ΑΡΘΡΟ
Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά
ATPL
AIRLINE PILOT
B737NG AIRBUS 320
«Ουαί υμίν Φαρισαίοι υποκριταί ότι καθαρίζετε το έξωθεν του ποτηρίου και της παροψίδος, έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας» (Ματθαίου 23, 25)
Όταν η κυβέρνηση Τσίπρα, ακολούθησε την αντιδημοκρατική όπως ισχυρίζεται και τύπτει τα στήθη της σχεδόν σύσσωμη η Αντιπολίτευση, δια ακόμη μια φορά δεν μπόρεσαν να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών ενός καταπιεσμένου λαού που ψάχνεται στο όριο της υπέρβασης του εθνικού διχασμού από την μια και της εσωτερικής φαγωμάρας η οποία ταλανίζει πρώτα τους πολιτικούς και μετά τον Λαό.
Η πρακτική να συμφωνήσει για μείζονα εθνικά θέματα με την Κυβέρνηση των Σκοπίων (και θα συνεχίσει να το κάνει με την Αλβανία όπως ανακοίνωσε) και να επιδιώξει οιαδήποτε κοινοβουλευτική συναίνεση, όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου και κυρίως οι εκπρόσωποι των κομμάτων που ενάσκησαν εξουσία όλα αυτά τα χρόνια (Ν.Δ. και Πα.Σο.Κ.), καυτηρίαζαν αυτήν την πρακτική, υπεραμυνόμενοι των Δημοκρατικών αρχών και της υπόστασης τους κοινοβουλίου.
Όμως κύριοι είστε κι εσείς εγκληματικά συνυπεύθυνοι για την αντιδημοκρατική αυτή συμπεριφορά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τους εξής απλούς λόγους:
- Εσείς διαμορφώσατε τις συνταγματικές ρυθμίσεις που δίνουν τη δυνατότητα στη οιανδήποτε Κυβέρνηση να κάνει ερμηνείες κατά πως την συμφέρει για τις διεθνείς συμφωνίες με άλλες χώρες, οι οποίες να υπογράφονται μόνο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (άρθρο 36Σ), χωρίς να χρειάζεται να συμφωνήσει και το Κοινοβούλιο ή να υπάρχει έστω κάποια δυνατότητα αυστηρότερου ελέγχου πριν την υπογραφή.
Και το κάνατε την εποχή που είχατε την απόλυτη εξουσία.
Όμως κι εσείς τότε δεν θέλατε ελέγχους στις δικές σας αυθαιρεσίες και θέλατε να μειώσετε τον δημοκρατικό έλεγχο που θα έπρεπε να ενασκεί το κοινοβούλιο στις διεθνείς συμφωνίες.
Και ποτέ σε καμία συνταγματική αναθεώρηση δεν υποβλήθηκε κάποια ανάλογη πρόταση για αυτό το θέμα, από τα κόμματα εξουσίας.
- Ακόμη χειρότερα συμβαίνει και για τα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας επί εθνικών εδαφών, όπου η Κυβέρνηση μπορεί να εκχωρήσει εθνικό έδαφος με μόλις 151 θετικές ψήφους του κοινοβουλίου (με μόνη δηλαδή μία ισχνότατη κυβερνητική πλειοψηφία), ενώ άλλα θέματα μικρότερης σημασίας (εκλογικά κλπ) χρειάζονται επικύρωση με αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών.
Και ποτέ δεν υποβλήθηκε από κόμμα εξουσίας πρόταση για αλλαγή αυτής της κατάφορα αντεθνικής και αντιδημοκρατικής συνταγματικής πρόβλεψης.
- Και όχι μόνο αυτά, αλλά εσείς μεθοδεύσατε επί σειρά κοινοβουλευτικών περιόδων για να μην γίνουν οι απαιτούμενες αναθεωρήσεις στο Σύνταγμα, που θα το έκαναν περισσότερο Δημοκρατικό και φιλελεύθερο, με κατάλληλες προβλέψεις για έλεγχο του καρκίνου που βασανίζει την πολιτική ζωή του τόπου, τον έλεγχο της διαφθοράς των πολιτικών στελεχών και του αυταρχισμού των κυβερνητικών ενεργειών.
Ούτε φυσικά έγιναν κάποιες σοβαρές προτάσεις βελτίωσης για την αυστηρή εφαρμογή της διάκρισης των εξουσιών (αυτό που διεθνώς ονομάζεται check and balance).
