Ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που σταματούν τους εθισμούς το κάνουν χωρίς να εγκαταλείψουν κάθε χρήση ναρκωτικών και ένας σημαντικός αριθμός αναρρώνει μετριάζοντας αντί να σταματήσει τη χρήση τους.

Το 2017, ο κλινικός κοινωνικός λειτουργός Joe Schrank ίδρυσε στην Καλιφόρνια ένα κέντρο απεξάρτησης ενθαρρύνοντας τη χρήση μαριχουάνας ως τρόπο διακοπής άλλων ναρκωτικών.

Το κέντρο λειτούργησε κάποια χρόνια και τελικά έκλεισε καθώς οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν ήθελαν να καλύψουν τέτοιου είδους φροντίδα.

Αλλά ο Schrank εξακολουθούσε να θεωρεί αποδεκτή τη χρήση κάνναβης κατά τη διάρκεια θεραπείας για εθισμούς σε άλλα ναρκωτικά και ενθαρρύνει ορισμένους από τους πελάτες που έβλεπε στο ιδιωτικό του ιατρείο να συμβουλεύουν άτομα με διαταραχές χρήσης ουσιών να την χρησιμοποιήσουν.

Και δεν ήταν ο μόνος που ενστερνίστηκε αυτήν την ιδέα: τα τελευταία χρόνια, η έννοια του «Cali sober», όπου τα άτομα που αναρρώνουν από άλλους εθισμούς χρησιμοποιούν μαριχουάνα, έχει αυξηθεί σε δημοτικότητα.

Καθώς η κρίση των οπιοειδών μαίνεται στις ΗΠΑ, παραλλαγές αυτής της ιδέας αρχίζουν επίσης να υιοθετούνται από έναν αυξανόμενο αριθμό επαγγελματιών ψυχικής υγείας.

Όλο και περισσότεροι ειδικοί αρχίζουν να εξετάζουν τον ρόλο που μπορεί να παίξει η μαριχουάνα στη θεραπεία του εθισμού στα ναρκωτικά και το αλκοόλ

Στόχος είναι να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές επιπτώσεις χωρίς απαραίτητα να απαιτείται αποχή. Για πάρα πολύ καιρό, η κύρια προσέγγιση ήταν η προώθηση της πλήρους αποχής από όλα τα ναρκωτικά. Αλλά τώρα υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι αυτό δεν είναι μόνο περιττό αλλά μπορεί να είναι και αντιπαραγωγικό. Επιπλέον, υπάρχουν προκαταρκτικά δεδομένα που δείχνουν ότι ορισμένες ενώσεις κάνναβης – ειδικά η κανναβιδιόλη (CBD) – μπορεί να είναι ένα χρήσιμο συστατικό στην φροντίδα των εθισμένων.

Χρήση κάνναβης μετά από εθισμό στο αλκοόλ ή στα ναρκωτικά

Σύμφωνα με το newscientist.com, ουσιαστικά, ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που σταματούν τους εθισμούς το κάνουν χωρίς να εγκαταλείψουν κάθε χρήση ναρκωτικών και ένας σημαντικός αριθμός αναρρώνει μετριάζοντας αντί να σταματήσει τη χρήση τους.

Για παράδειγμα, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2019 εξέτασε σχεδόν 8.000 άτομα στις ΗΠΑ με προβλήματα αλκοολισμού και διαπίστωσε ότι το ένα τρίτο δεν είχε συμπτώματα ένα χρόνο αργότερα – λίγο περισσότεροι από τους μισούς από αυτούς έπιναν μέτρια, ενώ οι υπόλοιποι απείχαν.

Επίσης μια μελέτη του 2018, βασιζόμενη σε μια διαφορετική έρευνα σε νοικοκυριά σε περισσότερα από 43.000 άτομα, διαπίστωσε ότι περίπου 1 στους 10 ενήλικες δήλωσε ότι είχε ή έχει μια διαταραχή χρήσης ουσιών και το 75% από αυτούς δήλωσαν ότι βρίσκονται τώρα σε απεξάρτηση. Σχεδόν το ένα τρίτο όσων δήλωσαν ότι ήταν σε απεξάρτηση ανέφεραν ότι έκαναν χρήση μαριχουάνας το προηγούμενο έτος.

