τι προερχόμενο από κάποιον ομοϊδεάτη σου ως θέσφατο και προοδευτικό.
Άλλωστε εδώ και πολλά χρόνια στην Ανανεωτική Αριστερά λέγαμε: αν έχω πρόβλημα με τα δόντια μου θα πάω σε ένα καλό και όχι σε ένα αριστερό οδοντίατρο!
Προφανώς προοδευτικό είναι ότι κρατά στάσιμη την κοινωνία ή ότι η κοινωνία το έχει ήδη ξεπεράσει. Ότι βοηθά στην καλυτέρευση της ζωής των ανθρώπων και ότι συντελεί στο να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα η ανθρωπότητα.
Αλλά στην προκειμένη περίπτωση που μιλάμε όχι για οδοντιατρική, αλλά για Πολιτική, θεωρώ ότι τα πράγματα είναι ολίγον τι διαφορετικά.
Καλώς ή κακώς δεν ζούμε σε συνθήκες εργαστηρίου, σε ένα αποστειρωμένο από τις ταξικές διαφορές και ανταγωνισμούς περιβάλλον.
Την πάλη των τάξεων πολλοί προσπάθησαν να εξοβελίσουν από το κοινωνικό γίγνεσθαι, αλλά αυτή σε πείσμα των προσπαθειών τους παραμένει παρούσα και διαμορφώνει τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.
Κι άλλος επαγγέλθηκε το τέλος της Ιστορίας και διαψεύσθηκε παταγωδώς. Η Ιστορία και η Ανθρωπότητα συνεχίζουν το μακρύ τους ταξίδι μέσα από συγκρούσεις και διαμάχες.
Και η κυρίαρχη αντίθεση δεν παύει να είναι παρά αυτή μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου.
Κατά συνέπεια πάντα θα υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που θα εκφράζουν περισσότερο ή λιγότερο τα συμφέροντα των κάθε λογής εργαζομένων και άλλες που εξυπηρετούν κυρίως τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των ολίγων, των ελίτ.
Αυτή την κυρίαρχη αντίθεση και πολιτική ανάλυση μέχρι σήμερα κανείς δεν μπόρεσε να ξεπεράσει και να αγνοήσει.
Για παράδειγμα η νέα εποχή που ανατέλλει με ακόμη περισσότερες και ποιο εξελιγμένες μηχανής και ρομπότ με νοημοσύνη πως θα διαμορφώσει τις ανθρώπινες σχέσεις. Θα αυξήσει την ανεργία και τα κέρδη των μεγάλων εταιριών ή θα μειώσει τις ώρες εργασίας προς το συμφέρον των εργαζομένων;
Επιλέγοντας Νέα Δημοκρατία, Κυριάκο Μητσοτάκη και Μαξ Βέμπερ στις Ευρωεκλογές παλεύω για περισσότερη ή για λιγότερη Ευρώπη, για περισσότερη ή για λιγότερο κοινωνική συνοχή;
Μήπως επιλέγοντας και ψηφίζοντας Αριστερά παλεύω για καλυτέρευση της ζωής των ανθρώπων, για την Ευρώπη των λαών και την Ελλάδα των πολλών;
Και σε τελική ανάλυση ποιες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας εκφράζουν τα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους και ποιες τα συμφέροντα της ελίτ.
Τελικά νομίζω πως οι 64 κάπου κάνουν λάθος, όπως ίσως κι ο γράφων. Οπότε έχει δίκιο ο Λουκιανός που άδει πως «κατά βάθος κάπου υπάρχει λάθος, κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυο». Και καλείται η Ιστορία και το Μέλλον να αποδείξει ποιος έχει τελικά δίκιο!!!