Σήμερα βγαίνουν οι βασικοί υπεύθυνοι για όλα αυτά, υπερτραφείς συνταγματολόγοι, πρώην Πρωθυπουργοί και Υπουργοί, εκπρόσωποι κλπ, γνήσιοι φαρισαίοι, και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για παθογένειες που οι ίδιοι δημιούργησαν, διατήρησαν και εκμεταλλεύθηκαν όσο ήταν στην εξουσία και οι οποίοι ποτέ δεν προσπάθησαν να διορθώσουν.
Τουλάχιστον ας μην χάσουμε για μία ακόμη φορά την ευκαιρία για την επόμενη Συνταγματική αναθεώρηση, όπου να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε όλες αυτές τις κάκιστες, αντεθνικές και αντιδημοκρατικές προβλέψεις.
Εδώ και αρκετούς μήνες ο λαός βιώνει στο «πετσί» του τον φαρισαϊσμό και την υποκρισία από τη μια μεριά της τρόικας εσωτερικού και από την άλλη της τρόικας εξωτερικού, δηλαδή των υπαλλήλων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι, εκτελούν τις εντολές της τρόικας των προϊσταμένων τους. Και αυτοί, όμως, με τη σειρά τους, επιβάλουν Μνημόνια στα κράτη στα οποία χορηγούν δάνεια, με βάση τη «βαθμολόγησή» της πιστοληπτικής τους ικανότητας από την τρόικα των τριών οίκων αξιολόγησης που εδρεύουν στις Η.Π.Α. Η τρόικα, δηλαδή, εσωτερικού, όπως και οι προκάτοχές της κυβερνήσεις που υπέγραψαν και εφάρμοσαν τα Μνημόνια, βρίσκεται κάτω από το βάρος τριών επάλληλων τρόικων.
Η τρόικα εξωτερικού δεν ήρθε αυτόκλητη στη χώρα. Την κάλεσε ο τότε Πρωθυπουργός του κόμματος που είχε κερδίσει τις εκλογές του 2009, παραπλανώντας τον λαό, όπως είχαν κάνει και οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί. Το φιάσκο της πρότασής του για δημοψήφισμα για το Μνημόνιο στη Σύνοδο Κορυφής στη Νίκαια, προκάλεσε την ταπεινωτική υποχώρησή του, πτώση της Κυβέρνησής και την παραίτησή του από την ηγεσία του κόμματός του, για να ακολουθήσουν οι δύο Κυβερνήσεις που, μετά τις δύο διαδοχικές εκλογές του 2012 έφεραν στην εξουσία τη λεγόμενη «τρικομματική Κυβέρνηση».
Πολύ παραστατική περιγραφή του πυρήνα της του φαρισαϊσμού και της υποκρισίας της τρόικας εσωτερικού είναι εκείνη του παραθέματος από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στην αρχή του άρθρου αυτού. Διότι τι άλλο είναι παρά «καθαρισμός του έξωθεν του ποτηρίου» η προσπάθεια της τρικομματικής Κυβέρνησης να πείσει τον λαό ότι τα μέτρα που παίρνει στόχο έχουν τη «σωτηρία της χώρας και πιάνουν τόπο» και ότι στα τέλη του 2013 θα φανεί «φως στο τούνελ», ενώ το «ποτήριο» που του προσφέρουν «γέμει αρπαγής και αδικίας», δηλαδή:
– Μείωση του ΑΕΠ της χώρας σχεδόν κατά 25% την τετραετία 2010-2013 με υποχώρηση σε επίπεδο πριν από το 2001 (απώλεια όλης της αύξησής του στο διάστημα 2001-2009).
– Τριπλασιασμό σχεδόν του αριθμού των ανέργων από τις 471.000 το 2009 στο 1.350.000 το 2013 και το κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρήσεων.
– Μεγάλη μείωση των μισθών, συντάξεων και επιδομάτων και υπερφορολόγηση των οικονομικά αδύναμων στρωμάτων με αύξηση των έμμεσων φόρων και των άμεσων φόρων ιδιαίτερα σε οικογένειες με παιδιά.
– Αποτέλεσμα όλων τα παραπάνω είναι η αύξηση του ποσοστού του πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, και δυστυχώς, αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών για οικονομικούς λόγους.
– Εκποίηση μισοτιμής κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων και ότι πολύτιμο έχει απομείνει από τη δημόσια ακίνητη περιουσία, δηλαδή τα ωραιότερα τμήματα της ελληνικής γης.
– Και παρ’ όλα αυτά αύξηση του δημόσιου χρέους από 299 δισ. ευρώ το 2009 στα 321 δισ. ευρώ το 2013 και την εκτίναξή του από το 129% του ΑΕΠ το 2009 στο 175% το 2013, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από τη μείωση, που υποτίθεται ότι θα επιτυγχανόταν με την πολιτική που ακολουθείται.
(συνεχίζεται…)