Έτσι μέσα σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο πολλοί αρχίζουν να εξετάζουν τον ρόλο που μπορεί να παίξει η μαριχουάνα στη θεραπεία του εθισμού.

Αποχή με μέτρο

Παρά τους μύθους που λένε το αντίθετο, τώρα γνωρίζουμε ότι ορισμένοι άνθρωποι μπορούν τελικά να χρησιμοποιήσουν ακόμη και το φάρμακο της επιλογής τους με μέτρο.

Είναι επίσης σαφές, ωστόσο, ότι η μετριοπάθεια δεν είναι δυνατή για όλους. Έρευνες σχετικά με την απεξάρτηση από τον αλκοολισμό υποδηλώνουν ότι όσο πιο σοβαρός είναι ένας εθισμός, τόσο λιγότερο πιθανό είναι κάποιος να επιτύχει στον έλεγχο της χρήσης ναρκωτικών. Αλλά πέρα ​​από αυτό, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ποιος είναι πιο πιθανό να ωφεληθεί από μια προσέγγιση μετριοπάθειας.

Σημαντικό είναι επίσης και το επίπεδο σοβαρότητας του εθισμού. Αν για παράδειγμα κάποιος κάνει χρήση πολλών ναρκωτικών είναι πιθανό να επηρεάσει το εάν η μαριχουάνα μπορεί να παίξει ρόλο στις προσπάθειες του να σταματήσει μια άλλη ουσία.

Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη διάκριση μεταξύ της ανάγκης μιας ουσίας για καλή λειτουργία («εξάρτηση») και του εθισμού σε αυτήν. Σκεφτείτε για παράδειγμα τα συνταγογραφούμενα αντικαταθλιπτικά. Παίρνω για παράδειγμα συγκεκριμένα αντικαταθλιπτικά για δεκαετίες: δεν είμαι εθισμένος, αλλά εξαρτώμαι με την έννοια ότι αν το κόψω, διατρέχω σοβαρό κίνδυνο επαναλαμβανόμενης κατάθλιψης. Η εξάρτηση δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα αν τα οφέλη από τη συνέχιση της φαρμακευτικής αγωγής υπερτερούν των κινδύνων της.

Έτσι η λήψη του συνταγογραφούμενου υποκατάστατου οπιοειδών μεθαδόνης αντί των οπιοειδών του δρόμου μπορεί να βελτιώσει τον εθισμό ενώ διατηρεί την εξάρτηση, για παράδειγμα.

Στρατηγική μείωσης της βλάβης

Όπως αναφέρει το newscientist.com, η χρήση μαριχουάνας αντί για πιο επικίνδυνα ναρκωτικά όπως η μεθαμφεταμίνη ή τα οπιοειδή δεν είναι τόσο περίεργη όσο μπορεί να ακούγεται.

Ενώ η έρευνα σχετικά με τη χρήση της μαριχουάνας ως τρόπο διακοπής άλλων ναρκωτικών, είναι στα σπάργανα, μια μικρή μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα που υποβάλλονταν σε θεραπεία για τη διαταραχή χρήσης αλκοόλ είχαν τις μισές πιθανότητες να καταναλώσουν υπερβολική ποσότητα αλκοόλ τις ημέρες που έκαναν χρήση κάνναβης. Έπιναν επίσης 29% λιγότερα ποτά τις ημέρες που έκαναν χρήση.

Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι ορισμένοι άνθρωποι που κάνουν κρακ αυξάνουν σκόπιμα τη χρήση κάνναβης όταν επιδιώκουν να το μειώσουν. Περαιτέρω έρευνα που επικεντρώθηκε στους χρήστες ιατρικής μαριχουάνας διαπιστώνει ότι πολλοί αναφέρουν ότι τη χρησιμοποιούν για να μειώσουν τη χρήση αλκοόλ ή συνταγογραφούμενων οπιοειδών.

Μια μελέτη του 2018 διαπίστωσε ότι τα άτομα που λάμβαναν μεθαδόνη και έκαναν χρήση κάνναβης τουλάχιστον καθημερινά είχαν 21% περισσότερες πιθανότητες να παραμείνουν στη φαρμακευτική αγωγή τους, σε σύγκριση με εκείνους που απείχαν από την κάνναβη ή τη χρησιμοποιούσαν λιγότερο συχνά.

Πηγή: in.gr