«Σήμερα, στο Κοινοβούλιο τιμούμε τα θύματα, αναδεικνύουμε τις αιτίες που προκάλεσαν αυτήν την αδιανόητη τραγωδία και περιφρουρούμε και ενισχύουμε τη μνήμη, ώστε το ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ να είναι η καθημερινή πραγματικότητα», τόνισε ο Βουλευτής Δράμας και Τομεάρχης Εσωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Θεόφιλος Ξανθόπουλος, μιλώντας ως εκπρόσωπος του κόμματος στην Βουλή, για την ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος των Εβραίων.

«Την 27/1/45 ο Κόκκινος Στρατός καταλαμβάνει το Άουσβιτς και αποκαλύπτεται μια ασύλληπτη τραγωδία. 7.000 σκελετωμένα άτομα, που θυμίζουν ανθρώπινες υπάρξεις είναι οι ζωντανοί μάρτυρες της κτηνωδίας, που συντελέστηκε εκεί και όχι μόνον εκεί.. Τα πογκρόμ κατά των Εβραίων, που επαναλαμβάνονταν σε διάφορες περιοχές και χώρες κατά τους προηγούμενους αιώνες, αποτέλεσαν την “καύσιμη ύλη” για τη θεσμοθέτηση της “επικράτειας του αδιανόητου”. Το Ολοκαύτωμα, ΣΟΑ στα Εβραϊκά, ήταν η επισημοποίηση από πλευράς Εθνικοσοσιαλιστών, του διάχυτου αντισημιτισμού και των διώξεων που υφίσταντο ανά τους αιώνες οι Εβραίοι. Βέβαια, οι Ναζί επεξέτειναν τις διώξεις σε κάθε όχι μόνον αντιφρονούντα π.χ. αριστερό, κομμουνιστή, δημοκράτη, αντιφασίστα αλλά και εναντίον οποιουδήποτε ξέφευγε από τις νόρμες τις Άριας Φυλής (τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους κλπ.). Και άθελά τους απέδειξαν ότι όταν καταστρατηγούνται οι βασικές αξίες του ανθρωπισμού, οι βασικές παράμετροι του Κράτους Δικαίου, οι απαράγραπτες ιδιότητες του ανθρώπινου Όντως, κανείς μας δεν εξαιρείται», συμπλήρωσε.

Ο κ. Ξανθόπουλος έκανε μάλιστα ιδιαίτερη μνεία στους Εβραίους της Δράμας: «Η πόλη μου τον Μάρτιο του ‘43 σε μια μέρα έχασε την ακμάζουσα Εβραϊκή Κοινότητα της πόλης. Οι Βουλγαρικές Αρχές κατοχής συγκέντρωσαν τους Εβραίους συμπολίτες μας σε Καπνομάγαζο, το οποίο υπάρχει ακόμη, τους οδήγησαν στον Σιδηροδρομικό Σταθμό κι από ‘κει κυρίως στην Τρεμπλίνκα, απ’ όπου ελάχιστοι επέστρεψαν. Μάλιστα προ έτους απεβίωσε ο τελευταίος Εβραίος της Δράμας, ο οποίος γλύτωσε ακριβώς γιατί ως παιδί κάποιοι τον έκρυψαν, και αυτή μου η ομιλία ας θεωρηθεί κι ένα κερί στη μνήμη του», είπε.

«Σήμερα, δεν πρέπει να θεωρούμε ότι οι εφιάλτες του Β.Π. Πολέμου έχουν τελειώσει οριστικά εφόσον δεν εξέλιπαν οι προϋποθέσεις που μπορεί να οδηγήσουν στην επανεμφάνισή τους. Αναφέρομαι στην ανεξέλεγκτη διεύρυνση των ανισοτήτων, στην υποχώρηση του Κοινωνικού Κράτους, στην υπονόμευση του Κράτους Δικαίου, παράγοντες τους οποίου εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν προς όφελός τους τα ναζιστικά και φασιστικά μορφώματα στην Ευρώπη. Άρα, όλοι μας οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά, δραστικά, μαχητικά τον κίνδυνο που επανεμφανίζεται. Κίνδυνος που αφενός μεν στοχεύει στη λήθη, έτσι ώστε το Ολοκαύτωμα να εξαφανισθεί απ’ τη δημόσια σφαίρα και αφετέρου στον αναθεωρητισμό, που στοχεύει στη σχετικοποίηση, την “ομαλοποίηση” και τελικά στην αγνόηση αυτής της ασύλληπτης τραγωδίας», επεσήμανε και πρόσθεσε:

«Το Ολοκαύτωμα αποτελεί πληγή χαίνουσα αλλά και πηγή διαρκούς αναστοχασμού. Διότι δείχνει ότι πρέπει να δίνουμε συνεχώς μάχες εναντίον του Φασισμού. Και μου κάνει εντύπωση πως όσοι λαοί έχουν υποστεί τα δεινά της φασιστικής κατοχής εύκολα και με ελαφρά συνείδηση μπορούν να συμπεριφερθούν ανάλογα προς άλλους λαούς, με τους οποίους έχουν διαφορές. Για να δικαιωθεί ο Α. Γκράμσι που έλεγε ότι “η Ιστορία διδάσκει αλλά δεν έχει μαθητές”», κατέληξε.