ΤΕΛΕΣΗ ΤΡΙΣΑΓΙΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ ΣΤΟΝ ΑΥΛΕΙΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΔΡΑΜΑΣ

 

Μ. Ζαχοπούλου, Πρόεδρος Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Δράμας: «Η αναγνώριση του αυτονόητου, δηλαδή ότι το επάγγελμα ενός αστυνομικού είναι επικίνδυνο, θα αποτελέσει ίσως την καθυστερημένη αναγνώριση από την πλευρά της πολιτείας για αυτή την τόσο σημαντική προσφορά»

 

 

Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των πεσόντων εν ώρα υπηρεσίας αστυνομικών τελέστηκε το Σάββατο 9 Μαρτίου 2024, πρώτο Ψυχοσάββατο της χρονιάς, στο παρεκκλήσι του Αγίου Αρτεμίου στον αύλειο χώρο του Αστυνομικού Μεγάρου Δράμας. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια μνημείου στη μνήμη των πεσόντων εν ώρα υπηρεσίας αστυνομικών, το οποίο δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Σωματείου Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Δράμας παραπλεύρως του παρεκκλησίου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος τέλεσε τον τρισάγιο, ενώ παραβρέθηκαν ο Βουλευτής Ν.Δ. Νομού Δράμας κ. Δημήτρης Κυριαζίδης, ο Βουλευτής ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Νομού Δράμας κ. Αναστάσιος Νικολαΐδης, ο Αντιπεριφερειάρχης Δράμας κ. Μιχάλης Μουρβετίδης, ο Δήμαρχος Δράμας κ. Γιώργος Παπαδόπουλος, Αντιδήμαρχοι, Περιφερειακοί Σύμβουλοι, ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Αστυνομίας Δράμας κ. Αντώνης Καπελλάκης, εκπρόσωποι συνδικαλιστικών σωματείων, καθώς και αστυνομικοί.

«Ο Έλληνας αστυνομικός μετατρέπεται σε έναν αναλώσιμο δυστυχώς εργαζόμενο με επισφαλείς συνθήκες εργασίας»

Στην ομιλία της η Πρόεδρος του Σωματείου Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Δράμας κ. Μαρία Ζαχοπούλου ανέφερε: «Δυστυχώς η χρονιά που πέρασε και ο χρόνος που έφυγε είχε ως αποτέλεσμα να προστεθούν άλλα τρία ονόματα συναδέλφων μας σε αυτή τη μακρά λίστα των αστυνομικών που έχασαν τη ζωή τους κατά την εκτέλεση του καθήκοντος. Τρεις θάνατοι αστυνομικών που οι δύο πέρασαν στα μικρά γράμματα της ειδησεογραφίας λες και ο θάνατος είναι περισσότερο αποδεκτός σε ορισμένα επαγγέλματα. Στη περίπτωση δε του συναδέλφου μας Γιώργου Λυγγερίδη, ο οποίος σκοτώθηκε από μανιασμένους οπαδούς, έγιναν μακροσκελείς διαδικτυακές συζητήσεις, χύθηκαν κροκοδείλια τηλεοπτικά δάκρια και ακούστηκαν βαρυσήμαντες υποσχέσεις για τον τερματισμό της οπαδικής βίας, που όπως ήταν αναμενόμενο μετά από μερικές εβδομάδες, ξεφούσκωσαν και αυτές».

Ακόμη, η κ. Ζαχοπούλου επεσήμανε: «Στη σύγχρονη Ελλάδα και στον κόσμο γενικότερα η παραβατικότητα και η βία αυξάνεται με ιλιγγιώδης ταχύτητα. Στην Ελλάδα του 1960 και σε περιόδους και συνθήκες μεγαλύτερης φτώχιας σημειώνονταν περίπου δέκα φόνοι τον χρόνο, οι οποίοι πάρα πολύ εύκολα εξιχνιάζονταν από την Ελληνική Αστυνομία, χωρίς ιδιαίτερους κινδύνους για τους αστυνομικούς. Στον σημερινό κόσμο και στη σημερινή εποχή τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Υπάρχουν εγκληματικές ομάδες με διεθνείς προεκτάσεις, τρομοκρατικές οργανώσεις οι οποίες ξεφυτρώνουν η μία αμέσως μετά την άλλη, συμβόλαια θανάτου για διάφορες αιτίες και αφορμές και μια διάχυτη κοινωνική και οικογενειακή βία. Απλά δεν υπάρχει καμία σύγκριση της τότε εποχής με την τώρα.

Λειτουργώντας, λοιπόν, σε αυτό το περιβάλλον ο Έλληνας αστυνομικός και χωρίς να έχει καμία ιδιαίτερη διοικητική, υλικοτεχνική ή ψυχολογική υποστήριξη, μετατρέπεται σε έναν αναλώσιμο δυστυχώς εργαζόμενο με επισφαλείς συνθήκες εργασίας. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Από το 1984 μέχρι και σήμερα 152 συνάδελφοί μας έχασαν τη ζωή τους κατά την εκτέλεση του καθήκοντος. Αντίστοιχα στη Μεγάλη Βρετανία και μια χώρα με τον εξαπλάσιο πληθυσμό από την Ελλάδα, θα περίμενε κανείς ότι αντίστοιχα οι θάνατοι των αστυνομικών θα ήταν 864. Οι στατιστικές τους όμως δίνουν μόλις 74. Κατά συνέπεια, είναι πολύ πιο δύσκολο και πιο επικίνδυνο να είσαι αστυνομικός στην Ελλάδα από οποιοδήποτε άλλο κράτος του δυτικού κόσμου».

Τέλος, η κ. Ζαχοπούλου σημείωσε: «Το χρόνιο αίτημά μας για την αναγνώριση της επικινδυνότητας του επαγγέλματός μας σαφώς και δεν θα μειώσει αυτόματα και μηχανικά τους κινδύνους με τους οποίους ερχόμαστε όλοι αντιμέτωποι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων μας. Ούτε και μπορεί να ποσοτικοποιηθεί η ζωή ενός αστυνομικού με χρήματα. Ωστόσο, η αναγνώριση του αυτονόητου, δηλαδή ότι το επάγγελμα ενός αστυνομικού είναι επικίνδυνο, θα αποτελέσει ίσως την καθυστερημένη αναγνώριση από την πλευρά της πολιτείας για αυτή την τόσο σημαντική προσφορά. Μια αναγνώριση που, επιτρέψτε μου να πω, τη χρωστάει η ελληνική πολιτεία στον Έλληνα αστυνομικό, ο οποίος τις τελευταίες δεκαετίες έχει σημειώσει σημαντικά βήματα προόδου σε όλα τα επίπεδα. Εάν, λοιπόν, είναι χρέος του Έλληνα αστυνομικού να προσφέρει τη ζωή του και να διακινδυνεύει αυτή τη ζωή για να προστατεύει τους συμπολίτες του και την έννομη τάξη, είναι χρέος και της πολιτείας να αναγνωρίσει αυτή την εκούσια απόφαση προσφοράς χωρίς ενοχικά σύνδρομα και χωρίς αστερίσκους.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου από τον Βουλευτή του Νομού Δράμας και πρώην Πρόεδρο της ΠΟΑΣΥ κ. Δημήτρη Κυριαζίδη και τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Δράμας κ. Αντώνη Καπελλάκη. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τους θεσμικούς εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας και από εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργανώσεων αστυνομικών.